با وقوع سیلاب های اخیر در کشورمان و به ویژه در استان های لرستان و خوزستان، کشورها و سازمان های مختلف بین المللی، با ابراز همدردی با دولت و ملت ایران، کمک هایی را برای سیل زدگان ایرانی به کشورمان ارسال کردند.
به گزارش «تابناک»؛ کشورهای عمان، کویت، پاکستان، چین، ارمنستان، ترکیه، هند، فلسطین، سوریه، لبنان، سوئیس روسیه، آلمان، اتحادیه اروپا و... از جمله کشورهایی بودند که کمک هایی را برای سیل زدگان ایرانی فرستادند یا آمادگی خود برای ارسال کمک هایی با توجه به نیازهای سیل زدگان اعلام کردند.
از همان ابتدای ارسال کمک ها از سوی کشورهای مختلف، ابتدا جریانی از سوی برخی رسانه های خارجی و برخی از جریانات داخلی شکل گرفت که ایران با توجه به اینکه کشور فقیری محسوب نمی شود، چه نیازی به این کمک ها دارد؟
منتقدان: ایران چه نیازی به کمک ها دارد؟
همان طور که محمد جواد ظریف، وزیرخارجه کشورمان نیز در توییتر خود نوشت، کمک های خارجی به سیل زدگان و یا مردمان گرفتار در بلایای طبیعی در سراسر جهان و از جمله ایران از سر نیاز نیست، بلکه این کمک ها بخشی از هنجارها و قواعد نانوشته بین المللی است که حس همبستگی در میان ملل مختلف را ارتقا می دهد.
بی گمان کمک های خارجی به سیل زدگان ایرانی، خواه این کمک ها از سوی اروپا و روسیه و چین باشد و خواه از سوی عراق، فلسطین و پاکستان، تفاوتی در ماهیت این اقدام خیرخواهانه بین المللی ایجاد نمی کند. کما اینکه در این مواقع، حتی سخت ترین دشمنان نیز ـ دست کم ظاهری ـ همدردی خود را به طرف مقابل نشان می دهند و کمک هایی را نیز متقبل می شوند.
منتقدان: چرا باید کمک های اعراب را پذیرفت؟
در استدلالی عجیب و شاید باورنکردنی، معدودی از افراد و رسانه های داخلی و خارجی، با در پیش گرفتن یک رویکرد دوگانه، ضمن پذیرش کمک های کشورهای اروپایی و آسیایی و موضع گیری مثبت در قبال آن، همچنان منتقد کمک اعراب به سیل زدگان ایرانی شدند که دامنه این انتقادات بیشتر محدود به کشورهای عراق، سوریه و لبنان بوده است، حال آنکه همین جریان، در برابر سنگ اندازی آمریکا برای ارسال کمک های بین المللی به سیل زدگان ایرانی، سکوت کامل کرده اند!
برخی سلیبریتی: چرا عراقی ها؟
ورود نیروهای حشدالشعبی عراق برای کمک به سیل زدگان با واکنشهایی همراه بود. عدهای منتقد ورود نیروی نظامی خارجی به ایران بودند و عدهای آن را موضوعی معمولی توصیف کردهاند.
شاید عجیب ترین موضع گیری در مورد کمک های خارجی به حملات برخی سلبریتی های داخلی علیه کمک های حشدالعشبی عراق به سیل زدگان باشد.
استدلال مخالفان کمک حشدالشعبی به سیل زدگان ایرانی چیست؟
با بررسی دلایل مخالفان حشدالشعبی به سیل زدگان ایرانی، خواهیم دید، بسیاری از مخالفان درک درستی از جایگاه حشدالشعبی در عراق، مناسبات سیاسی و فرهنگی میان دو کشور، روابط تاریخی میان آن ها و شرایط کنونی منطقه ندارند.
نخستین و جالب ترین استدلال: جنگ هشت ساله!
مهناز افشار بازیگر و همسر محمدعلی رامین به عنوان یکی از افرادی بود که در شبکههای اجتماعی با یک رویکرد نژادپرستانه و در واکنش به کلیپ منتشر شده از یک جوان خوزستانی در توئیتی نوشته بود: «هر وقت یادت نرفت جوانان ما در جنگ با کدوم کشور از دست رفتن، اونوقت رگ غیرت این مرد رو میفهمی!» این اظهارنظر اعتراض بسیاری از کاربران توییتر را به دنبال داشت و هشتگ «نژادپرست» نباشیم در جواب آن به صورت گسترده ای ایجاد شد.
منتقدان این رویکرد می گویند، بسیاری از کشورها در تاریخ با یکدیگر جنگیده اند و مردمان زیادی از آن ها در این جنگ ها کشته شدند؛ برای نمونه، باید به آلمان و فرانسه و دشمنی آن ها در دو جنگ جهانی اول و دوم اشاره کرد یا به حمله اتمی آمریکا به ژاپن و نمونه های زیاد دیگری. آیا قرار است دشمنی میان آن ها ادامه یابد؟ آیا آن ها کمک ها به یکدیگر را به خاطر جنگ های گذشته نادیده گرفته اند؟
مسأله دیگر آنکه اگر عراقی ها با ما جنگیده اند، کشورهایی همچون آلمان، فرانسه و آمریکا نیز آن ها را تأمین مالی کرده و سلاح های بسیاری را در اختیار حزب بعث قرار داده اند. چرا منتقدان در برابر کمک های این کشورهای تجهیزکننده صدام موضع گیری منفی نمی کنند؟
استدلال دوم: حشدالشعبی، یک گروه شبه نظامی است!
