پروفسور 'فضل الله رضا'، دانشمند برجسته ایرانی در حوزه مهندسی برق و ریاضیات در سن ۱۰۵ سالگی بدرود حیات گفت:.
به گزارش ایرنا، پروفسور 'فضل الله رضا' متولد ۱۲۹۳ در شهر رشت، تنها فارغ التحصیل دوره اول دانشکده فنی دانشگاه تهران بود که پس از گذراندن دوران کارشناسی در رشته مهندسی برق، سال ۱۳۲۴ مدرک کارشناسی ارشد را از دانشگاه کلمبیا در آمریکا و دکترای خود را در رشته مهندسی برق از دانشگاه مؤسسه تکنولوژی نیویورک (دانشگاه نیویورک فعلی) دریافت کرد.
این استاد دانشگاه و چهره ماندگار، رئیس اسبق دانشگاه تهران و دومین رییس دانشگاه صنعتی شریف و مدتی نیز سفیر سابق ایران در یونسکو بود.
این دانشمند برجسته در کانادا اقامت داشت و از سال ۱۳۵۷ استاد دانشگاه‌های کنکوردیا در مونترئال در کبک کانادا و دانشگاه مک‌گیل مونترئال بود.
پروفسور رضا از پایه‌گذاران نظریه اطلاعات و مخابرات در جهان است و تحقیقات گسترده‌ای در این زمینه و ارسال حداکثر اطلاعات در کانال‌های مخابراتی نویزدار داشته و در باره اطلاعات و فرایند‌های تصادفی، سیستم‌های خطی آنالیز عمومی، نظریه سیستم‌ها و مدارها، نظریه کنترل سیستم‌های پویا، فضا‌های خطی، انتقال و تلفات انرژی در شبکه‌ها تحقیقات مهمی انجام داده است.
برخی بیانات این دانشمند پر آوازه را به یادگار می‌آوریم.
-برای دانشجوی ایرانی عذری پذیرفته نیست؛ پیشرفت همت می‌خواهد.
- گمان نمی‌رود کسی در هوشمندی شرقی‌ها بخصوص ایرانی‌ها تردید داشته باشد، اما آیین خردگرایی به وجه عملی آن در شرق به خصوص در این دو سه قرن کمتر مورد توجه بوده است.
- به عنوان معلمی جهان دیده به شما توصیه می‌کنم با برنامه ریزی، پشتکار و جدیت عقب ماندگی علمی کشورمان را برطرف کنید. هر دانشگاه بزرگ باید در‌های گفت و شنود را میان پیروان علم و دانش جدید و منبع فرهنگ و هنر و حوزه‌های عرفانی باز نگه دارد تا نور عارفانه‌ای بر گستره فناوری بتابد.
وزیر امور خارجه درگذشت پرفسور «فضل‌الله رضا» سفیر اسبق ایران در یونسکو را تسلیت گفت.
در پیام تسلیت وزیر امور خارجه کشورمان آمده است: خبر درگذشت پرفسور فضل‌الله رضا از تبار پاکان روزگار و از سلسله مشاهیر ایران، موجب تالم و تاثر خاطر گردید. حیات پربرکت این فرزند اصیل ایرانی سراسر افتخار، پویش و کاوش در سپهر خیال‌انگیز دانش و ادب است.
ظریف در پیام خود با تاکید بر اینکه میراث پرفسور فضل‌الله رضا معرف کارنامه مفاخر ایرانی است، اظهار داشت: از حضور درخشان در یونسکو به عنوان سفیر ایران و استادی دانشگاه‌ها و مجامع علمی شناخته شده جهان گرفته تا نظریات علمی ماندگار در حوزه‌های دانش و ادب. این استاد وطن‌پرست و بی‌بدیل علاوه بر صعود به قله‌های دانش متخلق به اخلاق و صفات نیک بودند و فقدان ایشان برای جامعه ایرانی و مراکز علمی خسران بزرگی است.
