فتاوای آیت الله العظمی خوئی (قدس سره)
احكام تقليد
سؤال 1- رسالههاى فارسى و حاشيه بر عروةالوثقى كه از حضرت عالى فعلاً در دسترس مىباشد مربوط به 12 سال قبل يا بيشتر است، آيا رساله جديدتر يا حاشيه بر عروه از حضرت عالى نوشته شده يا به همان رسالههاى قبل عمل شود؟
جواب: رجوع به آنها مانعى ندارد ولى در فرض تخالف، منهاج مورد اعتماد است و انشاءاللََّه حاشيه عروه تجديد طبع مىشود. واللََّه العالم.
سؤال 2- آيا رسالههايى كه در تهران و غيره چاپ شده و تاريخ طبع آن مربوط به چند سال قبل، و همچنين ملحقات توضيح المسائل كه مربوط به سفته و سرقفلى و بيمه مىباشد، مورد اطمينان حضرت عالى است يا نه ؟
جواب: در فرض اختلاف، ميزان منهاج الصالحين است واللََّه العالم.
سؤال 3- ممكن است اتفاقاً در رسالهء توضيح، احتياط وجوبى يا فتوايى باشد كه مخالف با رسالهء منهاج به نظر برسد، وظيفهء مقلد، عمل به كدام يك از اين دو مىباشد؟
جواب: ميزان در فرض مزبور، منهاج است.
سؤال 4- اگر بيابيم در بعض كتب، تقرير درس حضرت عالى را بوجوب چيزى، يا حرمت آن، به طورى كه دلالت دارد بر مختار حضرت عالى، و نيابيم مخالف آن را در كتاب منهاج الصالحين يا مسائل منتخبه يا غير آن دو از كتب فتوايى حضرت عالى، مانند احكامى كه مذكور است در مباحث تقيه در كتاب تنقيح، آيا مىتوان به اين مسائل عمل كرد بنابر اينكه فتواى حضرت عالى باشد؟
جواب: وظيفه شما عمل نمودن است به رساله عمليه نه به تقرير درس ما.
سؤال 5- معنى اين گفتار شما چيست؟ اينكه ضبط او كمتر از متعارف نباشد؟
جواب: به معنى اينكه مبتلى به نسيان نباشد به طورى كه متذكر مدارك حكمش نباشد.
