شناور شدن ساعت کار ادارات در نیمه اول مهرماه در تهران، در صورت تأیید و ابلاغ دولت اجرایی خواهد شد؛ تدبیری تکراری و سؤال برانگیز.
به گزارش «تابناک»؛ روز گذشته، نهمین نشست مشترک پلیس راهور فاتب و معاونت حمل‌ونقل و ترافیک تهران در حالی برگزار شد که کمتر از یک ماه تا بازگشایی مدارس و دانشگاه‌ها مانده است؛ رویدادی که می‌شود نتایجش را به وضوح در افزایش مشکلات ترافیکی و کاهش کیفیت هوای پایتخت لمس کرد.
معضلی کهنه و قدیمی که چندسالی است تدابیری ویژه برای رفع آن اندیشیده و به کار بسته می‌شود که از جمله آنها، طرح شناورسازی ساعت کار ادارات و ممنوعیت تردد ناوگان پخش کالاست؛ تدبیری که قرار است برای مهرماه ۹۸ نیز اجرایی شود و مقدمه آن، با توافق پلیس و شهرداری تهران به انجام رسیده است.
این خبری است که روز گذشته و به نقل از پورسیدآقایی، معاون شهردار تهران بعد از نشست مشترک با پلیس منتشر شد و بر اساس آن، در صورت موافقت دولت، ساعت کار ادارات در نیمه اول مهرماه از ساعت ٧ تا ٩ صبح شناور خواهد شد و افزون بر آن، تدابیری مانند ممنوعیت ورود کامیون و ناوگان توزیع بار و کالا تا ساعت ١٠ صبح در دستور اجرا قرار خواهد گرفت.
افزون بر این موارد، نظارت بر سرویس مدارس، سخت گیری در خصوص مسائلی مانند پارک حاشیه‌ای و تدابیر تکمیلی دیگر نیز در زمره تدابیر ویژه مسئولان برای کاهش مشکلات بازگشایی مدارس و دانشگاه‌ها در مهرماه خواهد بود؛ دستور کاری ویژه که نیازمند تأیید و ابلاغ دولت است؛ هرچند می‌شود حدس زد که از این بابت مشکلی پیش نخواهد آمد.
تصویب این پیشنهاد در دولت از این رو بسیار محتمل به نظر می‌رسد که می‌دانیم طرح شناورسازی ساعات کاری در تهران و ضمایم آن، سال گذشته و سال قبل از آن هم ارائه شده، به تأیید و ابلاغ رسیده و اجرا شده است. با این ملاحظه که تغییراتی کوچک یافته و مثلا سال گذشته محدوده ساعت ۷ تا ۸:۳۰ را شامل می‌شده و امسال قرار است بین ساعت ۷ تا ۹ صبح را شامل شود.
این در حالی است که اگر این طرح امسال هم با موافقت دولت مواجه شده و اجرایی شود، مسجل خواهد شد که طرحی آزموده و موفق است و نتایج قابل اعتنایی به دنبال داشته است؛ موضوعی که مجابمان میکند، بپرسیم چرا به رغم موفقیت آمیز بودن این طرح، هر ساله در دستور بررسی و تصویب مجدد قرار می‌گیرد و پس از آن، اجرایی شدنش نیازمند ارسال به دولت، دریافت تأیید ایشان و ابلاغ به همه دستگاه هاست؟
پرسشی کلیدی و مهم که میتوان پیرو آن پرسید راه دایمی کردن این ایده و حتی بسط و گسترش آن چیست؟ مگر نه اینکه این طرح توانسته از گره خوردن ترافیک در مهرماه تا حدود زیادی پیشگیری کرده و به کاهش آلودگی هوا کمک نماید؛ اگر این گونه است، چرا تلاش نمیشود با تغییراتی برای کل سال به اجرا درآمده و منجر به کاهش مشکلات ترافیکی و معضل آلودگی هوا شود؟
اگر این گونه است که این طرح نتایج و دستاورد‌های ملموس و ارزیابی شده‌ای دارد، چرا به نسخه‌ای فراگیر در همه کلانشهر‌های آلوده کشور تبدیل نمیشود؟ مگر غیر از این است که امثال مشهد، اصفهان، تبریز و... هم با ترافیک‌های سنگین و آلودگی هوا دست به گریبان هستند و در مهرماه، روز‌های ناخوش تری را تجربه میکنند؟ متولی تصویب این طرح در ابعاد ملی برای اجرا در همه کلانشهر‌های پرترافیک کیست که کوتاهی میکند؟!
شهرداری ها با تراکم فروشی بدون در نظر گرفتن زیرساخت ها و تراکم جمعیت، عامل اصلی این مشکلات هستند در حالی که در کلان شهرها مشکلات شدید ترافیکی و حمل و نقل عمومی وجود دارد باز هم در حال گسترش شهرها و تراکم فروشی هستند و با این روش این طرح ها هیچ فایده ای ندارند 
زمان یک شهرداری هم پول می دادن تا پارکینگ برای برج درست نکنن 
