بوسه کودک اهل شهرلالی برپرچم خیلی زود همه جا بازخورد یافت. کودکی به دور ازآموزشهای آمرانه مرسوم بوسهای ازادای احترام برپرچم کشورمان میزند... بوسهای که نشان ازدرک والای این کودک در احترام به عالیترین نشان ملی کشوراست کار این دختر بچه تلنگری بودبرای بینندگانش، که آنچه را که دراحترام به پرچم ملی ازیاد برده اند به خاطر آورندکه این پرچم نماد یک فرهنگ غنی است که فرازونشیبهای فراوانی درادوارمختلف تاریخ پشت سرنهادزحمات فراوانی بزرگان ونخبگان این کشورمتحمل شدندبرای سرافرازی این سرزمین... ما برای این وطن خون دلها خورده ایم...
پرچم سه رنگی که نشان ازهویت فرهنگی مذهبی کهن ملت ایران به قدمت تاریخ است وسرداران وسربازان فراوانی درحراست ازاین سرزمین و افراشته نگه داشتن این پرچم که نمادشرافت وحیثیت ملی مام وطن است جان باختند که به تعبیرحکیم طوس: دریغ است ایران ویران شود کنام پلنگان وشیران شود.
بوسه عاشقانه این کودک حکایت ازیک خلا درنظام آموزشی کشورما دارد یک حلقه مفقوده درتربیت نسلها درمدارس که درصبحگاههای کلیشهای وبی روح ونه چندان اثربخش فعلی مراسم احترام به پرچم اجرا گردد ودانش آموزان با فلسفه احترام به پرچم ملی که نماد اعتبار وحیثت کشور وفصل مشترک اقوام است آشنا شوندواینگونه روحیه وطن پرستی در کودکان وجوانان پرورش داده شود که به تعبیرپیامبرمهربانی حب الوطن من الایمان است.