ایرانی، به سر کن خواب مستی
بر هم زن بساط خودپرستی
که چشم جهانی سوی تو باشد
چه از پا نشستی
در این شب سپیده نادمیده
تیغ شب به خونش درکشیده
امید چه داری از این شب
که در خون کشیده سپیده
تیغ بر کش آذرفشان
نغمه ها را تندری کن
در دل شب رخ برفروز
کار مهر خاوری کن
از درون سیاهی برون تاز
پرچم روشنایی برافراز
تا جهانی از تباهی پارهانیم
نیمه شب را تیغ بر دل برنشانیم
با خواری در روزگار
ننگ باشد زندگانی
مرگ به تا چنین زندگانی
ای مبارز، ای مجاهد، ای برادر
دل یکی کن، ره یکی کن، بار دیگر
راه بگشا سوی مرز روشنی‌ها
روزگار تیرگی ها، بر سر آمد
«ایرانی» یکی از قطعات مشهور آلبوم سپیده به آهنگسازی محمدرضا لطفی و بر اساس شعری از هوشنگ ابتهاج است که نخستین بار توسط محمدرضا شجریان خوانده شد. محمدرضا لطفی در سال‌های پایانی عمرش کنسرت‌هایی را با محمد معتمدی داشت و معتمدی نیز این آهنگ را خواند که اکنون اجرای صحنه‌ای معتمدی و لطفی را می‌شنوید.
