به گزارش تابناک به نقل از ایلنا، عیسی کلانتری، معاون رئیس جمهوری و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست در بیست و یکمین همایش ملی صنعت و خدمات سبز که صبح امروز در سالن همایشهای سازمان حفاظت محیط زیست برگزار شد، گفت: آلودگی هوا سالانه ۳۰ هزار نفر کشته بر جای میگذارد، در حالی که تصادفات جادهای حدود ۱۶ هزار نفر تلفات دارد. یعنی آلایندگی هوا بهخصوص در کلانشهرها در کشور ما دو برابر حوادث جادهای تلفات دارد که این همه به آن اهمیت میدهیم.
کلانتری تأکید کرد: پس حفظ محیط زیست چه بخواهیم و چه نخواهیم اجتنابناپذیر است. چه دولتها بخواهند و چه نه، باید محیط زیست را در اولویتهای اصلی خود قرار دهند. دولت دوم روحانی هزینههای هنگفتی برای محیط زیست انجام داده است.
کلانتری بیان کرد: امروز حفاظت از محیط زیست در کشور ما اجباری است و کارخانه داری هم که قبلاً فکر میکرد توجه به محیط زیست یک رفتار فانتزی است، امروز اینطور نیست بهخصوص با افزایش آگاهی مردم از حقوق اجتماعی خود که محیط زیست را نیز از حقوق شهروندی خود تلقی میکنند.
وی ادامه داد: یکی از پایههای توسعه پایدار حفظ حقوق نسلهای بعد است که در طول ۷ هزار سال تمدن ما متأسفانه نسل حاضر در حفاظت از حقوق نسلهای بعد نسبت به همه این دوران بی توجه ترین بوده است. نیازهای وضع موجود ما روز به روز افزایش پیدا کرده و فشار بر منابع چندین برابر شده است.
رئیس سازمان محیط زیست گفت: امروز شاهدیم که سالانه ۵۰ تا ۶۰ هزار هکتار از جنگلهای زاگرس ما خشک میشود. فشار بر طبیعت در چهل سال گذشته یکی از نتایجش این بوده که جنگلها به علت فرسایش خاک و فشار بر منابع آبی ضعیف و ضعیفتر شده و امروز بیماری بر آنها غالب شده است.
رئیس سازمان محیط زیست یادآور شد: قرار بود ۷۰ هزار کامیون نوسازی شود، قرار بود کل اتوبوسها و مینیبوسهای ما تا پایان دولت یازدهم نوسازی شود، قرار بود موتورسیکلت برقی تولید کنیم و موتورسیکلتهای کاربوراتوری ظرف ۱۰ سال حذف شوند. این کارها سالی ۲۰ میلیارد دلار سرمایهگذاری میخواست اما الان کل درآمد دولت صرف واردات کالاهای اساسی میشود. اولویت اول ما الان تأمین کالای اساسی در شرایط تحریم است. با این همه فشار بیش از حد بر منابع آبی، تولیدات ما حدود ۳۵ میلیارد دلار در بخش کشاورزی است.
وی هشدار داد: بعد از روسیه ما بالاترین شدت انرژی را در جهان داریم. این افتخار نیست که ما روزانه ۹۰ میلیون لیتر بنزین مصرف میکنیم. کشور همسایه که تولید ناخالص داخلی آن ۱.۵ برابر ما و جمعیتش هم اندازه ایران است مصرف روزانهاش کمتر از یک پنجم ماست.