محمد صادق درودگر بار دیگر با طرح ادعاهایی مبنی بر افزایش درآمد لیگ فوتبال ایران در فصل جاری، وعدههای تکراری مطرح کرد، اما حاضر نشد هیچ آمار و ارقام دقیقی از دریافتیهای سازمان لیگ در سال جاری اعلام کند همانطور که سال گذشته هم سرانجام کسی متوجه نشد فوتبال چقدر از پیمانکار تبلیغات محیطی اش پول گرفت.
به گزارش تابناک ورزشی، درودگر چهره پرحاشیه فوتبال که از سوی مدیران فدراسیون و سارمان لیگ، به عنوان مسوول اقتصادی و بازاریابی لیگ ایران منصوب شده است، از سال گذشته با شعار شیوه جدید درآمدزایی و پایان ماجرای معوقات میلیاردی شرکتهای طرف قرارداد، وارد فوتبال شد، اما ابهامات عجیب و غریبی در نحوه عقد قرارداد و دریافت پول از شرکت طرف معامله برجا گذاشت که تا امروز خیلیها پاسخش را نگرفته اند و نمیدانند در پایان لیگ هجدهم بالاخره چقدر نصیب باشگاههای ایران شد؟
وی امروز در گفتگو با سایت سازمان لیگ بار دیگر وعده روشنگری در یک نشست خبری با حضور خبرنگاران داد و عنوان کرد: سازمان لیگ طی این دو سال اخیر با تغییر رویکرد خود برای درآمدزایی برای فوتبال و باشگاههای کشور، روشی را به اجرا گذاشته که هم به افزایش درآمدهای تبلیغات محیطی منجر شده و هم در حوزه ایجاد محیطی سلامت، موجب بهینه سازی فضای اقتصادی فوتبال شده است!
او در این مصاحبه از سه شرکتی نام برد که خوشبینانه بیش از هزار میلیارد ریال پول فوتبال را در اختیار گرفته اند و حاضر به پس دادن آن به باشگاههای بحران زده نیستند. بارها گفته شده است که مدیریت فدراسیون دستور پیگیری قضایی برای احقاق این حقوق پایمال شده را صادر کرده، اما تا امروز جز چند خبر درباره توافق برای وصول بخش ناچیزی از این مبالغ، چیزی به اطلاع رسانهها و افکارعمومی نرسید. نهادهای نظارتی نیز تا امروز گزارشی از برخورد با این چهرههای متمول فعال در حوزه تبلیغات فوتبال ارایه نداده اند.
اما این شرکتهای و روسای شان چه کسانی هستند که فدراسیون فوتبال مدعی داشتن طلبهای میلیاردی از آنهاست و میگوید نتوانسته پول قراردادهایش را وصول کند؟ در زیر به سه چهره و مجموعهای که درودگر در گفت و گوی امروزش به آنها اشاره کرده، پرداخته ایم که افکارعمومی کمتر با آنها آشناست. مردان پشت پرده اقتصاد فوتبال که گفته میشود عمده درآمد این رشته ورزشی در کنار سازمان صداوسیما به جیب شرکت آنها رفته است، ولی خودشان هرجا نشسته اند این مدعای اکثر اهالی فوتبال را منکر شده و حتی گاهی شنیده شده که بعضیهای شان، مدعی زیان و خرج کردن از جیب برای فوتبال کشور شده اند! تصاویر زیر و توضیحات را خودتان مرور کنید.
خانم شفیعی در کنار پسرش «سپهر» مالک شرکت تبلیغاتی ایران نوین که قرارداد نجومی اش با فوتبال در نخستین سال ورود تاج به سازمان لیگ مثل بمب ترکید، اما هیچگاه آن قرارداد ۱۶۰ میلیاردتومانی پرداخت نشد و تخفیف ۲۰ میلیاردتومانی امیرعابدینی به وی که بعدا معلوم شد بدون اجازه بوده، جنجالی بزرگ در فوتبال برپا کرد. او نیز چند ده میلیاردتومان از حق فوتبال را نداده و مشخص نیست چه زمانی این پول از وی گرفته میشود
درودگر در ادامه مطالب امروزش مدعی شد؛ «در فصل ۹۷-۹۸ تقریبا درآمدها محقق شده و فقط موضوع تولید محتوی و ارزش افزوده توسط مجری سازمان لیگ اقدام نشده است.» حال آنکه خود همین دو موردی که مسکوت گذاشته شده است، سهم قابل توجهی از درآمدهای روز فوتبال را در جهان به خودش اختصاص می دهد اما در لیگ ایران به راحتی گفته می شود که درآمدی از این امتیازهای مهم حاصل نشده است! پرسش اینجاست که اگر هیچ پولی در نیامده، از اساس چرا این امتیاز به شرکت مذکور اعطا شده است؟ آیا آنها تعهدی برای کسب درآمد نداشته اند؟ اگر هیچ اجبار و فشاری برای درآمدزایی از این امتیازها نداشتند، ایراد کار مستقیما به مدیران امضا کننده قرارداد برمی گردد که بدون گرفتن تضامین و کف عایدی، چنین پوئن بزرگی را در واقع هبه کرده اند.
