آیت الله «سید احمد علم الهدی» امام جمعه مشهد مرداد ماه سال 91 و به دنبال افزایش فشارهای دولت وقت آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران که باعث ایجاد گرانی در بسیاری از محصولات از جمله مواد غذایی و گوشت مرغ شده بود، در توصیه ای خطاب به مردم، گفته بود «اگر مرغ در دسترس نيست آن را با يك ماده پروتئيني ديگر جايگزين كنيد؛ مشهديها مگر اشكنه پياز داغ را يادتان رفته و آن زندگي را فراموش كردهايد.» این سخنان امام جمعه مشهد با انتقادات تندی در رسانه ها و شبکه های اجتماعی مواجه شد، حالا بعد از هفت سال یک وزیر دولت «حسن روحانی» هم چیزی شبیه به همان سخنان را تکرار کرده است.
به گزارش «تابناک»؛ آيت الله سيد احمد علم الهدي در خطبههاي نماز جمعه مشهد در رواق امام خمینی (ره) حرم رضوی پیرامون افزایش فشارهای اقتصادی علیه جمهوری اسلامی ایران از سوی آمریکایی ها و ایجاد گرانی اظهار کرده بود: «امكانات غذايي زندگي خودتان را تهيه كنيد؛ بنا نيست زندگي شما هر جور كه قبلاً مي گذشته الان هم همان طور باشد. اگر مرغ در دسترس نيست آن را با يك ماده پروتئيني ديگر جايگزين كنيد.»
وي خطاب به مردم مشهد و در توصیه ای به آنها برای مقاومت در مقابل گرانی هایی که ناشی از فشار دشمنان برای تسلیم جمهوری اسلامی ایران بود، یادآور شد که «مشهديها مگر اشكنه پياز داغ را يادتان رفته و آن زندگي را فراموش كردهايد؛ مگر قرار است برنامه همان باشد كه قبلاً بوده است. شما مردم قدرت داريد تا وارد ميدان كار شويد و نيازهايتان را برطرف كنيد.»
علم الهدی با بیان این مطلب که "افغانستان انبار جوي دنياست"، تأکید کرده بود: «جو را از افغانستان وارد كنيد و كارشناسان خوراك ابتكار كنند و براي خوراك مرغ چاره ديگري بينديشند. وي با اشاره به اقتصاد مقاومتی اظهار کرد، «دولت بايد تشريفات گمركي را بردارد و با مدیریت استاندارد تجار به ابتكارهاي بازرگاني دست بزنند. دشمن مي خواهد به خاطر شكم ما را از پای درآورد. از چيزي نميترسيم زيرا رزقمان دست خداست؛ مردم و مسئولين بايد همدل شوند تا در اين جبهه دشمن را شكست بدهيم.
وي با تأکید بر اینکه به واقعیتها توجه کنید افزوده بود: «واقعيت اين است كه ما بر دشمن پيروزيم و دشمن را از ميدان جنگي كه در خاك ما تشكيل داده بود عقب رانديم. دشمن با همه شكستها در دشمني اش جدي تر شده و ميدان جنگ را به عرصه اقتصاد آورده است. دشمن با توطئه اقتصادي و تحريم، ميدان جنگي را به ما تحميل مي كند و بايد نشان دهيم همان طور كه در ميدان جنگ نظامي دشمن را شكست داديم در اين عرصه هم مقاومت می كنيم.»
این شرایط برای مردم ایران به فاصله شش سال از فشار اقتصادی آمریکایی ها به ایران در سال 91، بار دیگر در سال 97 تکرار شد و ترکش های آن همچنان دامن گیر بسیاری از مردم کشورمان است. هرچند در حقیقت دولت قبلی آمریکا با عقد یک قرارداد بین المللی که به تصویب و امضای شورای امنیت سازمان ملل متحد و شش ابرقدرت دنیا رسیده بود، مقداری از تحریم ها را از گرده ملت ایران برداشته بود، اما آمریکایی ها با روی کار آمدن دولت جدید رویکرد دیگری در پیش گرفتند و قول و قرار قبلی را به طور کلی منکر شدند.
