سینمادیلی نوشت: این لیست فقط مشتی نمونه خروار است: یادآور تعدادی از بازیهای ماندگاری که در جشنواره فجر به حقشان نرسیدند.
سوسن تسلیمی/ «مادیان»
اعضای هیأت داوران در آن سال، هیچ جایزهای در رشته بهترین بازیگر نقش اول زن اهدا نکردند: یک تصمیم کاملاً ایدئولوژیک.
حمیده خیرآبادی«اجارهنشینها»
خیرآبادی هم قربانی تصمیم داوران برای عدم اعطای جایزه به بازیگران زن شد!
هادی اسلامی/ «سرب»
اسلامی درخشانترین حضور را در آن فیلم داشت اما سیمرغ بلورین را به عزتالله انتظامی برای فیلم «گراندسینما» واگذار کرد
خسرو شکیبایی/ «یک بار برای همیشه» «یک بار برای همیشه» نشاندهنده بُعد جدیدی از تواناییهای بازیگری شکیبایی بود اما سیمرغ بلورین به فرامرز قریبیان در فیلم «بندر مهآلود» رسید
فاطمه معتمدآریا/ «روسری آبی»
معتمدآریا با درخشش در «روسری آبی» میتوانست چهارمین سیمرغ متوالیاش را کسب کند. اما جایزه به مینا لاکانی برای فیلم «دیدار» (محمدرضا هنرمند) رسید.
علی نصیریان/ «بوی پیراهن یوسف»
شگفتانگیز است اما نصیریان برای حضور درخشاناش در «بوی پیراهن یوسف» حتی شایسته نامزدی سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد هم قلمداد نشد! برنده سیمرغ بلورین؟ محمد کاسبی برای «پدر»
مهدی فتحی/ «اعتراض»
فتحی جایزه را به حمید فرخنژاد برای «عروس آتش» باخت. اما اگر فرخنژاد بازیگر اصلی «عروس آتش» در نظر گرفته میشد شاید ترکیب جوایز بازیگری در آن دوره دستخوش تغییر میشد
گلشیفته فراهانی/ «درباره الی...» سیر تبدیل سپیده از شخصیتی سرخوش به چهرهای مردد و سپس فرد شکستخورده، حیرتانگیز است. اما فراهانی حتی نامزد جایزه هم نشد!
پیمان معادی/ «جدایی نادر از سیمین»
عجیب است که معادی، در سالی که 7 بازیگر نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول مرد شده بودند، حتی نامزد دریافت این جایزه هم نشد
نوید محمدزاده/ «عصبانی نیستم» (رضا درمیشیان) و «سرخپوست» (نیما جاویدی)
همه میدانند که جایزهای که بیتردید حق محمدزاده و متعلق به او بود، بهخاطر حواشی فیلم «عصبانی نیستم» از او گرفته شد. اما در مورد «سرخپوست»، نتیجه بیشتر حاصل بداقبالی محمدزاده بود اما محمدزاده میتواند مطمئن باشد که این، پیچیدهترین بازیاش تاکنون، بهراحتی فراموش نخواهد شد.