سرانجام شب گذشته دسترسی ایرانیها به شبکه جهانی اینترنت تنها از طریق اینترنتهای خانگی میسر شد و بیش از یک هفته قطعی سراسری اینترنت پایان یافت. البته هنوز اینترنت تلفنهای همراه در ایران وصل نشده و کاربران تنها از طریق اینترنتهای ADSL میتوانند در فضای مجازی حضور پیدا کنند.
اینترنت در ایران از عصر روز شنبه هفته گذشته و در پی ایجاد ناآرامیهایی در کشور به دستور شورای امنیت کشور قطع شد؛هرچند در ساعتهای اولیه قطع اینترنت زمانی عدم دسترسی به شبکه جهانی اینترنت را ۲۴ ساعت اعلام کرده بودند، این مسأله تا نیمههای روز یکشنبه دوم آذر ماه هم ادامه پیدا کرد.
قطع اینترنت نارضایتیهای مختلفی را در میان قشرهای گوناگون جامعه پدید آورد. بزرگترین قشری که از قطع اینترنت ابراز نارضایتی کرده بودند، گروه بزرگی از جامعه بودند که کارشان را بر بستر فضای مجازی تعریف کرده بودند. فراموش نمیکنیم که دولت حسن روحانی یکی از نقاط قوتش را توسعه کسب و کارها بر بستر اینترنت اعلام کرده بود و بسیار به آن افتخار میکرد. با این حال قطع یک هفتهای شبکه جهانی اینترنت این کسب و کارها را با چالشهای بزرگی مواجه کرد. گروه دوم دانشگاهیانی بودند که با این عدم دسترسی اجباری از انجام امور دانشگاهی خود بازمانده بودند. غیر از اینها بخش بزرگی از جامعه از اینکه دیگر به سهولت گذشته نمیتوانستند با خانواده و آشنایان خود ارتباط برقرار کنند ناراحت بودند. ایرانیانی که خارج از کشور بودند، دیگر باید به شیوه قدیمی با خانواده خود تماس میگرفتند و هزار و یک مشکل و داستان دیگر.
اینجا و در این نوشتار، از شما میخواهیم از تجربه زندگی چند روزه خود در دنیای بیاینترنت بنویسید.
* قطع سراسری اینترنت در ایران چه تأثیری بر «کار» شما گذاشت؟
* قطع سراسری اینترنت در ایران چه تأثیری بر «زندگی» شما گذاشت؟
* روزهای بیاینترنت خود را چگونه سپری میکردید؟