پس از اشتباهات واضح داوری در هفتههای اخیر لیگ برتر، به نظر میرسد، سرانجام var یا همان داور ویدئویی وارد فوتبال ایران خواهد شد؛ اما این خبر در همین حد محدود منتشر شده و هیچ اطلاعی در این باره در دسترس نیست.
به گزارش «تابناک ورزشی»؛ فدراسیون فوتبال ایران با یک شرکت که نامش در خبرها منتشر نشده است، برای نصب سامانه داوری var به توافق رسیده است؛ اما هنوز اطلاعی از توانایی فنی و آشنایی و تجربه و سوابق این شرکت در دست نیست و باز هم مثل خیلی از قراردادهای فدراسیون، این موضوع هم در فضایی مبهم پیش میرود. چرا فدراسیون فوتبال تا این حد به عدم اطلاع رسانی از پروژه های زیرساختی اش علاقه دارد و چرا رسانه ها را در جریان انتخاب پیمانکاران و یا برنده اجرای پروژه های زیربنایی اش نمی گذارد؟
نخستین تست داور ویدئویی داخلی توسط فغانی و با نظارت کولینا؟
سال گذشته، رئیس دپارتمان داوری فدراسیون فوتبال از نخستین آزمایش کمک داور ویدیویی (VAR) ساخت داخل در ورزشگاه دستگردی را خبر داده بود و تا مدتی نیز علیرضا فغانی مسئول اجرای داور آفلاین ویدئویی در مسابقات لیگ شد تا بدون تاثیر در بازی ها آزمایش شود. پس از آن فغانی اعلام کرده بود، این سیستم بعید است فعلا در ایران اجرا شود، ولی هم اکنون اشتباهات اخیر به خصوص تصمیم بحث برانگیز زاهدی فر در بازی سپاهان و استقلال در عدم اعلام پنالتی بعد از برخورد واضح توپ با دست کی روش استنلی، کارد را به استخوان فدراسیون رسانده است.
همچنین پس از مدتی حضور لوییجی کولینا داور بازنشسته معروف ایتالیایی و از مسئولان فعلی کمیته داوری فیفا در تهران و جلسات او با تاج، بحث نظارت وی بر اجرای سیستم داور ویدئویی در لیگ ایران را مطرح کرد؛ اما پس از آن هیچ گاه خبری درباره نظر رسمی کولینا درباره سیستم مذکور ـ که در داخل تهیه شده بود ـ منتشر نشد. در واقع تا امروز تاییدیه فیفا برای VAR داخلی به اطلاع رسانه ها نرسیده است.
نامه جدید سازمان لیگ و بوی قرارداد مبهمی دیگر
سازمان لیگ فوتبال ایران بار دیگر با ارسال نامهای به باشگاههای لیگ برتری به آنها اعلام کرده تا برای نصب این سامانه با این شرکت قرارداد منعقد کنند! ولی در افکارعمومی و اغلب رسانه ها کسی نمی داند، این امتیاز چگونه و بر اساس چه تشریفاتی به این شرکت واگذار شده و آیا فدراسیون هم سهمی در درآمد این شرکت از محل فروش محصول و خدمات به باشگاه های داخلی خواهد داشت یا خیر؟ چه شرکت یا فرد یا اشخاصی پشت پرده این موضوع هستند و از اساس هزینه اجرای هر سیستم داور ویدئویی چقدر است؟ چه تضامینی برای کارآمدی این سیستم گرفته شده و چرا نهادهای نظارتی به واگذاری این امتیازهای ساختاری و زیربنایی ورود نمی کنند؟ آیا مردم غریبه اند و از اساس حق اطلاع از قراردادهای چندین میلیاردی واگذار شده را ندارند؟
سازمان لیگ همین هفته گذشته، نامهای مبنی بر واگذاری رایت اینترنتی به یک شرکت نوپا منتشر کرده بود که واکنشهای گسترده رسانهها و انتقاداتی از نحوه واگذاری این امتیاز را در پی داشت. حالا پیمانکار نصب VAR هم در چنین فضای مشابهی معرفی شده است. بدون ذکر نحوه انتخاب و گزینش این شرکت از سوی فدراسیون فوتبال!
هزینه برای ورزشگاههای دولتی از جیب چه کسی؟
در همین حال، این نامه یعنی مسئولیت نصب تجهیزات و الیته هزینههای مربوطه برای داور ویدئویی برعهده خود باشگاههای اغلب بی پول و یا ورشکسته ایران است که توانایی تسویه بدهی به بازیکنان شان را هم ندارند.
نکته دیگر این است که باشگاههای حاضر در لیگ برتر ایران، عمدتا وابسته به دولت هستند و از منابع متصل به دولت استفاده میکنند و ورزشگاههای محل برگزاری مسابقاتشان نیز در تملک دولت است. حال چگونه این تصمیم در نهادهای دولتی مطرح نشده و مسئولیت روی دوش باشگاهها گذاشته شده است؟
VAR؛ نسخه داخلی چقدر شبیه نمونههای خارجی است؟
البته باید دید، این طرح چه زمانی عملی میشود و سامانه معرفی شده مطابق با استانداردهای بین المللی خواهد بود یا اینکه بعد از راه اندازی تازه با مشکلات عجیب و غریب و کارآمد بودن این سیستم مواجه خواهیم شد و دوره آزمون و خطا در رقابت های حساس لیگ طی می شود؛ آزمونی که بازیهای مهم را شاید با توقفهای طولانی و جنجالهای بزرگتری بکشاند که کنترلش سخت تر از تحمل صدای اعتراض مربیان و بازیکنان و مدیران باشد و انگ های عجیب و غریب جدیدی متوجه فدراسیون کند.
نویسنده: مجید کوهستانی