درگیری‌های مذهبی در آسیا رو به افزایش است

"حمله مرگبار در سریلانکا نشان دهنده این واقعیت است که در منطقه‌ای که تساهل مذهبی تحت تاثیر سیاستی مبتنی بر هویت‌های قومی و نژادی تضعیف می‌شود، به چه آسانی و راحتی همزیستی مذهبی از هم فروپاشیده می‌شود."
کد خبر: ۸۹۳۷۱۷
|
۰۲ ارديبهشت ۱۳۹۸ - ۱۵:۴۴ 22 April 2019
|
2453 بازدید

"حمله مرگبار در سریلانکا نشان دهنده این واقعیت است که در منطقه‌ای که تساهل مذهبی تحت تاثیر سیاستی مبتنی بر هویت‌های قومی و نژادی تضعیف می‌شود، به چه آسانی و راحتی همزیستی مذهبی از هم فروپاشیده می‌شود."

به گزارش ایسنا، روزنامه نیویورک‌تایمز در گزارشی آورده است: «در هندوستان، حزب حاکم جناح راست هندو که عقیده و ایمان را فدای رأی گیری می‌کند، از فلسفه‌ای بهره می‌برد که در آن، "آنها مقابل ما" هستند و همین باعث می‌شود تا مسلمانان حتی جرات نکنند به تنهایی در خیابان راه بروند.

در میانمار، ژنرال‌های بودایی کمپین وحشت پاکسازی قومیتی را علیه مسلمانان روهینجایی ساکن غرب این کشور به راه انداخته‌اند.

و در اندونزی و بنگلادش، سیاستمدارانی مسلمانی که به طور سنتی میانه‌رو هستند، برای جلب آرای محافظه‌کاران، مواضع تندروانه‌تری اتخاذ می‌کنند.

انفجار در سه کلیسا در سریلانکا در روز عید پاک که یکشنبه رخ داد آسیب پذیری مسیحیان در آسیا را نشان می‌دهد؛ منطقه‌ای که اقلیت‌های مذهبی با عقاید گوناگون با خیزش ملی‌گرایی و سیاست‌های قومیتی آسیب زیادی دیده‌اند.

پاپ فرانسیس، رهبر کاتولیک‌های جهان پس از مراسم عید پاک در میدان سن‌پیتر در واتیکان گفت: این انفجارها در سریلانکا که بیش از ۲۰۰ کشته برجای گذاشته باعث غم و اندوه زیاد در مهمترین تعطیلات مسیحیان شده است.

مسیحیان تنها شش درصد جمعیت سریلانکا را تشکیل می‌دهند؛ کشوری که هنوز در سایه وحشت جنگ داخلی بین اکثریت بودائیان سینهالی و قومیت تامیل است که اکثرشان هندو یا مسیحی هستند.

هنوز مشخص نیست که چه کسی این بمب گذاری‌ها را انجام داده؛ انفجارهایی که علاوه بر کلیساها، در سه هتل بزرگ در کلمبو، پایتخت سریلانکا نیز رخ داد اما چیزی که مشخص است این است که مسیحیان هدف اصلی این حملات بودند و عقایدشان از سوی شبه نظامیان و سیاستمداران در سراسر جنوب و جنوب شرق آسیا در معرض حملات روز افزون است.

در سال گذشته میلادی، بمب‌گذاری‌های مرگبار در کلیساها از سوی شبه نظامیانی که با داعش بیعت کرده‌اند، در فیلیپین و اندونزی رخ داد.

در هندوستان، جناح هندو به رهبری نارندرا مودی، نخست وزیر این کشور اقلیت‌های مسلمان و مسیحی را هدف قرار داده است و حملات به اقلیت مسیحی در این کشور بیشتر به دلیل ارتباط نمادین آن با استعمارگرایی انگلیس است.

حزب حاکم عوامی لیگ بنگلادش که گرایش سکولار دارد اما با محافظه‌کاران شریک است مکرراً خواستار تحت پیگرد قرار گرفتن اقلیت‌های مذهبی دیگر شامل مسیحیان است.

در میانمار، اقلیت‌های مسیحی بیم آن دارند که هدف بعدی دولت بودایی این کشور باشند.

و در سریلانکا، یک نیروی سیاسی ملی‌گرای مسموم بودایی که رفتاری خصمانه علیه اقلیت‌های مسلمان و مسیحی دارد، پیروان مذاهب دیگر را آثار و باقی مانده‌های عصر استعمار بریتانیا می‌داند که در آن دوران، اکثریت بودایی سرکوب می‌شدند.

یکی از راهبان تندروی بودایی در سریلانکا در مصاحبه‌ای پیش از آنکه سال گذشته میلادی به زندان بیفتد، گفته بود: ما شاهدیم که این گروه‌های مسیحی رادیکال چگونه از غرب وارد کشور می‌شوند و تلاش می‌کنند تا بودائیان را به تغییر دین و آئین ترغیب کنند. ما دیگر نمی‌گذاریم چنین اتفاقی بیفتد.

