به گزارش تابناک فرزانه قبادی در شماره امروز ایران نوشت: «بازار» دنیای بزرگی است. دنیایی که قرن‌هاست با همهمه و شلوغی و حرص خریدن و سودای فروختن گره خورده است. گفتن و شنیدن از آرامش در چنین دنیایی کمی دور از ذهن است. در بازار تهران هم حجره‌های تنگ و کوچک پر از اجناس و راسته‌ها و چارسوق‌های همیشه شلوغ، مجالی برای تجربه آرامش به خریداران و فروشندگان نمی‌دهند. اما همین بازار پرهیاهو یک نقطه دنج دارد که صاحب آن دنیای کوچک و آرامی برای بازاری‌ها و خریداران فراهم کرده است. بعد از سبزه‌میدان و مسجدشاه اگر وارد بازار زرگرها شوید و نام «حاج علی درویش» آرام در دهانتان بچرخد، همه آدرس قهوه‌خانه‌ای کوچک را به شما می‌دهند در یکی از دالان‌های کوتاه راسته زرگرها، جایی که کتاب راهنمای گردشگران lonely planet آن را به‌عنوان «کوچک‌ترین قهوه‌خانه دنیا» به گردشگرانی که مقصد سفرشان ایران است، به‌عنوان یک جاذبه فرهنگی معرفی می‌کند. قهوه‌خانه کوچک حاج‌علی درویش که می‌گوید از سال ۱۲۹۷ در همین حجره کوچک چای و قهوه دست بازاری‌ها می‌داده، به اندازه ایستادن خودش پشت پیشخوان جا دارد و گاهی هم کسی که می‌خواهد عکسی به یادگار با او بگیرد به سختی می‌تواند کنارش بایستد و خاطره‌ای را ثبت کند. قهوه‌خانه که می‌گوییم اتاقکی است کوچک با قفسه‌هایی مرتب و لیوان‌هایی تمیز، انواع قهوه و چای و دمنوش در قفسه‌ها چیده شده و انواع قوری و کتری و قهوه‌ساز روی میز کوچک قهوه‌خانه کنار هم ردیف شده‌اند که هر کدام ماجرایی دارند چشیدنی.
حاج علی درویش قهرمان و شخصیت یک قصه نیست، او خودش قصه است. آرام و با حوصله، با لبخندی که لحظه‌ای از صورتش دور نمی‌شود، دل به دل مشتری‌های جوان و پیرش می‌دهد و در این میان شاگردان حجره‌های بازار را که با عجله آمده‌اند تا برای صاحب حجره یک چای یا قهوه ببرند هم دست پر راهی می‌کند. قهوه‌خانه کوچک بازار، تخت و صندلی ندارد تا مشتری‌ها را دمی از خستگی‌ها دور کند، اما چای دبشی که ایستاده کنار این قهوه‌خانه می‌شود نوشید همراه گپی کوتاه با قهوه‌چی مهربان، روح را از خستگی‌ها دور می‌کند.
