یک روانشناس گفت: دوقلوها جذابیت‌های خاص خودشان را دارند و درست به همان اندازه باید مراقب تله‌هایی که در تربیت آن‌ها وجود دارد، باشیم.
به گزارش باشگاه خبرنگاران، محمدباقر حسنوند روانشناس کودک در گفتگو با خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی در خصوص رفتار با دوقلوها اظهار کرد: پرورش دوقلوها فرآیند پیچیده‌ای است؛ دوقلوها جذابیت‌های خاص خودشان را دارند و درست به همان اندازه باید مراقب تله‌هایی که در تربیت آن‌ها وجود دارد، باشیم.
حسنوند بیان کرد: تله‌ای به نام تربیت یکسان و شبیه سازی اجباری وجود دارد برخلاف چیزی که بیشتر مردم فکر می‌کنند تاکید بر دوقلویی بچه ها، آن‌ها را خوشحال نمی‌کند. آن‌ها از این که بشنوند چقدر شبیه هم هستند خسته می‌شوند.
وی گفت: در رفتارتان با بچه‌های دوقلو سعی کنید تا حد ممکن هویت فردی آن‌ها را به رسمیت بشناسید. بازی‌های یکسان، لباس‌های یک شکل و … به معنی آن است که شما بچه‌ها را وادار به یک شکل شدن می‌کنید.
این روانشناس با بیان اینکه کودک با این کار‌ها یاد می‌گیرد که باید همیشه در حد و اندازه‌های قل دیگرش باشد، تاکید کرد: صرف نظر از اینکه استعداد‌های درونی او بیشتر یا کمتر از آن قل است، این موضوع باعث می‌شود او نتواند به قدر قابلیت‌های خودش رشد کند.
حسنوند تشریح کرد: آن‌ها را به نام دوقلوها صدا نزنید و مجبورشان نکنید کپی برابر هم باشند؛ مثلا از آن‌ها نخواهید همیشه شبیه به هم فکر کنند، همیشه از عقاید یکدیگر پشتیبانی کنند و مثل هم زندگی کنند.
این مشاور خانواده با اشاره به اینکه هیچ وقت برای تنبیه فرزندتان نگویید تو را کمتر از خواهر/برادرت دوست دارم، گفت: به جای ارزش گذاری بر ویژگی‌های یکی از قل ها، بر ویژگی‌های مثبت هر کدام از آن‌ها تاکید کنید.
این روانشناس با بیان اینکه به بزرگتری یکی از قل‌ها تاکید نکنید، اظهار کرد: معمولا فرزندان بزرگ‌تر حقوق و حمایت بیشتری از طرف والدین دریافت می‌کنند.
وی اضافه کرد: دوقلوها با وجود تشابهات ظاهری و حتی ژنتیکی، مهارت‌های متفاوتی دارند. آن‌ها ممکن است همزمان به حرف نیفتند یا با هم راه رفتن را یاد نگیرند.
حسنوند گفت: ممکن است یکی از آن‌ها درون‌گرا و دیگری برون‌گرا و یا اینکه یکی محافظه کار و دیگری جسور باشد؛ لذا از هر کدام از کودکان به اندازه خودش انتظار داشته باشید.
این مشاور خانواده بیان کرد: بچه‌های دوقلو را در یک مهدکودک یا مدرسه ثبت نام نکنید. اصرار نداشته باشید آن‌ها همکلاس باشند. تا جایی که ممکن است بگذارید استقلال را یاد بگیرند و هویت خود را پیدا کنند. بزرگ شدن آن‌ها در محیط‌های متفاوت باعث می‌شود مهارت‌های ارتباطی و اجتماعی بیشتری کسب کنند و دوستان متفاوتی داشته باشند.
این روانشناس با اشاره به اینکه باید دوقلوها را به یک اندازه دوست داشت، افزود: همیشه به یاد داشته باشیم که شباهت به معنای تساوی نیست؛ در حقیقت آن‌ها دو شخصیت کاملاً مستقل از یکدیگر هستند.