درودگر در عین حالی که از تاخیر مجدد پرداختی شرکت طرف قرارداد سازمان لیگ پرده برمی دارد اما باز هم ادعا می کند که با افزایش چشمگیر قراردادهای فوتبال مواجه شده است!! : «در فصل جاری نیز با افزایش چشمگیر قراردادها مواجه هستیم که بدلیل شرایط سخت اقتصادی، زمان بندی پرداختها با تاخیر مواجه است(!)
او از سوی دیگر به پروندههای پیشین مربوط به شرکتهای ایران نوین، فناپ و امین سیما کیش در خصوص بدهیهای تبلیغات محیطی که حقوق و طلب فوتبال را پرداخت نکردند، ورود کرد و گفت: «پرونده این شرکتها را به جریان انداخته و با هماهنگی ریاست محترم فدراسیون و سازمان لیگ فوتبال به مراجع قضایی و داوری ارسال شده که امیدواریم در جهت تحصیل حقوق فوتبال کشور بتوانیم آراء خود را از مراجع محترم قضایی و داوری در سال جاری کسب کنیم.»
پرسش مهم اینجا، این است که طی اینهمه سال فدراسیون مهدی تاج و مدیران سازمان لیگ از جمله بهاروند کجا بودند که تازه وعده پیگیری قضایی پرونده را میدهند؟ حاصل شکایتهای قبلی چه شد و به کجا رسید؟ آیا از اساس تا امروز شکایتی هم مطرح شده بود؟ اگر شد چرا نتیجه اش به اطلاع اهالی فوتبال و هواداران و باشگاهها و دست اندرکاران و البته رسانهها نرسیده است؟
شرکت فناپ در حوزه پولساز فناوری اطلاعات و ارتباطات فعالیت دارد و در ماجرای حامی گری بانک پاسارگاد از تیم ملی فوتبال، پایش به فوتبال باز شد و حالا از زبان مدیران فدراسیون ادعا میشود این مجموعه بدهی هنگفتی به فوتبال دارد که به دلایل مختلفی از بازپرداختش سر باز میزند و تا امروز هم فدراسیون نتوانسته طلبش را از شرکت این مدیر که در تلویزیون هم برو و بیایی داشته، بگیرد.
این مسوول سازمان لیگ افزود: « در حال حاضر هیچگونه پرونده راکدی در رابطه با تبلیغات محیطی وجود ندارد و در این خصوص با نام نمایندگی سازمان لیگ پیگر هستیم. در خصوص بحث آی پی تی وی، قراردادی بر اساس تشریفات قانونی منعقد کردیم که به سلامت و دقت در آن اعتقاد داریم.» همین ادعای آخر درودگر نیز به شهادت گزارش های متعدد رسانه ها و موضع رسمی سازمان صداوسیما به شدت دچار انحراف و خدشه است و هنوز کسی نمی داند این امتیاز براساس کدام «تشریفات قانونی» واگذار شد و رقم حاصل از ان برای فوتبال چقدر است؟ چه مزایده ای برگزار شده که کسی بازگشایی پاکت هایش را ندیده و ارقام رقبای بازنده و مبلغ شرکت برنده را نمی داند؟
سید علیرضا شیرازی؛ جوان ۴۲ ساله مشهدی که طبق گفته مسوولان سازمان لیگ و فدراسیون، میلیاردها تومان درآمد تبلیغات محیطی فوتبال ایران را در اختیار گرفت و تحت نام شرکتهای مختلف طی بیش از یک دهه اخیر بدهی سنگینی به فوتبال بالا آورده، اما به رغم درآمد نجومی، از تسویه حساب خودداری میکند و هنوز در محاکم درگیر پروندههای متعدد قضایی است.
درودگر در پایان این مصاحبه پرتناقض وعده دیگری نیز داد: «در اولین فرصت و در حضور اهالی رسانه و مدیران فوتبال کشور نسبت به ارائه گزارش عملکرد و سیر قانونی پیشرفت کار تا انعقاد قرارداد خواهیم پرداخت. اگر امروز در شبکههای مختلف تلویزیونی حملههایی به مجموعه فوتبال کشور سازماندهی و اجراء میشود بدلیل این است که به حوزه حقوق خود در موضوع حقوق نشر و تولید آورندگی فوتبال ورود کردهایم. این ورود باعث شده که برخی دوستان عزیز از ما ناراحت باشند.»
سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال، سالهاست که مدعی تاراج رفتن میلیاردها درآمد خود و باشگاههای ایران توسط شرکتهای مختلف فعال در حوزههای مرتبط به درآمدهای فوتبال هستند، اما آیا خود این مدیران هیچ سهم و نقشی در شکل گیری و انباشت اینهمه معوقه ندارند. پولی که گفته میشود حالا به رقمی بین یکصد الی دویست میلیارد تومان رسیده است و اگر وصول شود بسیاری از تیمهای داخلی را از خطر انحلال و ورشکستگی نجات دهد.
براستی آیا امضای قراردادهای غیرکارشناسی و عدم دریافت تضامین لازم از شرکتهای طرف قرارداد و حتی صرف نظر کردن از استعلام از نهادهای امنیتی و نظارتی و گاها دور زدن قانون مزایده و حتی ترک تشریفات قانونی، در شکل گیری این فاجعه بزرگ بی تاثیر بوده است؟ آیا اگر این مدیران پرادعا، درهای تخلف و زیرپا گذاشتن قرارداد را مسدود میکردند، باز هم اینهمه فساد و خلف تعهد و قانون شکنی رخ میداد؟
نویسنده: امید صبوری