اگر کشورهای جهان امروز علیه تروریسم اقتصادی اقدامی انجام ندهند و علیه آن متحد نشوند قطعا دیر یا زود این تروریسم دامان آنها را هم خواهد گرفت.
به گزارش تابناک اقتصادی، خبرگزاری اسپوتنیک روسیه در گزارشی تحلیلی نوشت: زمانی که آمریکاییها گروه های تروریستی مانند القاعده را جهت مقابله با شوروی سابق ایجاد کردند، بسیاری از کشورها واکنشی به این ماجرا نشان ندادند وخود را کنار کشیدند؛ امروزه مشاهده میکنیم آن گروه تروریستی و شاخههای آن که توسط ایالات متحده ایجاد شدهاند سرتاسر جهان را با کارهای تروریستی خود درگیر کردهاند.
درست است که هنوز تفسیر واحدی از تعریف تروریسم وجود ندارد و امروزه بسیاری از کشورها هرگونه مخالفت با حکومتها را تروریسم قلمداد میکنند اما طبق همه تفسیرها در مورد واژه تروریسم به معنای وادار کردن فرد و یا گروهی به انجام کاری به وسیله ارعاب است. در همه این تفسیرها هم فقط سلاح به عنوان وسیله ارعاب تلقی نشده بلکه هر نوع ارعابی می تواند به عنوان وسیله به حساب آید. خوب پس میتوان ارعاب اقتصادی را نیز تروریسم اقتصادی دانست.
چند سال پیش ایالات متحده اقدام تروریستی دیگری را وارد فرهنگ تعاملات بین المللی کرد و آن تروریسم اقتصادی بود. در واقع این تروریسم اقتصادی با عراق و کره شمالی شروع شد و سازمان ملل هم متاسفانه با ایالات متحده در این زمینه همراهی کرد.
سپس این تروریسم اقتصادی به صورت شدیدتر علیه ایران اعمال شد و چون باز هم بسیاری از کشورها با این تروریسم اقتصادی همراهی کردند، آمریکاییها تشویق شدند که این تروریسم اقتصادی را علیه دیگر کشورها به شکلهای مختلف استفاده کنند تا به اهداف سیاسی خود برسند. بسیاری از همان روشهای تروریسم اقتصادی علیه روسیه، ونزولا، کرهشمالی، سوریه، عراق و… اعمال می شود و حتی آمریکاییها علیه برخی همپیمانان خود مانند ترکیه و یا کشورهای اروپایی نیز از تروریسم اقتصادی استفاده میکنند.
همچنین می بینیم آمریکاییها امروزه پا را فراتر گذاشته اند و با استفاده از ابزار تروریسم اقتصادی کشورهایی مانند چین و هند و … را تحت فشار قرار میدهند. آمریکاییها امروزه قوانین خود را بالاتر از قوانین سازمان ملل میدانند و بدون در نظر گرفتن تصمیمات مجامع بینالمللی قوانین داخلی خود را علیه دیگر کشورها اعمال میکنند و جالب اینکه مجامع بینالمللی مانند سازمان ملل هم به تحریم های آمریکا تمکین میکنند.
این گزارش در ادامه آورده است: به قول آقای ظریف، ایرانیها طی چهل سال اخیر به تحریمها عادت کردهاند و دکترای دورزدن تحریمها را به دست آوردهاند، همانند عادت آنها برای مقابله با تروریستهای تولیدی آمریکا و نابود کردن آنها در منطقه. اما آیا دیگر کشورها هم از این توانایی ایران برخوردار هستند؟ آیا همه باید تجربه ایران را داشته باشند تا به فکر مقابله با تروریسم اقتصادی بیفتند؟
چند داعش و یا القاعده باید ایجاد شود تا همه به فکر باشند باید فکری برای مقابله با تروریستها کنند؟ چند کشور باید توسط آمریکا با تروریسم اقتصادی مواجه شوند تا همه به فکر بیفتند با این تروریسم اقتصادی مقابله کنند؟
همین یک هفته پیش بود که رییس جمهوری آمریکا از نخست وزیر ژاپن خواست برای میانجیگری میان ایران و آمریکا به تهران سفر کند اما هنوز یک هفته نگذشته تحریمهای جدیدی علیه صنعت پتروشیمی ایران اعمال کردند. آیا هدف شکست سفر آقای شینزو آبه به تهران نیست؟
در ادامه این گزارش آمده است: برخی باور دارند که در ایالات متحده دو قدرت در حال مبارزه هستند، یکی ترامپ و دیگری جان بولتون و در حالی که ترامپ به دنبال گفتگو است. بولتون به دنبال جنگ است، اما مشخص است که اینها همه حرف است اینها دو روی یک سکه هستند. نمیتوان باور کرد که ترامپ آنقدر خوار و ذلیل است که توسط فردی مانند بولتون به بازی گرفته شود. هدف این است که تروریسم اقتصادی در حد اعلا ادامه یابد و آنها باور دارند که به این وسیله میتوانند ایرانیها را وادار کنند در مقابلشان زانو بزنند، اما اگر بنا بود ایرانیها با چنین فشارهایی زانو میزدند طی چهل سال اخیر زانو زده بودند.
اگر تحریم ها میتوانست علیه کشورها تاثیرگذار باشد قطعا تا به حال کرهشمالی مطیع آمریکا شده بود. اگر بنا بود کشورها از تروریسم حساب ببرند امروزه بسیاری از کشورها در اختیار تروریست ها بودند. نکته اصلی هم همین جا است، کشورهایی مانند ایران به هیچ وجه در مقابل تروریسم سر خم نمیکنند و همانگونه که تروریسم داعش و القاعده را در منطقه نابود کردند در پایان تروریسم اقتصادی را نیز نابود خواهند کرد اما مساله این است که آیا کشورهای دیگر هم توان مقابله با تروریسم اقتصادی را خواهند داشت؟
اگر کشورهای جهان امروز علیه این تروریسم اقتصادی اقدامی انجام ندهند و علیه آن متحد نشوند قطعا دیر یا زود این تروریسم دامان آنها را هم خواهد گرفت.
منبع: ایبِنا