دولت جدید آمریکا به بهانه های واهی انواع و اقسارم فشارها علیه ملت ایران را اعمال کرد و حتی یک قرارداد بین المللی که پای آن را امضاء کرده بود، نادیده گرفت تا بتواند برای مصرف داخلی خود و برای مبارزات انتخاباتی به قرارداد جدیدی با ایران دست پیدا کند، اما کشوری که پای وعده های قبلی خود نماند را نمی توان با وعده دیگری آزمود برای همین رویکرد جمهوری اسلامی در مقابل فشارهای آمریکا نه جنگ و نه صلح قرارداده شد.
مردم ایران از سال گذشته انواع و اقسام فشارها را نظیر آنچه در سال 91 اتفاق افتاد، تحمل کرده اند، اما آنچه بیش از این فشارهای بین المللی ملت را می آزارد، بی کفایتی و عدم شایستگی برخی مدیران در داخل، حرف و سخن هایی که مسئولان عالی کشور نظیر وزیران بعضا بدون در نظر گرفتن عوارض سخنانشان به زبان جاری می کنند و مشکلاتی نظیر اختلاس ها و سوءاستفاده اقتصادی برخی منسوبان به مسئولان و همچنین آقازاده هاست.
یکی از همین آروغ های ناشتا و سخنانی که مسئولان بر زبان جاری می کنند و اثرات آن به مراتب بیش از فشارهای اقتصادی مردم را می آزارد و تحت تأثیر قرار می دهد را روز گذشته «رضا اردکانیان» وزیر نیرو نیرو بر زبان جاری کرد که در یک قیاس مع الفارق مردم ایران را با چینی ها مقایسه کرد و گفت: «چینیها با یک وعده غذا هم سیرند، ما زیاد میخوریم!» این سخن وزیر نیرو کم از آنچه امام جمعه مشهد در سال 91 درباره «اشکنه پیاز» مطرح کرد، ندارد.
وزیر نیرو در این خصوص گفته بود که «تحریم کنندگان فهمیدهاند نقطه ضعف ما؛ مصرف است. ما جامعهای مصرفی هستیم؛ چرا چین این گونه تحریم نمیشود؟ چون با یک وعده غذا هم رفع گرسنگی میکنند.» «رضا اردکانیان»، با انتقاد از زیاد بودن مصرف انرژی در ایران گفته است: «علت اینکه تحریم شدیم همین بد عادتی در مصرف است، تحریم کنندگان فهمیدهاند نقطه ضعف ما، مصرف است. ما جامعهای مصرفی هستیم؛ چرا چین این گونه تحریم نمیشود؟ چون با یک وعده غذا هم رفع گرسنگی میکنند.
هرچند این سخنان وزیر نیرو با انتقادات فراوانی روبه رو شد، بهترین گواه این موضوع است که دولت تدبیر امید، رئیس جمهور و وزیران کابینه او فاصله زیادی با مردم دارند و در حقیقت بیان چنین مسائلی به عدم اطلاع از وضعیت زندگی مردم و جامعه برمی گردد، چون اگر وزیر نیرو اطلاعی از وضعیت مردم در یک سال اخیر داشت، به وضوح می دید که سفرهای مردم تا چه اندازه کوچک شده و چطور فشار اقتصادی هر روز این سفرها را تحدید می کند... .
شاید وزیر نیرو نیت بدی از بیان چنین جمله ای نداشته و قصدش تأکید بر فرهنگ صحیح مصرف بوده است، اما در حقیقت با بین چنین جملاتی و انجام چنین قیاسی بیشتر از شرایط سخت اقتصادی یک سال اخیر مردم را آزرده است. این هم برمی گردد به همان بی اطلاعی از زندگی و شرایط سخت اقتصادی مردم. شاید هم آقای وزیر شرایط زندگی خود و اطرافیانشان را با مردم چین قیاس کرده است نه همه مردم ایران را!