این روزها همه جا صحبت از «انتقام سخت» در میان است و کمتر کسی راضی میشود از خون سردار سلیمانی بگذرد. رجزخوانیهای گستاخانه یکی دو روز رئیس جمهور آمریکا هم شعلههای خشم مردم را شعلهورتر کرده است. از پیام رهبر معظم انقلاب بعد از شهادت سپهبد سلیمانی تا هشتگهای فضای مجازی تا گرافیتیهای خیابانی، همه از «انتقامی سخت» سخن میگویند؛ اما این انتقام باید چگونه باشد؟
مهمترین سوالی که این روزها مطرح است این که آیا اصلا در میان سردمداران آمریکا و فرماندهان ارتش آنها کسی همسنگ سردار سلیمانی پیدا میشود؟ آیا این خسارت قابل جبران است؟ اخبار غیررسمی حکایت از این دارد که آمریکاییها در پیامی که بعد از شهادت سردار سلیمانی و از طریق سفارت سوئیس به ایران رساندهاند، پیشنهاد دادهاند ایرانیها هم در همان سطحی که آمریکاییها در ترور سردار سلیمانی عمل کردهاند، پاسخ دهند.
اما آیا اصلا این شدنی است؟ نزدیکترین فرمانده تاثیرگذار آمریکایی در منطقه، فرمانده سنتکام است که به هیچ وجه از جهت ارزش نظامی و تاثیرگذاری در معادلات منطقهای همسنگ سردار سلیمانی نیست. با این حساب چگونه و به چه روشی باید انتقام خون سردار سلیمانی گرفته شود؟!
برخی اما معتقدند برای گرفتن انتقام سردار سلیمانی نباید چندان هم عجله کرد. شاید موضع این گروه در خصوص گرفتن انتقام سردار سلیمانی، معادل این جمله تالی رند، دیپلمات فرانسوی اواخر قرن هجدهمی باشد که حالا به یک ضرب المثل معروف تبدیل شده: «انتقام غذایی است که باید سرد سرو شود.»
اشاره این ضرب المثل به این است که هم برای گرفتن انتقام باید خیلی صبر کرد تا با عقلانیت و به دور از احساسات برنامه درستی برای انتقام گرفتن تنظیم کرد و هم اینکه به حریف در زمانی ضربه وارد کرد که خیالش را هم نمیکند؛ احتمالا برای اینکه هم ضریب موفقیت برنامه انتقام گیری را بالا ببرند و هم اینکه لذت آن را چند برابر کنند. با این حساب عدهای در یک سوی ماجرا معتقدند یک انتقام حساب شده و کاری، بهتر از یک انتقامجویی عجلهای و از روی احساسات با احتمال ریسک بالاست.
گروهی دیگر هم اساسا بر این باورند با توجه به وضعیت ملتهب منطقه اساسا گرفتن انتقام در حال حاضر کار اشتباهی است. آنها مدام از خویشتنداری و صبر پیشه کردن حرف میزنند و معتقدند «الان» زمان مناسبی برای گرفتن انتقام نیست.