رضا قوچاننژاد، بازیکن ارزنده تیم ملی فوتبال ایران طی سال های اخیر که بعد از جام جهانی از بازیهای ملی خداحافظی کرده بود، گفت: در بازی با اسپانیا و پرتغال که بازی گره خورده بود سرمربی تیم ملی تصمیمات خوبی نگرفت.
به گزارش تابناک ورزشی، رضا قوچاننژاد بازیکن سابق تیم ملی فوتبال ایران با حضور در یک برنامه تلویزیونی صحبتهای جالبی انجام داد که گزیده آن را بخوانید:
گل به کره جنوبی و مردمی که به خیابان ریختند
هر بار گلم به کرهجنوبی را تماشا میکنم خاطره شیرینی برایم تداعی میشود.بعد از بازی با کره بازیکنان به من میگفتند میدانی در خیابانهای تهران چه خبر است؟من فقط همه چیز را میشنیدم تا اینکه به تهران رسیدیم. بعد از آن من هر جای دنیا رفتم و ایرانیها را دیدم در مورد شادی بعد از گل من صحبت میکنند.
خوشحالم گل مهمی به قطر برای تیم ملی زدم. افتخار میکنم یکی از بازیکنان تیم ملی ایران بودم و پیراهن کشورم را پوشیدم. همیشه به قطر خوب گل زدم و این تیم را دوست دارم!(خنده)
بازی با آرژانتین را ببینید تا متوجه شاهکارمان شوید
راستش را بخواهید برخی مواقع دقایقی از صحنههای دیدار ایران و آرزانتین را دیده ام، ولی این بازی را دیگر به صورت کامل تماشا نکردم، چون بازی تلخی بود. الان اگر بازی با آرژانتین را ببینید متوجه میشوید بازیکنان ایران چه شاهکاری کردند و مقابل تیمی که به فینال رفت چه فوتبالی به نمایش گذاشتند. به عنوان یک ایرانی آن سوی رختکن را دیدم که یک نفر از اعضای کادر فنی تیم ملی ما که خارجی هم بود، گریه میکرد. واقعا فقط چند میلیمتر مانده بود توپ را بزنم، ولی او مسی است دیگر.
از شلوغی بعد از گل دستم به صادقی نرسید!
در بازی با عراق در جام ملتهای ۲۰۱۵ فقط میخواستم توپ داخل دروازه برود. اصلا مهم نبود که با دست میزنم یا پا! قبل از اینکه به زمین بروم، امیرحسین صادقی گفت: رضا بازی گره خورده و فقط تو میتوانی گره را باز کنی. آن لحظه که گل را زدم، فقط دویدم که به سمت صادقی بروم و بگویم درست گفتی، ولی آنقدر فضا شلوغ شد که به صادقی نرسیدم. اگر آن سال به عراق نمیباختیم، قهرمان میشدیم.
رونالدو هم مخالف دارد؛ از او که بزرگتر نیستم
بزرگترین بازیکنان دنیا هم الان هستند که مخالفانی دارند. من که از رونالدو بزرگتر نبودم. مخلص همه منتقدانم هستم. هر بازیکنی در تیم ملی طرفدار رئال مادرید بود من برایش کری میخواندم.
هنوز نمیدانم چرا در جام جهانی روسیه بازی نکردم. من قبل از جام جهانی آماده بودم و خیلی برایم دردناک بود که بازی نکردم.تیم ملی بزرگتر از قوچان نژاد و اسم هر بازیکنی است.درست است که ما در گروه مرگ بودیم، ولی ما خودمان را نشان دادیم و میتوانستیم صعود کنیم، اما نشد.
اگر ریسک می کردیم شاید پرتغال را می بردیم
در بازی با اسپانیا و پرتغال که دیدیم بازی گره خورده بود و برد میخواستیم و به نظر من و خیلی از کارشناسان تصمیمهای خوبی گرفته نشد.در این ۲ بازی تصمیماتی که سرمربی تیم ملی گرفت، اصلا مناسب نبود.در بازی با پرتغال وقتی از حریف عقب بودیم، باید حتما میبردیم و باید کمی ریسک میکردیم. اگر ما ۲ بر صفر به پرتغال میباختیم کسی ناراحت نمیشد، ولی وقتی تعویضها رضایت مربی را نشان میداد، ناراحت کننده بود. نمیگویم اگر تصمیمات تغییر میکرد صد در صد بازی را میبردیم، ولی اگر کمی هجومیتر بازی میکردیم، شاید میبردیم.
درِ اتاق کیروش را زدم اما حاضر نشد با من حرف بزند
بعد از بازی با اسپانیا درِ اتاق کیروش را زدم که با او صحبت کنم که چرا چنین تصمیماتی گرفته است. کیروش به من گفت: بعدا با هم حرف میزنیم و من هم به این موضوع احترام گذاشتم. یکی دو روز بعد با آرین قاسمی مترجم سرمربی تیم ملی حرف زدم و به او گفتم من میخواهم چند دقیقه با کیروش حرف بزنم. باز هم کی روش گفت: هر بار وقت داشتم با رضا صحبت میکنم. بعد از اینکه جوابی نگرفتم، دلیلی نداشت دوباره سوال کنم چرا چنین اتفاقاتی افتاده است. الان هم همه چیز گذشته است. کسانی که بیرون بودند شاید گفتند قوچان نژاد قهر کرده، ولی اصلا بحث قهر و قهربازی نبود.
نحوه خط زدن سیدجلال ناراحتم کرد
یکی از مسائلی که من را ناراحت کرد اتفاقی بود که برای سیدجلال حسینی افتاد. به نظرم به سیدجلال بی احترامی شد. فوتبالیستی که جانش را برای تیم ملی گذاشته و کاپیتان باشگاهش است چرا همان روزی که خط خورده باید این موضوع را متوجه شود؟ بازیکنی که این همه خدمت کرده، حقش نیست مثل یک بازیکن دیگر خط بخورد. تازه این موضوع را خود کیروش نگفت و یکی از کمکهایش به سیدجلال منتقل کرد. این مسائل بی احترامی است. این مسائل برای من هم تکرار شد. ما تیمی بودیم که احترام برایمان مهم بود، ولی وقتی این مسائل و بی احترامیها اتفاق افتاد، همان زمان تصمیم گرفتم دیگر با تیم ملی ادامه ندهم.