انتخابات مجلس در راه است و جریانهای سیاسی کاری غیر از آمادسازی نیروهای خود برای ورود به این عرصه و رقابت با هم ندارند. اصولگرایان و اصلاحطلبان هر دو سرگرم پیدا کردن راهکارهای وحدت آفرین و تهیه فهرستهای انتخاباتی هستند. چالشهایی هم پیش رو دارند؛ از رسیدن به اجماع و وحدت درون جریانی گرفته تا عبور از فیلتر دستگاههای نظارتی. چالش مشترک دو جریان، اما کسب رای و جلب توجه و اعتماد مردم است.
به گزارش
«آزادی»، اصلاح طلبان اگرچه در سه انتخابات گذشته به واسطه ائتلاف با جریان اعتدالی موفقیتهایی داشتهاند، اما این روزها با دشواریهایی مواجهاند و نمیتوانند مثل ادوار گذشته به همراهی مردم امیدوار باشند. عملکرد دولت روحانی و فراکسیون امید در مجلس دهم موجب بروز نارضایتیهایی در سطح جامعه شده و این جریان را با آفت ریزش رای مواجه کرده است. برای همین هم شاهدیم که فعالان سیاسی در این جریان به فکر چاره افتاده و دنبال راهکاری هستند که یک بار دیگر نظر مردم را جلب کنند. برای مثال ابراهیم اصغرزاده دبیرکل انجمن اسلامی مهندسان ایران معتقد است که «از پیروزی اصلاح طلبان این است که خود را متفاوت از وضع موجود نشان دهند.» او در گفتوگویی با ایسنا گفته است: «اصلاح طلبان اگر انتخابات آینده را معنابخشی نکرده و نگویند به چه دلیلی با اصولگرایان تفاوت و تمایز دارند، شکست خواهند خورد.»
اصغرزاده میگوید «همه میدانند دولت منتسب به اصلاح طلبان که ۲۴ میلیون رای هم آورده است فقط ۳۰ تا ۴۰ درصد قدرت را در اختیار دارد این دولت حتی نمیتواند اثبات کند چه مسائلی باید در اولویت کشور باشد»، اما باور به اینکه همه حساب دولت و اصلاحطلبان را از مسببان وضع موجود جدا میکنند زیادی خوشبینانه به نظر میرسد. حتی میتوان گفت که بیان این مطلب و بیتقصیر دانستن دولت و جریان سیاسی حامی او از وضع موجود و مسائلی که مردم را ناراضی کرده است خاصه در ماههای منتهی به انتخابات بیشتر رنگ و بوی فرافکنی دارد. سوال اینجا است که مردم و جامعهای که دو سال قبل شعار «اصلاحطلب، اصولگرا، دیگه تموم ماجرا» میداد امروز پذیرای این حرفها خواهد بود و رویکرد مورد نظر اصغرزاده برای این جریان کارایی دارد؟
اسماعیل گرامی مقدم، سخنگوی حزب اعتماد ملی این رویکرد را فرافکنی نمیداند و معتقد است که کارایی هم دارد.
او در گفتوگویی با
«آزادی» گفت: «باید با مردم صادق بود. لازم است که از نارضایتیهای موجود در کشور یک ارزیابی دقیق انجام شود و ببینیم که چقدر دولت مقصر این وضعیت است. آنچه که مشخص است، مردم بیشتر از وضعیت معیشت خود یعنی افزایش افسارگسیخته قیمتها و فساد مالی و اداری رنج میبرند».
وی افزود: «هر دو اینها کمترین ارتباط را دولت دارد. یعنی نمیتوان دولتی که به خاطر اقتضای سیاستهای کلی نظام مبنی بر مقاومت با تحریمهای امریکا مواجه شده است را مسبب وضعیت موجود در حوزه گرانیها دانست. تحریم که واژه و لغت نیست. بلکه مساوی است با قطع شدن صادرات و واردات کشور و کاهش درآمدهای نفتی تا نزدیک صفر و دهها عارضه دیگر در حوزه کسب و کار؛ بنابراین وضعیت موجود در این حوزه ارتباط مستیقمی با دولت و شخص روحانی ندارد و باید در اینباره روشنگری کرد».
این فعال سیاسی اصلاح طلب درباره نقش اصلاحطلبان و دولت در حوزه فساد و مبارزه با آن نیز گفت: «نظام انتخاباتی ما به خودی خود فسادزا است. مادامی که نظارت استصوابی وجود دارد، خروجی مجلس وتوانایی کار آن همین است. کارآیی مجلس تشکیل شده در نتیجه نظارت استصوابی حداقل است، زیرا نخبگان وارد آن مجلس نشدهاند. زیرا بسیاری از نیروهای دستپاک، نخبه و شایسته قبل از انتخابات رد صلاحیت میشوند و بنابراین مجلسی دارای توان کافی نیست و نظات و قانونگذاری در کشور عقیم میماند یا حداقل کارایی لازم را ندارد. اگر مجلس قوی داشتیم حتما نظارت قوی بر دستگاههای اجرایی میتوانست کارساز باشد.»
وی تاکید کرد: «باید صادقانه با مردم صحبت کرد و دلسوزانه مسائل را نسبت به حاکمیت و ارکان آن بازگو کرد. به این ترتیب میتوان یک جمعبندی درست داشت و گفت که روحانی چقدر توان کار داشته و چقدر نداشته و مسائل اساسا در اختیار او نبوده است».
گرامیمقدم در پاسخ به این پرسش که آیا با وجود نارضایتی موجود و ناامیدی مردم از دولت و اصلاح طلبان به عنوان حامی آن زمینه پذیرش این سخنان در جامعه فراهم است یا خیر؟ گفت: «بله، ما گاهی گل به خودی میزنیم. خودمان از قبل دولت روحانی را تخریب میکنیم، صدا و سیما و دیگران هم از طرف دیگر این کار را میکنند، بعد هم انتظار داریم که مردم به حرفهای ما گوش دهند. وظیفه ما روشنگری و آگاهسازی است.»
وی افزود: «به اعتقاد من مردم این حرفها و رویکرد اصلاح طلبان را میپذیرند. به خصوص در انتخابات، چون جریان اصولگرا برنامه خاصی ندارد و بر همان برنامههای کهنه و سنتی تکیه میکند برنامههای جریان اصلاح طلب مورد اعتماد قرار میگیرد.»
گرامی مقدم ابراز امیدواری کرد: «کمی که به انتخابات نزدیک بشویم خواهیم دید که مردم در مقایسه برنامههای جریان اصلاحطلب و جریان اصولگرا و تندرو باز هم برنامههای جریان اصلاحطلبان را انتخاب میکنند. البته به شرط آنکه این نظارت استصوابی اجازه بدهد اصلاح طلبان نامزد بشوند».