در جریان انتخابات مجلس دهم اصلاح طلبان و پس از آنکه لیست امید در تهران حائز اکثریت کرسی های بهارستان شد، پمپاژ تبلیغاتی زیادی از سوی این جریان صورت گرفت، مبنی بر اینکه بعد از دو دوره حاکمیت مطلق جریان اصولگرا در مجلس شورای اسلامی، حالا آنها اکثریت مجلس را از دست داده اند و بخش زیادی از کرسی های مجلس در اختیار اصلاح طلبان یا افرادی که به واسطه لیست امید راهی مجلس شده اند، قرار گرفته است.
به گزارش «تابناک»؛ اصلاح طلبان گمان می کردند، حال که عنان کار قوه مجریه در اختیار دولت ائتلافی آنها با اعتدالگرایان است، می توانند با تصدی اکثریت کرسی های مجلس ایده ها و برنامه های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و ... خود را در کشور پیاده کنند و از این طریق نشان بدهند که چند گام از اصولگرایان پیش هستند، چون مجلس هشتم و نهم و دولت نهم و دهم که به طور مطلق در اختیار اصولگرایان بود، خیلی عملکرد مثبتی از خود بر جای نگذاشته بودند.
همین عوامل باعث شد که آنها با آرزوی بر جای گذاشتن اقداماتی مثبت و مفید آنه م در شرایطی که رقیب خیلی عملکرد مثبتی نداشته، تا چند دوره در رقابت های انتخاباتی مختلف پیروز عرصه لقب بگیرند و برنامه های مورد نظر خود را هم در کشور پیاده کنند. اما کار دولت فقط در چهار ساله اول درخشان بود و از زمان ورود به سال اول دوره دوم و فشارهای خارجی عنان کار از دست رفت و وضعیت هر روز بدتر از روز قبل شد.
در ارتباط با مجلس دهم حتی همین عملکرد مثبت ابتدایی هم وجود نداشت، تا جایی که بسیاری از اصلاح طلبان هم از فراکسیون امید ناامید شده بودند و برخی هم که خیلی نمی خواستند این مسأله به چشم بیاید و جریان رقیب از شکل گیری چنین مجلسی در انتخابات بعدی سود ببرد، تقصیرها را گردن شورای نگهبان و نظارت استصوابی انداختند که اگر چهره های درجه اول و درجه دوم اصلاح طلب تأیید صلاحیت می شدند، کار به چهره های دسته سوم نمی رسید و حالا مجلس بهتری از آنچه هست، داشتیم.
این مسائل ادامه یافت تا اینکه در نهایت کار به انتخابات هیأت رئیسه سال آخر مجلس دهم کشید و امروز اصلاح طلبان در رقابت با دو فراکسیون اصولگرایان ولایی و مستقلین ولایی مجلس در نهایت یک کرسی را از دست داد و «علی مطهری» که همواره مورد حمایت بخش زیادی از فراکسیون امید بود، در رقابت برای کرسی نایب رئیسی دوم هیأت رئیسه پس از سه سال تصدی این صندلی، جای خود را به «عبدالرضا مصری» از فراکسیون اصولگرایان ولایی داد.
امروز اعضای هیأت رئیسه مجلس انتخاب شدند، اصولگرایان ولایی با 5 عضو بیشترین سهم را از هیأت رئیسه مجلس دهم در سال آخر خود گرفتند، امیدی ها 4 نفر را توانستند راهی هیأت رئیسه کنند و اصولگرایان مستقل 3 کرسی هیأت رئیسه و مرغوب ترین آن که ریاست مجلس است را از آن خود کردند. البته به نظر می رسد که این تغییر یعنی از دست رفتن کرسی نایب رئیسی دومی برای «علی مطهری» به زعم اصلاح طلبان می توانسته یک بازی دو سر برد باشد؛ این را می توان از مصاحبه هایی که اعضای این جریان بعد از مشخص شدن ترکیب جدید هیأت رئیسه مجلس داشتند هم دریافت.
مثلا امروز «مصطفی کواکبیان» که در شورای مرکزی فراکسیون امید عضویت دارد، گفته که نتایج امروز انتخابات هیأت رئیسه نشان داد که ما اصلاح طلبان اکثریت مجلس نیستیم و نباید مسئولیت اتفاقات به دوش اصلاح طلبان بیفتد. او با ابراز امیدواری از افزایش عدالت و قانونگرایی در هیأت رئیسه جدید مجلس گفت: به آقای مطهری خدا قوت میگوییم. ایشان با روحیه آزادگیشان منشأ خدمات زیادی در مجلس بودند.
وی افزود: به هر حال نتایج انتخابات نشان داد که ما اصلاح طلبان اکثریت مجلس نیستیم؛ پس نباید مسئولیت قضایا به دوش اصلاح طلبان بیفتد.
