این روزها شاهد تلاش شبانه روزی کادر درمان کشورمان با یونیفرمهای سفید، برای مهار هجمه کرونا و دفاع از مرزهای سلامت عمومی هستیم. کادرهای بهداشت و درمان کشورمان به رغم کمبود امکانات و مشکلات خاص ناشی از تحریمهای ناجوانمردانه امریکا، در سنگر دفاع از سلامت عمومی مانده اند و در ایام تعطیلات نوروز قید خواب و استراحت را زده اند تا آرامش و لبخند را بر لبان مردم کشورمان بیاورند.
آن پرستار خسته، اما بیداردل و سفیدپوشی که چند هفته فرزندش را ندیده و در آغوش نکشیده، آن پزشک روشن ضمیر و انسان دوست که چند هفته را دور از خانه گذرانده و خود را در معرض خطر قرار داده و حتی برای استراحت در قرنطینه محل کار مانده، در ادبیات قدرشناسانه مردم با روحیه جهادی سربازان مدافع میهن مقایسه میشود که در ۲ فروردین ۱۳۶۱ یعنی در ایام تعطیلات نوروز قید خواب و استراحت را زدند تا حماسهای را رقم بزنند؛ حماسهای که سرنوشت جنگ را تغییر داد و یک رشته پیروزیهای بزرگ را برای ملت ایران رقم زد.
عملیات فتح المبین (یک تعبیر قرآنی به معنی پیروزی بزرگ و آشکار) چند ویژگی مهم و قابل مقایسه با تلاش امروز سفیدپوشان مدافع سلامت داشت؛ این عملیات در ساعت ۳۰ دقیقه بامداد روز ۲ فروردین ۱۳۶۱ در جبهه غربی شهرستان شوش در جنوب غرب کشورمان آغاز شد. ارتش و سپاه به طور مشترک اقدام به طرح ریزی و اجرای عملیات نمودند. نیروی زمینی ارتش (به فرماندهی امیر صیاد شیرازی) با استعداد ۳۵ گردان و سپاه (به فرماندهی سردار محسن رضایی) با استعداد ۱۰۰ گردان، به رغم کمبود امکانات با همدلی و خودباوری و خلاقیت در استفاده از پتانسیلهای مردمی و ابتکارعمل خلاقانه در سازماندهی تواناییهای نوظهور بسیج مردمی در قالب تیپهای جدید سپاه و شجاعت واقع بینانه در رویارویی با مشکل و طرح ریزی عملیات، توانستند ارتش بعثی عراق را (که با استعداد ۷ تیپ زرهی، ۲۰ تیپ پیاده، ۱۰ گردان توپخانه معادل ۸۰٫۰۰۰ الی ۱۶۰٫۰۰۰ نفر در این منطقه عملیاتی حضور داشت) مورد هجوم موثر قرار دهند. عاقبت پس از یک هفته نبرد سخت و دلیرانه ایرانیان، صدام دیکتاتور بعثی عراق به رغم برتری در حجم آتش توپخانه و برتری در پشتیبانی هوایی، مجبور شد با تحمل ۲۵ هزار نفر کشته و ۱۵ هزار نفر اسیر، ضمن پذیرش شکست، دستور عقب نشینی را صادر کند. نیروهای ایرانی در این عملیات برای نخستین بار به سبک مبتکرانه ایرانی اسلامی و با روحیه جهادی و خلاقیت فردی و جمعی جنگیدند و توانستند در مدت یک هفته، سه تیپ از ارتش عراق را منهدم کرده، حدود ۲٬۵۰۰ کیلومتر مربع از مناطق اشغال شده توسط ارتش عراق (شامل دهها بخش و روستا و نیز چندین جاده ارتباطی مهم در استان خوزستان) را آزاد کنند. همچنین توانستند شهرهای شوش، دهلران، اندیمشک و پایگاه هوایی دزفول را از دید و تیر مؤثر ارتش عراق خارج کنند و مقدمهای برای درخشش گوهر "ما میتوانیم" و پیروزیهای بزرگ بعدی رقم زنند.
اینک که افکارعمومی ایرانیان، تلاشهای خالصانه کادر درمانی کشورمان در هفتههای اخیر و ایام تعطیلات نوروز ۱۳۹۹ را با روحیه جهادی رزمندگان در عملیاتهای دفاع مقدس ازجمله عملیات فتح المبین در تعطیلات نوروز ۱۳۶۱ مقایسه میکند و جان باختگان جبهه دفاع از سلامت را صادقانه و از صمیم قلب "شهید" میداند و مینامد، به روشنی میبینیم که مکتب مدیریتی دفاع مقدس فراتر از جناح بندیهای سیاسی و بالاتر از مرزبندیهای شخصی، در حافظه جمعی ایرانیان حضور موثر دارد و الهام بخش کادر درمان برای غلبه بر بحرانهای ناشی از آوار ناگهانی همهگیری مبتلایان، کمبود امکانات یا تحریمهای ناجوانمردانه امریکا است.
روحیه فتح المبینی کادر درمان کشورمان در مبارزه با کرونا، فراتر از امکانات کافی یا ناکافی، فارغ از هر بخشنامه کمرنگ یا پررنگ، بالاتر از هماهنگیهای موجود یا ناموجود، مرزی جز دانش و وظیفه و ایثار ندارد و استفاده مکرر کادر درمان از تعابیر الهی و ایمانی برگرفته از مکتب مدیریتی دفاع مقدس نشان داد که فرهنگ دفاع مقدس و روحیه خلاقیت مبتکرانه و ایثارگرانه هنوز یک سرمایه چشمگیر برای عبور دادن کشور از مشکلات است و همین سرمایه بزرگ انسانی است که به رغم وجود مشکلات توانسته کشور را به پیش ببرد و ایران اسلامی را بعنوان یک حلقه مهم از کمربند طلایی آسیای جنوب غربی در طلیعه تمدن نوین خود و بازآرایی ملی قدرت منطقهای و جهانی ایران اسلامی در کانون توجه جهانیان قرار دهد. آری، دفاع مقدس حوزه سلامت برگ زرین دیگری است که به دست فرزندان ملت با یونیفرمهای سفید رقم میخورد و نماد دیگری از خودباوری ایرانیان است. همه مردم ایران همچون فروردین ۱۳۶۱ که با دل و دست یاریگر مدافعان وطن بودند امروز نیز لازم است با دل و دست به همراهی و همکاری با "حماسه سازان سفیدپوش مدافعان سلامت" برخیزند و امیدوار باشند که امروز یعنی ۳۸ سال بعد از فتح المبین فروردین ۱۳۶۱ نتیجهای شبیه همان - پیروزی بزرگ و آشکار - نصیبمان شود و طلیعه پیروزیهای بزرگتر برای ملت ایران از جمله تحقق اقتصاد مردمی و مقاوم سازی آن و رونق تولید و "جهش تولید برای تغییر محسوس در زندگی مردم" در سال ۱۳۹۹ باشد.
انشالله