به گزارش «تابناک»، درباره ادعاهایی سخن میگوییم که در بحبوحه سیلابها از زبان برخی مسئولان بیان میشد و بر اساس آنها، سیلاب در کنار همه خسارتها و ضرر و زیان هایش، مزایایی نیز به همراه آورده بود؛ مزایایی از جمله امکان تولید برق بیشتر.
مزیتی که از وزیر تا استاندار و فرماندار و دیگر مسئولان ریز و درشت، بر وجودشان تأکید میکردند و اصرار داشتند که در نتیجه پر شدن مخزن سدهای پرشمار، امسال مشکلی در تأمین برق نخواهیم داشت. مشکلی که سال گذشته در ابعاد بزرگ و وسیع بروز و نمود یافته بود.
معضلی که با شدت زیاد در تابستان ۹۷ خودنمایی کرد و به ارائه برنامه زمان بندی قطع برق در برخی شهرها هم رسید تا یکی از نکات مورد تأکید مسئولان بعد از وقوع سیلابهای نوروزی، عبور از این شرایط برای سال ۹۸ باشد؛ عبوری که ظاهرا محقق نشده است.
این را میشود از گزارشهایی دریافت که از برخی شهرها در خوزستان به گوش میرسد که حکایت از قطعیهای مکرر و شدید برق دارد. قطعیهای فراوان در روزهایی که هرچند بهاری است، از تابستان هر سال گرمتر و داغتر است؛ روزهایی سوزان که نمیشود از کولر برای خنک شدن در آن بهره برد، چون برقی در کار نیست.
مشکلی که افزون بر آن، بسیاری از هموطنانمان از قطعی گاه و بی گاه آب نیز گلایه دارند. مشکلی که بروز آن در خوزستان به غایت شگفت آور و عجیب است. در استانی که اخیرا بزرگترین سیلاب را تجربه کرده که برخی میگویند در دویست سال اخیر بی سابقه بوده است.
سیلابی که مخازن سدها را پر کرد و رودها را به خروش انداخت و بسیاری از روستاها را محاصره و غرق کرد و شهرهای زیادی را برای مدت طولانی به هراس انداخت و گفته میشد، در کنار همه مصیبتهایی که به بار آورده، مصیبت بی برقی و بی آبی را رفع خواهد کرد و ظاهرا این گونه نیست!
این را اهالی شهرهایی چون ایذه، مسجدسلیمان و لالی گواهی میدهند که کنار آب هستند و لب تشنه و عطشان، در این روزهای سوزان تنها مانده و از خود میپرسند چرا سیلاب بی سابقه نیز نتوانسته مانع قطعی آب و برق در دیارشان شود؟ آیا مشکل از طبیعت است یا از جای دیگر؟ پرسشی که میشود در ابعاد بزرگتر مطرحش کرد و پرسید: آیا دلیل کمبود آب و برق در سالهای گذشته، خشکسالی بوده یا مشکلاتی که امسال هم به چشم میخورند و موجب شده اند که سیلاب هم نتواند تأمین آب و برق مورد نیاز مردم را تضمین کند؟!