آنها با حمایت قاطع از «محمدرضا عارف» برای ریاست آخرین سال مجلس دهم تلاش کردند از نارضایتی برخی اصولگرایان فراکسیون ولایی از «علی لاریجانی» رئیس مجلس بهره بگیرند؛ حتی با انتشار اخباری مبنی بر حمایت ائمه جمعه برخی شهرها از لاریجانی تلاش کردند که فضا را به سمت پیروزی عارف سوق دهند. اصلاح طلبان با این کار اگر می توانستند کرسی ریاست را از آن خود کنند، به هدف رسیده بودند، اما اگر عارف رأی نمی آورد که چنین هم شد، مقدمه ای برای ایجاد یک فضا سازی انتخاباتی از سوی آنان بود.
در حقیقت اصلاح طلبان به قیمت حذف «علی مطهری» از هیأت رئیسه مجلس و همچنین قربانی کردن او برای ریاست عارف تلاش کردند تا اگر به هدف رسیدند، برگ برنده ای در سال آخر مجلس دهم داشته باشند و اگر هم به این مهم نرسیدند باز هم از این موضوع استفاده کنند و بگویند عملکرد مجلس دهم را نباید تماما به پای فراکسیون امید و اصلاح طلبان نوشت چون انتخابات هیأت رئیسه نشان داد، آنها اکثریت نیستند.
مصاحبه رئیس فراکسیون مستقلین ولایی مجلس یعنی «کاظم جلالی» هم نشان داد بر خلاف سال های گذشته این بار فراکسیون امید هیچ فصل مشترکی برای خود و سایر فراکسیون ها از جمله مستقلین تعریف نکرده و صرفا در انتخابات امسال دنبال آنچه خود برایش طراحی و برنامه ریزی کرده، بوده است. جلالی در همین خصوص گفته که «اگر دوستان ما در فراکسیون امید در جریان انتخابات هیأت رئیسه مجلس تعامل داشتند، میتوانست این اتفاقات ـ کنار رفتن علی مطهری از ترکیب هیأت رئیسه ـ در جریان انتخابات رخ ندهد.»
وی با اشاره به عدم انتخاب مجدد علی مطهری به عنوان نایب رئیس دوم مجلس شورای اسلامی، گفت: درخصوص آقای مطهری نیز فکر میکنم، به جای اینکه به دیگران اتهام زنی شود، باید از تصمیم خود دوستان پرسیده شود که در همه حوزهها به صورت مستقل لیست انتخاباتی ارائه داده اند.
نماینده مردم تهران، ری، شمیرانات، اسلامشهر و پردیس در مجلس شورای اسلامی افزود: این موضوع نمیشود که بخواهیم در همه حوزهها کاندیدا داشته باشیم و بقیه فراکسیونها موظف باشند به کاندیداهای ما رأی بدهند. از این روی رأی به کاندیداها با تعامل انجام میگیرد.
جلالی ادامه داد: مثلا در سال ابتدایی همین دوره مجلس برخی دوستان از فراکسیون امید به ما مراجعه کرده و گفتند که برای انتخابات هیأت رئیسه بیایید به صورت مشترک لیست واحد بدهیم تا کل پارلمان را در دست بگیریم، در صورتی که من در پاسخ به این پیشنهاد گفتم که این خلاف مشی ما بوده و ما قائل به تعامل هستیم و هم اینکه پارلمان را نمیتوان بدون مشارکت جمعی مدیریت کرد و همه جریانات سیاسی موجود در پارلمان باید در هیأت رئیسه نماینده داشته باشند، زیرا این اقدام در التزام بخشی مجلس تأثیر بسیاری دارد.
وی گفت: قطعاً اگر دوستان ما در فراکسیون امید تعامل داشتند، میتوانست این اتفاقات در جریان انتخابات رخ ندهد، ولی زمانی که تعامل صورت نگرفته و حتی برای کرسی ریاست مجلس از ابتدا کاندیدا معرفی میکنند، نتیجه آن میشود که امروز رقم خورد.
رئیس فراکسیون مستقلین ولایی مجلس بیان کرد: من با آقای مطهری چندین بار قبل از انتخابات، تلفنی صحبت کردم و به ایشان گفتم که برخی تصمیمات غلط میتواند منجر به در خطر قرار گرفتن افرادی مانند شما شود و این موضوع از قبل نیز قابل پیش بینی بود.
به هر حال به نظر می رسد، هرچند انتخابات مجلس اسفند ماه برگزار می شود و بیش از 7 ماه تا فرارسیدن آن زمان باقی است، گروه های سیاسی به ویژه در داخل مجلس از هم اکنون یارگیری های خود را آغاز کرده و از طرفی طرح و برنامه هایشان را برای جلب نظر مردم مطرح کرده و پیش خواهند برد. حذف «علی مطهری» از ترکیب هیأت رئیسه مجلس اقدامی بود که نشان داد، کسب کرسی و قدرت در هیأت رئیسه مجلس بر هر نوع تعامل سیاسی برای جریانات سیاسی و سیاسیون حاضر در مجلس نظیر «محمد رضا عارف» مهم تر است.