این روزها بیشترین حرف مردم، گرانیهای لجام گسیخته و ساعتشمار مایحتاج عمومی، فاجعه مسکن و اجارهها و دیگر نیازمندیهاست که هرچند برای اربابان سود و سرمایه چندان اهمیت ندارد، فرصتی برای افزایش ثروت است که برای قشرها و خانوادههای کم درآمد و دهکهای پایین جامعه و کارمندان و بازنشستگان خبرهای ناخوشایندی به همراه دارد.
به گزارش «تابناک»؛ کارگر، کارمند، معلم، پرستار، بازنشسته، با عائله سنگین و با حقوق ناکافی، غول گرانی را پیش روی خود میبینند و کابوس نارسایی اوّلیات زندگی خانوادگی هالهای از اندوه و درماندگی را پیش رویشان مجسم میبینند و راه پیش و پس ندارند؛ اینها میدانند گرانی یعنی چه؟!
قطعاً مسئولین امر نیز که شب و روز با مردم سروکار دارند و همواره شاهد آه و ناله افراد کم بضاعت و بی بضاعتند و رنج و درد آنان را گوش میدهند، مشکل را درک میکنند؛ اما به نظر میرسد، آنها نیز در برابر این مشکل درمانده شده و راه حل و پاسخی قانع کننده ندارند.
سلمان خدادادی در گفتوگو با تابناک در خصوص این موضوع و با اشاره به وضعیت معیشتی مردم و انتقاد از وضعیت موجود گفت: ما آذریها یک ضرب المثل داریم که ترجمه آن در فارسی میشود «آش وقتی آبکی میشه، دلیل از نبودن مواد لازمه»؛ بنابراین، اگر وضعیت امروز ما این گونه شده، برای همین شعارهایی است که سر میدهیم.
وی گفت: همه میگویند مشکلات زیاد است و باید حل شود؛ اما هیچ یک از ما از ته دل نمیخواهیم اوضاع را درست کنیم و این یک واقعیت است. الان نماینده، وزیر، رئیس قوه قضاییه و همه از وضعیت انتقاد دارند و در این باره صحبت میکنند، ولی کسی نیست به این حرفها عمل کند. مشخص نیست چه کسی باید به این کارها رسیدگی کند! مگر ما مسئول گفتن این حرفها هستیم؟ همه ما که در این باره حرف میزنیم، مسئول عمل کردن و حل مشکلات هستیم. قوه قضاییه باید برخورد کند، چون با حرف زدن کار درست نمیشود.
خدادادی گفت: البته رئیسی از زمانی که آمده، کارهایی را شروع کرده است. ما نمایندگان فقط بلدیم حرف بزنیم، ولی تا کنون چهار کار نظارتی را از دستگاه به پایان نرسانده ایم که دست کم بخش کوچکی از مشکلات مردم حل شود. من پنج دوره نماینده مجلس هستم؛ مانند مدرسه ابتدایی، صبح میآییم کارت میزنیم و شب به منزل میرویم. بیش از نیمی از نمایندهها اصلا نمیدانند در مجلس چه میگذرد و شب میروند اخبار مجلس را از تلویزیون میشنوند. ۹۵ درصد تولید قانون میکنیم، ولی ۵ درصد نظارت هم نداریم. ما باید عمل کنیم، چون با «حلوا حلوا گفتن دهان شیرین نمیشود».
وی در ادامه یادآور شد: دولت هم که باید تمام امورات کشور را اجرایی کند، نیز از این وضعیت انتقاد دارد و حرفش را می زنند، در حالی که باید عمل کنند.
عضو کمیسیون اجتماعی مجلس افزود: من که نمیتوانم مشکلات معیشتی مردم را حل کنم. در همه بخشها از جمله کشاورزی، صنعت و تمام بخشهای دیگر مشکلات وجود دارد. به نظر من، همه ما دچار مرض حرف زدن شده ایم و تا زمانی که این مسیر عوض نشود، مشکلات کشور حل نخواهد شد. باید واقعیتها را در جامعه بدانیم و این را بفهمیم که درآمد ایران از نفت است و هم اکنون به دلیل تحریمها ما کمترین درآمد را داریم؛ اما هزینههای دستگاههای ما بیشترین میزان هزینهها دارد. هزینههای ما هر سال زیاد میشود، ولی درآمدها کاهش یافته است؛ بنابراین، باید متناسب با درآمد خود برنامه ریزی داشته باشیم. ما در حال حاضر نسبت به سال گذشته ۵ درصد هم افزایش درآمد نداشته ایم، صادرات نفت از ۲.۵ میلیون بشکه به چند صد هزار بشکه رسیده و درواقع با کاهش شدید درآمد روبه رو هستیم.
این نماینده مجلس گفت: مسئولان به جای پیدا کردن راهکار، مشکلات را از سر خود باز میکنند، البته یکی از دلایل این مشکلات هم نبود صدای واحد در اداره کشور است. چندین نهاد متولی فرهنگ در کشور هستند، اقتصاد کشور در دست دولت نیست، در سیاست هم چند صدایی وجود دارد و همه این موارد باعث شده است تا نتوانیم کاری از پیش ببریم.