با بازگشت محمدحسین محمدیان به تشک کشتی و تغییر وزن علیرضا کریمی، به نظر میرسد باید شاهد جدالی سنگین در وزن ۹۷ کیلوگرم کشتی آزاد برای رسیدن به دوبنده تیم ملی در المپیک توکیو باشیم.
به گزارش تابناک ورزشی، بعد از انصراف رضا یزدانی از حضور در مسابقات جهانی ۲۰۱۹ قزاقستان، علی شعبانی به عنوان نماینده وزن ۹۷ کیلوگرم ایران در رقابتهای جهانی نورسلطان روی تشک رفت که نتوانست برای ایران سهمیه المپیک ۲۰۲۰ را بدست بیاورد تا این شبهه ایجاد شود که آیا انتخاب شعبانی انتخاب درستی بوده است یا نه، هر چند وی در روزهای آخر به عنوان ملیپوش وزن پنجم المپیک معرفی شد و شاید زمان زیادی برای آمادهسازی جسمانی و روانی خود را در اختیار نداشت.
در هر حال بهنظر میرسد، در آن زمان بهترین گزینه همین شعبانی بود و در حد توانش نیز عملکرد قابل قبولی داشت و شاید اگر تجربه بیشتری داشت میتوانست حتی موفق به کسب سهمیه شود. به هر صورت همانطور که انتظار میرفت تعدادی از کشتیگیران برای از دست ندادن رویدادی مهمی مانند المپیک تغییر وزن خواهند داد تا شانس خود را برای حضور در بزرگترین رویداد ورزشی جهان آزمایش کنند.
علیرضا کریمی، دارنده یک مدال نقره و ۲ برنز جهان که کار خود را ابتدا با مدال برنز جهان در سال ۲۰۱۵ در وزن ۸۶ کیلوگرم آغاز کرد، به دلیل تغییر وزن حسن یزدانی و حضور این کشتیگیر به عنوان مدعی اصلی وزن ۸۶ کیلوگرم طی ۲ سال اخیر در وزن ۹۲ کیلوگرم روی تشک رفت و حالا در آستانه المپیک قصد دارد به یک وزن بالاتر برود تا بتواند شانسش را برای حضور در المپیک ۲۰۲۰ توکیو آزمایش کند. البته کریمی یک بار با تشخص رسول خادم در بازیهای آسیایی ۲۰۱۸ جاکارتا در وزن ۹۷ کیلوگرم برای ایران کشتی گرفت که موفق به کسب مدال طلا شد.
محمدحسین محمدیان، دارنده مدال برنز ۲۰۱۴ جهان در وزن ۸۶ کیلوگرم نیز که پس از آن به ۹۷ کیلوگرم کوچ کرد و حتی موفق به کسب مدال طلای آسیا شد، پس از پایان دوران ۴ ساله محرومیتش بازگشت درخشانی به میادین داشت و با طلای ارتشهای جهان برای حریفان داخلی خط و نشان کشید تا به عنوان یکی از مدعیان جدی این وزن بار دیگر نام خود را مطرح کند. به نظر میرسد مدعیان باید روی محمدیان به عنوان حریفی خطرناک حساب باز کنند.
دیگر مدعی این وزن کسی نیست به غیر از رضا یزدانی که سالهاست وسوسه و فکر مدال المپیک رهایش نمیکند و حتی چندین بار تا نزدیکی آن رفت، اما موفق به صیدش نشد؛ حالا رضا مانده است و یک تصمیم مهم و حیاتی.
یزدانی ابتدا باید تکلیفش را با خودش روشن کند که آیا توان ادامه راه و رقابت با حریفان جوان و تازه نفس داخلی را دارد یا به دنبال مسیری میانبُر برای رسیدن به دوبنده تیم ملی است. بدون شک هیچ کدام از حریفان داخلی حاضر نبوده و نخواهند بود میدان را حتی برای کشتیگیر پرافتخاری مانند یزدانی خالی کنند، چون وسوسه حضور در میدان المپیک هر یک را بیشتر از دیگری میفریبد.
پلنگِ سالهای نه چندان دور کشتی آزاد مسیر سختی برای رسیدن به دوبنده تیم ملی در المپیک خواهد داشت، مسیری که نیازمند آمادگی روانی و جسمانی بالایی است.
در این بین علی شعبانی هم پیشرفت قابل توجهی داشته و میتواند تهدیدی جدی برای سایر مدعیان به عنوان یکی از جدیترین گزینههای رسیدن به دوبنده وزن پنجم المپیکی باشد. شعبانی که با مدال برنز امیدهای جهان و سپس حضور در مسابقات بزرگسالان جهان تجربه گرانبهایی برای خود اندوخته است، میتواند تهدیدی جدی برای کشتیگیران مطرحی همچون یزدانی، محمدیان و کریمی باشد.
البته به جمع مدعیان ۹۷ کیلوگرم باید محمدجواد ابراهیمی را هم اضافه کرد؛ او هم که کم کم به جمع کشتیگیران پا به سن گذاشته اضافه میشود، شاید دیگر فرصتی برای حضور در المپیک پیدا نکند. ابراهیمی هم میخواهد از آخرین شانسش برای حضور در المپیک امتحان کند تا شاید با مدالی خوشرنگ و خاطرهای خوش ادامه کار را دنبال کند.
حضور جوانانی مانند حسین شهبازی، عباس فروتن و مجتبی گُلیج هم میتواند تنور رقابت را در جمع مدعیان داغتر کند. در هر صورت ماههای پیش رو ماههای مهم و حیاتی برای کشتی آزاد به خصوص وزنی مانند ۹۷ کیلوگرم خواهد بود، باید دید کدامیک از مدعیان از جمع نفرات مطرح شده توان تحمیل خود به کادر فنی را خواهند داشت و شانس حضور در المپیک ۲۰۲۰ توکیو را پیدا خواهند کرد.