یک هفته قبل در آغاز هفته مقدس مسیحیان پیش از روز عید پاک، یک گروه از اکثریت بودائیان سینهالی سریلانکا در ساختمان متدیست‌ها در شهر آنورادهاپورا تجمع کرده و با سنگ و مواد آتش‌زا اقدام به آسیب زدن به ساختمان کرده و عبادت کنندگان را در داخل ساختمان گرفتار کردند.

سال گذشته میلادی هم جمعیتی از سینهالی‌ها که از صحبت‌ها و لفاظی‌های راهبان افراط‌گرای بودایی ترغیب شده بودند، حملاتی مرگبار را علیه مسلمانان در نزدیکی شهر کندی انجام دادند که جدیدترین شورش‌های ضد مسلمانان در سریلانکا به شمار می‌رود.

"روکی فرناندو"، از فعالان حقوق بشری کلیسای کاتولیک در پایتخت سریلانکا می‌گوید: مسلمانان و مسیحیان به ویژه مسیحیان انجیلی مدتهاست که در سریلانکا تحت پیگرد هستند اما ماهیت و مقیاس حملات روز یکشنبه قابل مقایسه با آن حملات قبلی نیست.

در هندوستان، مسیحیان تنها دو درصد از جمعیت این کشور را تشکیل می‌دهند اما از زمان روی کار آمدن حزب بهاراتیا جاناتای مودی در سال ۲۰۱۴، جمعیت قریب به ۳۰ میلیون مسیحی در این کشور کاهش داشته است.

در بخشی از یک سرکوب گسترده‌تر علیه هزاران سازمان کمک‌رسان که با منابع مالی خارجی تأمین می‌شوند، یک خیریه بزرگ مسیحی با نام "دلسوزی بین‌المللی" با اتهام برگزاری گفت‌وگوهای مذهبی در سال ۲۰۱۷ تعطیل شد.

در سال ۲۰۱۸، گروه آوازی کریسمس مرتبط با کلیسا کاتولیک مورد حمله هندوها در ایالت مادیا پرادش قرار گرفت. هشت کشیش که برای کمک گرفتن به پاسگاه پلیس رفته بودند، دستگیر شدند. در خارج از پاسگاه هم یک خودرو به آتش کشیده شد.

در یکی دیگر از شهرهای شمالی هندوستان هم گروه راست افراطی هندو نامه‌هایی را به مدارس ارسال کرد و به مقام‌های آنها هشدار داد اگر در کلاس‌های درس کریسمس را برگزار کنند، تحت پیگرد قرار می‌گیرند.

مسیحیت انجیلی در سراسر آسیا محیطی حاصلخیز برای خود یافته و همین امر باعث شده تا تنش از هندوستان به اندونزی گسترش یابد.

هزاران پاکستانی مسیحی شده به تایلند گریخته و نگران این هستند که به کشورشان بازگردانده شود. سه سال قبل در روز عید پاک، یک عامل انتحاری یک مسیحی را در پارکی در لاهور پاکستان هدف قرار داد و باعث کشته شدن بیش از ۷۰ تن شد.

حتی در اندونزی با اکثریت مسلمان که انتخابات چهارشنبه آن کاملاً در صلح برگزار شد، سیاست‌های مبتنی بر عقیده در دورنمای سیاسی وجود دارد به طوری که پیگرد اقلیت‌های مذهبی با مخالفت کمی از جانب سیاستمداران میانه‌رو افزایش دارد.

صدها کلیسا در اندونزی مجبور به تعطیلی شده‌اند؛ کشوری که تنها ۱۰ درصد جمعیتش را مسیحیان تشکیل می‌دهند. ورود به دین تازه در این کشور ممنوع است حتی با وجود اینکه حمایت از آزادی دین و مذهب در قانون اساسی این کشور آمده است.

فرماندار سابق و مسیحی جاکارتا سال گذشته میلادی سال جاری میلادی پس از تحمل ۲۰ ماه حبس به اتهام توهین به مقدسات آزاد شد؛ اتهامی که به عقیده گروه‌های حقوق بشری شاهدی بر افزایش سیاست‌های افراط‌گرایانه در کشوری است که مدت‌های زیادی بابت میراث چند عقیده‌ای خود ارزش داشته است.

جوکو ویدودو، رئیس جمهوری میانه روی مسلمان اندونزی نتوانست از فرماندار سابق جاکارتا که زمانی تحت‌الحمایه‌اش بود، دفاع کند. ویدودو که از یک کمپین بدنام کردن با عنوان اینکه او یک مسلمان کافر است، جان سالم به در برده، به نظر موفق شده تا برای بار دوم در انتخابات پارلمانی ماه جاری میلادی پیروز شود.»

اشتراک گذاری
تور پاییز ۱۴۰۳ صفحه خبر
بلیط هواپیما تبلیغ پایین متن خبر
برچسب منتخب
# قیمت طلا # مهاجران افغان # حمله اسرائیل به ایران # ترامپ # حمله ایران به اسرائیل # قیمت دلار # سردار سلامی
الی گشت
قیمت امروز آهن آلات
نظرسنجی
عملکرد صد روز نخست دولت مسعود پزشکیان را چگونه ارزیابی می کنید؟