یکی دیگر از دلایل منتقدان برای رد کمک های حشدالشعبی این است که آن ها معتقدند حشد یک نیروی شبه نظامی است و بخشی از دولت یا ارتش عراق نیست. به نظر می رسد این استدلال نیز به دلیل عدم اطلاعات دقیق از سوی منتقدان در مورد جایگاه و موقعیت حشدالشعبی در عراق، قابل رد است، چون پارلمان عراق، قانون حمایت از نیروهای حشد الشعبی (بسیج مردمی عراق) را در آذرماه 95 تصویب کرد. با تصویب این قانون، حشد الشعبی رسما به یک نهاد قانونی تبدیل شد و جزئی از ساختار ارتش عراق به شمار می رود.
بنا بر این قانون، تشکل حشد الشعبی میتواند زیر نظر شورای عالی امنیت ملی عراق قانونی فعالیت کند.
در زیر بندهای قانون حشد الشعبی میآید؛
ماده یک
بند ۱. هیأت حشدالشعبی که به موجب دستور شماره ۹۱ در ۲۴ فوریه (۵ اسفند ۱۳۹۴) تشکیل شده بود، بخشی از نیروهای مسلح عراق به شمار میرود و تحت فرماندهی فرمانده کل نیروهای مسلح قرار می گیرد.
گروهها و تشکیلات حشد الشعبی به موجب این قانون، ساختاری قانونی به شمار میروند که از حقوق و پاداشی متناسب با نیروهای امنیتی عراق برخوردار میشوند.
سومین و عجیب ترین استدلال: اشغال ایران!
عجیب ترین استدلال از سوی کسانی مطرح شد که بر این باورند حشدالشعبی با ورود به خاک کشورمان، ایران را اشغال کرده است!
آن ها با اشاره به ماهیت نظامی حشدالشعبی و بدون اشاره به ماهیت مردمی بودن آن، چنین استدلالی را مطرح کرده اند. این در حالی است که فرماندهان حشدالشعبی کسانی هستند که در زمان حمله صدام به ایران، در کنار رزمندگان ایرانی و علیه حزب بعث جنگیده اند.
استدلال عجیب دیگر: برای سرکوب مردم آمده اند!
برخی دیگر نیز بدون هیچ گونه فکتی، مدعی شدند حشد الشعبی برای سرکوب مردم آمده اند. این در حالی است که مسئولان در هفته های اخیر تلاش داشتند تا رفتار منطقی و درستی با مردم سیلزده داشته باشند و حتی تندی کلامی استاندار خوزستان با یکی از سیلزده ها (با شکل گیری فضای انتقادی) موجب شد تا وی بلافاصله مجبور به عذرخواهی شود.
بسیاری از استدلالات تا جایی عجیب بوده که حتی خبرنگار شبکه بی بی سی نیز از این اقدام متعجب شود. مهرداد فرهمند در این باره می نویسد: «واکنش برخی کاربران ایرانی شبکه های اجتماعی به حضور شماری از نیروهای حشد الشعبی در مناطق سیلزده برایم عجیب و «منطق» ایشان برایم درک ناشدنی است... واکنش یکی از «سلبریتی»های وطنی هم به گونه ای است که انگار ارتش صدام دوباره خرمشهر را گرفته است، تا جایی که بنده می دانم، حشد الشعبی را ایران در عراق به راه انداخت... بعید می دانم اگر نیروهای امریکایی در خلیج فارس که دست به ماشه آماده باشند تا اگر فرمان رسید به ایران حمله کنند، برای کمک به سیلزدگان به ایران می آمدند، با چنین واکنشی روبه رو می شدند. البته به گمانم این واکنش ها به حشد الشعبی محدود به فضای مجازی و از سوی کسانی است که دور ایستاده اند، وگرنه در عالم واقع و به ویژه میان سیلزدگان، تصور نمی کنم واکنشی منفی به حشد الشعبی نمود پیدا کرده باشد».
چند نکته
نخست: حشدالشعبی یک گروه مردمی در عراق است که با فتوای آیت الله سیستانی شکل گرفت و با توجه به موفقیت ها در مبارزه با داعش و اعاده امنیت و ثبات در عراق وارد ساختار ارتش عراق شد. به همین جهت، این گروه یک گروه نظامی است و نه شبه نظامی؛ بنابراین، این گروه علاوه بر ماهیت نظامی، ماهیتی مردمی دارد.
دوم: حضور حشدالشعبی در مناطق سیل زده خوزستان ـ با توجه به بافت عربی این مناطق ـ می تواند حس همبستگی میان دو کشور را دوچندان کند.
سوم: با توجه به کمک های گسترده ایران به حشدالشعبی در تأمین امنیت عراق، به نظر می رسد از دیدگاه فرماندهان حشد، کمک های حشد به سیل زدگان ایرانی، جبران برخی از کمک های ایران بوده است.
ابومهدی المهندس که به همراه تعدادی از نیروهای الحشدالشعبی برای کمک به سیلزدگان ایرانی به خوزستان سفر کرده است، در اظهاراتی گفت: خیلی خوشحالم که امروز در خدمت مردم صبور و مقاوم خوزستان هستم؛ مردمی که در چهل سال گذشته به ما کمک زیادی کردند. ما مدیون زحمت مجاهدان ایرانی و مدافعان حرم هستیم که در جریان مبارزه با داعش و صدام به ما کمک کردند.