نوزدهمین دوره لیگ به اصطلاح حرفهای فوتبال ایران، در حالی از دقایقی دیگر در ورزشگاه آزادی با برگزاری بازی پرسپولیس و پارس جنوبی جم آغاز میشود که هنوز رنگ و بوی حرفهای از این رقابتها به دیده نمیشود.
به گزارش «تابناک ورزشی»؛ اتفاقاتی که طی چند روز اخیر در آماده سازی ورزشگاههای میزبان لیگ نوزدهم در فوتبال ایران رخ داده و گزارش شده است، نشان میدهد ادعای مسئولان ارشد فوتبال ایران درباره افزایش ضریب امنیت این مسابقات با واقعیت فاصله دارد و تلاشهای مستمر فدراسیون فوتبال برای اصلاح ضربتی زیرساختهای حرفهای فوتبال در سطح باشگاهی شکست خورده است. بار دیگر دیده میشود که استانداردهای حرفهای گوشزد شده به باشگاهها تنها در حد ظواهر رعایت شده و در بیشتر ورزشگاهها، چیزی به نام گیت الکترونیکی، صندلی شماره دار، دوربینهای مداربسته فراگیر، مسیر ورود و خروج مجهز، بلیتهای الکترونیکی و ... وجود خارجی ندارد و یک مشت کاغذ بازی همراه با تجهیزاتی که در عمل کارایی لازم در مواقع ضروری را ندارند، جای سیستمهای پیشرفته و کارآمد را گرفته است.
این در حالی است که بیش از نیمی از تیمهای حاضر در لیگ برتر تا دیروز، مکان برگزاری بازی هفته نخست خود را نمیدانستند و این بلاتکلیفی، به مراتب از افتضاح فینال جام حذفی فصل گذشته ـ که موجب همه این اقدامات شده بود ـ بدتر و زشتتر است. متأسفانه این زنجیره طولانی ضعفهای بنیادی فوتبال ایران در سخت افزار، به فقدان توان مالی باشگاهها برمیگردد که نه از محل فروش پیراهن درآمد دارند و نه از حق پخش تلویزیونی و نه از تبلیغات محیطی که سال هاست نیم بند درآمده و هیچ گاه گزارش درستی از درآمد دقیق آن ارایه نشده است.
تیمهایی که از سادهترین حقوقشان محروم شده اند، چگونه و از کجا هزینههای خود را تأمین و پرداخت کنند؟ چگونه میشود بدون دخل، میلیاردی خرج کرد و کم نیاورد و بدهکار نشد و تازه از محل موجودی حساب باشگاه، ورزشگاههای عمدتا دولتی را تجهیز کرد؟! گویا فدراسیون همان بلایی را سر باشگاه های لیگ برتری اش آورده که دولت سال هاست سر خودش می آورد.
واقعا دیرکرد در برگزاری چنین لیگی چه اهمیتی دارد؟ لیگی که تیمهای پرخرج، اما بدهکارش هر فصل تا روز آخر مقابل قوانین مقاومت میکنند و در آخرین ساعات کارت بازی بازیکنان جدیدشان را به ضرب وعده و قول و امضا و دستخط میگیرند تا به تعداد طلبکاران آینده شان افزوده شود.
از آزادی که ورزشگاه میزبان بازی افتتاحیه است خبر میرسد که تا ساعتی قبل از اولین مسابقه پرسپولیس هنوز گیت ورودی درست و درمان ندارد. بزرگترین، معروفترین و مهمترین ورزشگاه فوتبال ایران ـ که در مالکیت هیچ باشگاهی نیست ـ اما در زمان تجهیز همه هزینه هایش را به گردن فوتبال و باشگاه هایش میاندازد.
در مورد بلیت فروشی اینترنتی هم در حالی که تنها چند ساعت تا آغاز لیگ برتر نوزدهم با برگزاری بازی پرسپولیس و پارس جنوبی جم باقی مانده بود، نقصهای عجیب و غریب سایت فروش بلیت بازی افتتاحیه موجب خنده و شوخی خبرنگاران و رسانهها و همچنین مخاطبان شد.
در حالی که فدراسیون فوتبال مدتهاست اصرار به فروش بلیت الکترونیکی بازها داشت، امروز ایرادهایی عجیب و غریب در سایت معرفی شده از سوی سرخها شناسایی شد که مشخص نیست، دیگر چه زمانی میخواهد برطرف شود؟ آیا بلیت فروشی مدنظر فدراسیون همین بود؟ اگر سری به سایت مربوطه بزنید، میبینید در حالی که بانوان اجازه ورود به استادیومهای لیگ برتر را ندارند، این سایت بلیت را به بانوان و زنان نیز میفروشد! حتی کارت ملی و شمارههای اعلام شده به این سایت نیز نیازی نیست که واقعی باشد و با هر شماره غیرواقعی نیز میتوان بلیت خرید!
همچنین تاریخ تولد فرد متقاضی نیز میتواند چندین سال بعد از امروز باشد و یا از بچه چندروزه گرفته تا افراد مرحوم هم می توانند با خرید بلیت راهی ورزشگاه شوند! در واقع دست مردگان نیز که از دنیا کوتاه است، به بلیت لیگ می رسد... در این حال ایراد عجیب دیگر، تعداد بلیت درخواستی هر فرد است که میتواند تا ده قطعه بلیت نیز به یک نفر تعلق گیرد که خود دعوتنامه ای برای تشکیل بازارسیاه بلیت با ارقام نجومی است. این نقص ها نشان میدهد، همه فشارهای فدراسیون فوتبال طی ماه های اخیر کاملا صوری بوده و قرار نیست زیرساختهای فوتبال ایران طی تنها یکی دوماه ، ضربتی رفع و همه استانداردها رعایت شود. با این حال باز هم این ابهام به وجود میآید که چرا آغاز لیگ نوزدهم چندین هفته بیشتر به تأخیر افتاده است؟
از توپ لیگ برتر بگوییم که هر بازیکن حرفهای را از کیفیت پایین آن به تعجب انداخته است و از اخطارهای پیاپی نیروهای انتظامی و کمیته انضباطی و رئیس فدراسیونش بگوییم که تصور میکنند نظم و ترتیب با حرف و اخطار و بیانیه و هشدار در بازیها مستقر خواهد شد. داورانی که هنوز از قضاوت فصلهای گذشته طلب دارند، ولی شاهد اصرار فدراسیون به تسویه حساب باشگاهها با بازیکنان و مربیان هستند!
لیگ برتر نوزدهم با قطاری از کمبودها و مشکلات زیربنایی آغاز شده است و به نظر میرسد با چند هفته تاخیر که هیچ، با چند سال تعطیلی هم درگیر همین معضلات لاینحل باشد.
نویسنده: مجید کوهستانی