به گزارش تابناک به نقل از ایسنا، اما ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی گروه طالبان به بی‌بی‌سی گفت که "آزادی این زندانیان بخشی از روند آزادی زندانیان با ما نیست و باید آزادی زندانیان باید طبق توافقنامه بین ما و آمریکا صورت بگیرد. "
در بیانیه دفتر شورای امنیت آمده که "این زندانیان از سوی ریاست عمومی امنیت ملی و دادستانی کل بایومتریک شده و سوگند یاد کرده‌اند که هرگز به میدان جنگ بر نمی‌گردند. دولت افغانستان همین اطمینان را از رهبری این گروه در دوحه نیز دریافت کرده است. "
رهایی این زندانیان پس از آن صورت می‌گیرد که گروه طالبان از به تعویق افتادن روند رهایی زندانیان‌شان انتقاد کرده و گفتند که تیم فنی خود را که برای رهایی زندانیان به کابل آمده است، فرامی‌خوانند.
حکومت افغانستان گفته بود طالبان نخست خواهان رهایی پانزده فرمانده جنگی‌شان است که "عملا دست‌شان به خون مردم آغشته است". منابع دولتی می‌گویند این پانزده نفر شامل این صد نفر نیستند.
یک هفته پیش، هیات سه نفری از طالبان به کابل آمدند و برای مشخص شدن چگونگی رهایی زندانیان این گروه با نمایندگان دولت نشست‌های‌شان را آغاز کردند.
پیش از این دیدار‌های رو در روی تیم‌های فنی حکومت و طالبان در کابل، نمایندگان دو طرف سه نشست از طریق کنفرانس ویدئویی داشتند.
شورای امنیت ملی افغانستان گفته بود که در این نشست‌ها توافق شده که آزادی زندانیان مطابق با فرمان محمد اشرف غنی، رئیس جمهوری این کشور صورت بگیرد و نخست صد نفر از زندانیان طالبان با درنظرداشت سن، وضعیت بهداشتی و آسیب پذیری آن‌ها در برابر ویروس کرونا رها خواهند شد.
اما خواست گروه طالبان رهایی زندانیان دیگری بود.
حکومت چند روز پیش اعلام کرد که طالبان برای اولین مرحله رهایی زندانیان‌شان، فهرست پانزده نفری از فرماندهان جنگی‌شان را به حکومت دادند که "عملا دست‌شان به خون مردم آغشته است. " و این کار ممکن نیست.
دولت گفت که آماده رهایی چهارصد زندانی کم خطر این گروه است، اما طالبان قبول نمی‌کند.
اما سهیل شاهین، سخنگوی دفتر سیاسی طالبان در قطر گفت که این پانزده نفر شامل فهرست پنج هزار زندانی هستند که قبلا با حکومت افغانستان شریک شده و رهایی آن‌ها برای کمک به تیم فنی طالبان برای شناسایی سایر زندانیان لازمی است.
او پس از اعلام مخالفت دولت با رهایی این پانزده نفر، شب گذشته در توئیتی گفت که بر اساس توافقنامه صلح طالبان و آمریکا باید تا حالا زندانیان این گروه رها می‌شد و زمینه برای گفتگو‌های بین‌الافغانی مساعد می‌شد، اما قصدا این روند به تعویق انداخته می‌شود.
رهایی پنج هزار زندانی طالبان از سوی دولت و یک هزار زندانی دولت از سوی طالبان، بخشی از توافقنامه صلح طالبان و آمریکا بود که به تاریخ دهم اسفند به امضا رسید. قرار بود این روند در ده روز پس از امضای این توافقنامه عملی شود.
غنی که نخست با این موضوع مخالفت کرد، بعدتر فرمانی را صادر کرد که بر اساس آن زندانیان طالبان در چند مرحله و بعد از تضمین دادن از این که دوباره به جنگ نمی‌روند، رها شوند، اما طالبان این را نپذیرفته و گفتند به اساس توافقنامه‌شان با آمریکا خواهان رهایی یکجای و بدون قید و شرط زندانیان‌شان هستند.
با وجود مخالفت طالبان با این فرمان، نخست نشست‌های دو طرف از طریق کنفرانس ویدئویی و بعدا نشست‌های حضوری در کابل آغاز شد.
