به گزارش
«آزادی» قریب به دو هفته از آغاز سیلابی شدن مناطقی از استان خوزستان می‌گذرد. سیلاب‌های خوزستان در حالی مردم این استان را با دردسر روبرو کردند که پیش از این نیز، ۲۳ استان دیگر کشور میزبان سیلاب‌ها شده بودند و خسارات بسیاری از به آن‌ها وارد شده بود. با این حال، اما تفاوت عمده سیلاب‌های خوزستان در سرمنشا سیلاب‌ها و همچنین فقدان کانال‌های مناسب فاضلابی برای جلوگیری از نشت آب‌های آلوده به سطح شهر‌ها و روستا بود. ماجرای سیل خوزستان از بالا رفتن تدریجی حجم آب‌های مسدود سد کرخه ریشه می‌گرفت. مسئولین و مقامات ذی ربط محلی نیز طی یک سال گذشته به دلیل خشکسالی‌هایی که کشور ما با آن روبرو بود حجم سد کرخه واقع در استان خوزستان را کنترل نکرده و وقتی تراز آب بیش از اندازه در این سد بالا رفت مجبور به باز کردن دریچه‌ها شدند. این آب ها، اما از بستر رود و رودخانه‌های خوزستان بیرون آمده و بسیاری از شهر‌ها و روستا‌ها استان خوزستان در بر گرفتند.
آب‌های راکد سیل خوزستان، اما این روز‌ها علاوه بر اینکه باعث از بین رفتن زمین‌های کشاورزی شده و همچنین منجر به نشست خانه‌ها در برخی از روستا مثل عین دو در حوالی اهواز شده، محلی برای رشد و نمو حشرات موذی در این مناطق شده و احتمال شیوع بیماری‌هایی مثل مالاریا یا دیگر بیماری‌های عفونی و میکروبی را بالا برده است.
وضعیت نامناسب مردم سیل زده خوزستانوقتی وارد مناطق سیل زده خوزستان می‌شویم، نخستین مسئله‌ای که توجه را به خود جلب می‌کند، آلودگی‌های محیطی در این مناطق است. مردم مرکز این استان، اهواز این روز‌ها شاهد فاضلاب‌هایی هستند که راه به خیابان‌ها پیدا کرده و در سطح شهر روان شده اند. وجود فاضلاب در سطح خیابان علاوه بر اینکه تاثیر بسیار زیادی بر شمایل این شهر گذاشته است با ایجاد آلودگی محیطی، فضا را برای رشد و گسترش میکروب‌ها و باکتری‌هایی که می‌توانند منجر به بیماری‌های گوناگون شوند ایجاد کرده و در آینده‌ای نزدیک باعث بیماری بسیاری از ساکنین این شهر خواهد شد. از طرفی دیگر نیز این فاضلاب تردد و عبور و مرور ماشین‌ها را سخت کرده و ایجاد ترافیک کرده است.
آلودگی استان خوزستان، اما محدود به فاضلاب‌های اهواز نیست؛ در روستا‌های این استان سیلاب‌های راکد و بدبو زندگی را برای مردم سخت کرده اند و کودکان بسیاری ناآگاهانه در این سیلاب‌ها مشغول بازی هستند. به گفته بسیاری از کارشناسان حوزه سلامت، مانده آب‌های راکد در این مناطق بیماری‌های عفونی بسیاری را برای مردم و به ویژه زنان و کودکان ساکن این مناطق رقم خواهند زد. بیماری‌هایی که بدون شک محدود به استان خوزستان نمی‌مانند و به مناطق دیگر کشور نیز رسوخ خواهند کرد.
فقدان بهداشت عمومی در مناطق سیل زدهاین روز‌ها وقتی درباره کمک رسانی به سیل زدگان صحبت می‌شود ذهن‌ها به سمت و سوی ارسال غذای گرم، آب معدنی، چادر و موارد این چنینی می‌رود؛ پوشک بچه و نوار بهداشتی هم تنها مواردی هستند که مردم به عنوان کمک رسانی بهداشتی برای سیل زدگان ارسال می‌کنند. این در حالی است که موضوع بهداشت، امری فراتر از این دو قلم است. چیزی که سلامت جامعه خوزستان را این روز‌ها به خطر می‌اندازد نه فقط فقدان وسایل لازم برای رسیدگی به بهداشت فردی، که نبود بستری مناسب برای بهداشت عمومی است.
علم و هنر پیشگیری از بیماری، طولانی کردن عمر و ارتقاء سلامت انسان از طریق تلاش‌های سازمان یافته و انتخاب آگاهانه جامعه، سازمان‌ها، دولتی و خصوصی، جوامع و افراد دارد، تعریفی جامع از بهداشت عمومی است. وجود آب‌های فاضلابی در سطح شهر روستا، عدم جمع آوری به موقع پسماند‌های شهری و روستایی، فقدان شرایط لازم برای واکسیناسیون کودکانی که در محاصره سیلاب‌ها درآمده اند، عدم دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی و در نهایت مهمترین رکن بهداشت، آموزش بهداشت به نوجوانان و کودکان سیل زده اتفاقی است که نمی‌توان با ارسال چند بسته دستمال کاغذی به مناطق سیل زده آن را حل و فصل کرد.
بر اساس مشاهدات خبرنگار
«آزادی»، مردم سیل زده خوزستان این روز‌ها بیش از هر امداد دیگری نیازمند کارشناسان و متخصصان سلامت و بهداشت کشور هستند تا با آموزش راه‌های درست رعایت بهداشت به آن‌ها مانع بیماری‌های مزمن و صدمات جبران ناپذیر آن به بدنه اجتماعی خوزستان شوند. سیلاب خوزستان تا چند وقت دیگر از شهر‌ها و روستا‌های خوزستان خواهد رفت، اما آسیب‌های اجتماعی به جای مانده از آن به این سادگی‌ها قابل جبران نیست!
از مشاوره کارشناسان بنگلادشی که همواره درگیر سیل هستند دراین مملکت چرا کمک گرفته نمیشود .