تحریریه تابناک جهان؛
هرچند قانون اساسی آمریکا، اعلام جنگ علیه یک کشور را بر عهده کنگره متشکل از مجلس نمایندگان و مجلس سنای این کشور گذاشته است، از یک سو رئیس جمهور مسئولیت هدایت جنگ را بر عهده دارد و از آن مهم‌تر مجوزی که کنگره در سال ۲۰۰۲ و پیش از حمله آمریکا به عراق در اختیار رئیس جمهور این کشور قرار داد ـ که میتواند بدون مجوز کنگره، به هر فرد، سازمان و یک کشوری که در حملات ۱۱ سپتامبر نقشی بر عهده داشته اند، حمله کند ـ رئیس جمهور آمریکا را در موقعیتی برتر از کنگره در آغاز یک جنگ، قرار داده بود.
هفته گذشته، سنای آمریکا برای کاهش اختیارات رئیس جمهور در اعلام جنگ علیه ایران، هم مجوز جنگ عراق را لغو و هم استفاده از منابع مالی برای جنگ علیه ایران بدون کسب مجوز از کنگره را رد کرد.
دمکرات‌ها که هم اکنون در مجلس سنا در اقلیت هستند برای تصویب این قطعنامه به همراهی چند سناتوری جمهوریخواه نیاز داشتند. همراهی که در نهایت صورت گرفت و هشت سناتور جمهوری خواه با پیوستن به دمکرات‌ها این قطعنامه را تصویب کردند؛ اکنون سوال اصلی این است که این هشت سناتور جمهوریخواه چرا به این اقدام پیوسته و از آن حمایت کرده اند.
به گزارش «تابناک»؛ مایک لی (ایالت یوتا)، لیزا مورکووسکی (آلاسکا)، تاد یانگ (ایندیانا)، لامار الکساندر (تنسی)، سوزان کالینز (مین)، بیل کسیدی (لوئیزیانا)، جری موران (کانزاس) و رند پال (تنسی) هشت سناتور جمهوری‌خواهی هستند که بر خلاف درخواست ترامپ به قطعنامه پیشنهادی «تیم کین» سناتور دموکرات ویرجینیا رأی مثبت دادند و اکنون تحت فشار رسانه ها و شخصیت های حزب جمهوری خواه هستند که چرا بر خلاف نظر رئیس اکثریت جمهوری خواه سنا به این قطعنامه رای مثبت داده اند.
بیل کسیدی، یکی از جمهوری خواهانی که به این قطعنامه رای مثبت داده در توجیه رای خود دو نوع جنگ را از هم متمایز می کند؛ یکی جنگ آشکار (open war) و دیگری جنگ سایه ها (shadow war). او معتقد است آنچه کنگره ترامپ را محدود کرده، وارد شدن وی در یک جنگ علنی با ایران بدون مجوز کنگره است.
کسیدی می گوید: وقتی از جنگ علنی علیه ایران سخن می گوییم درباره توقیف یک قایق با مهمات در دریای عرب، سخن نمی گوییم، بلکه منظور ما جنگی است که در آن دختران و پسران آمریکایی کشته و زخمی یا دچار ضربات مغزی می شوند؛ ضرباتی که هرچند دیده نمی شوند، بسیار وحشتناک هستند و ممکن است سربازان آمریکایی را در بقیه عمرشان درگیر تخت بیمارستان کند؛ بنابراین، در این ارتباط، کنگره باید مسئولیت کامل خود را برای ممانعت از چنین جنگی اعمال کند، ولی در قضیه ای مانند هدف قرار دادن سردار سلیمانی و مشابه آن ما رئیس جمهور را محدود نکردیم و رئیس جمهور می تواند در جنگی که ما آن را جنگ سایه ها نامیده ایم، افرادی مانند قاسم سلیمانی را هدف قرار دهند.
در واقع آنچه از سخنان این سناتور جمهوریخواه برمی آید، دو دلیل پیوستن این هشت سناتور جمهوری خواه را به دمکرات‌ها برای محدود کردن اختیارات جنگی رئیس جمهوری علیه ایران را توضیح می‌دهد: اول اینکه منظور از جنگ، جنگ آشکار و علنی است و احتمالا درگیری نظامی همه جانبه است و مشمول ترور رهبران و مسئولان نظامی کشور‌های دیگر در هر کجای دنیا نمی‌شود و رئیس جمهور آمریکا آشکار میتواند دستور ترور رهبران نظامی و شاید سیاسی دنیا را در آینده هم صادر کند. البته در این بخش اقدامات تدافعی هم در زمره اختیارات جنگی رئیس جمهور باقی مانده است و دیگر آسیبی که سربازان آمریکایی از ناحیه مقابله به مثل ایران و حمله به پایگاه آمریکایی عید الاسد در عراق دیده اند. شاید اگر آن ضربات مغزی که سناتور جمهوریخواه آمریکایی آن را وحشتناک می‌نامد، نبود، هیچ گاه این هشت جمهوری خواه به رقبای دمکرات خود و محدود کردن اختیارات جنگی رئیس جمهور علیه ایران، نمی‌پیوستند. این سخنی است که از پاسخ سناتور جمهوریخواه در گفت‌وگو با فاکس نیوز فهمیده می‌شود.
مانند برخی از مقامات و دولتیها و...تحلیلهایی می دهید که هیچ کمکی به وضعیت بغرنج اقتصادی و سیاسی و فرهنگی نمی کند. گویی هنوز در دهه اول انقلاب هستید و تمام منابع اطلاعاتی مردم در یک یا دو کانال صدا وسیما و دو تا رادیو فارسی زبان خلاصه شده. اینجوری فقط هر روز ایران عقب تر میره. انها برنامه خود در مورد ایران را تکمیل کردند. حالا اگر ده سال دیگر هم طول بکشه مشکلی ندارند. برنامه انها محدود کردن و به حاشیه راندن ایران با فشار اقتصادی و تصلب سیستم داخل بوده. وقتی مردم دیگر حتی به پیش بینی هواشناسی هم اعتماد ندارند نمی توانید انتظار داشته باشید مردم به این تحلیلها اعتماد کنند. 
عجب وطن پرستانی دراطراف دنیا داریم.!!! 
