یک مطالعه نشان می‌دهد برنامه‌ریزی به گونه‌ای که ذهن را در لحظه حال نگه دارد، ممکن است نحوه واکنش به رویدادهای استرس‌زا را بهبود بخشد.
به گزارش ایسنا، بر اساس این مطالعه افراد می‌توانند با برنامه‌ریزی رو به جلو و از نظر ذهنی در زمان حال ماندن بدون هرگونه قضاوت، واکنش‌های عاطفی جانبی نسبت به حوادث استرس‌زا را به حداقل برسانند.
با این حال این تحقیق همچنین حاکی از آن است که افرادی که برنامه ریزی می‌کنند اما دارای سطح هوشیاری نسبتاً کمی هستند ممکن است واکنش‌های منفی قابل توجهی نسبت به حوادث استرس‌زا تجربه کنند.
وقایع استرس‌زا می‌توانند بر سلامت ذهنی فرد تاثیر منفی بگذارند. این امر می‌تواند بر قدرت سیستم ایمنی بدن و در نتیجه سلامت جسمی آن‌ها نیز تأثیر داشته باشد.
بر اساس این مطالعه، یک سری مکانیسم وجود دارد که از طریق آن‌ها استرس می‌تواند بر سلامت روان فرد تأثیر بگذارد. نخست رویداد استرس‌زای اولیه وجود دارد. سپس چگونگی واکنش شخص به آن و سرانجام حالت عاطفی وجود دارد که این واکنش منجر به آن می‌شود.
این مطالعه به بررسی دو روشی که افراد به استرس واکنش نشان می‌دهند، پرداخته است. عنوان اولین روش مقابله فعال است. این روش شامل چگونگی جلوگیری فرد از مواجه با وضعیت استرس‌زا است.
روش دوم ذهن آگاهی است. این روش مستلزم آن است که شخصی طی یک رویداد استرس‌زا ذهن خود را بدون هرگونه قضاوت در زمان حال نگه دارد. این به معنای حفظ نگرش "گشاده و پذیرا بودن" است.
تحقیقات قبلی نشان داده است که مقابله فعال می‌تواند استرس را کاهش دهد. محققان همچنین اشاره کرده‌اند که در افراد مشغول درمان‌های مبتنی بر ذهن آگاهی استرس کاهش می‌یابد.
نویسندگان یادآور شده‌اند که مقابله فعال متمایل به آینده است، در حالی که ذهن آگاهی متمایل به حال است. آن‌ها به رابطه بین این دو روش متفاوت برای پاسخ به وضعیت استرس‌زا پرداختند.
به گفته متخصصان، عوامل استرس‌زای روزانه احتمال تأثیر منفی یا خلق و خوی بد در فرد را افزایش می‌دهند. این مطالعه به بررسی اینکه کدام متغیرها بیشتر بر نحوه واکنش افراد به استرس روزانه اثر می‌گذارد، پرداخته است.
نویسندگان این مطالعه به بررسی اطلاعات ۲۲۳ شرکت‌کننده از جمله ۱۱۶ شرکت‌کننده ۶۰ تا ۹۰ ساله و ۱۰۷ شرکت‌کننده ۱۸ تا ۳۶ ساله پرداختند.
در ابتدای مطالعه شرکت‌کنندگان پرسشنامه‌ای را پاسخ دادند تا مشخص کنند که به طور معمول مقابله فعال را چگونه انجام می‌دهند. این نظرسنجی شامل اظهارات و سؤالات متنوعی از جمله "من رویاهای خود را تجسم کرده و سعی می‌کنم به آن‌ها برسم." می‌شد.
طی هشت روز آینده، نویسندگان یک چک لیست روزانه حاوی ۱۵ سوال بله یا خیر به شرکت کنندگان دادند که به آن‌ها این امکان را می‌داد تا سطح هوشیاری نسبی فرد را در آن روز خاص مشخص کنند. نمونه یکی از این اظهارات این بود: "من اسم یک شخص را به محض این که برای اولین بار به من گفته شد، فراموش کردم."
همچنین بین روزهای دوم تا نهم مطالعه، نویسندگان برای اندازه‌گیری تجربه عاطفی منفی شرکت کنندگان یک سری احساسات منفی آن‌ها مانند "تحریک پذیری" ، "عصبی بودن" و "شرم" را ارزیابی کردند.
سرانجام، شرکت‌کنندگان به طیف وسیعی از سؤالات درباره وقایع استرس‌زای خاص به صورت بله یا خیر پاسخ دادند. استرس‌زاها شامل موقعیت‌های اجتماعی، خانوادگی و کار محور بودند.
متخصصان طی این مطالعه ارتباطی بین مقابله فعال و ذهن آگاهی کلی روزانه با کاهش احساسات منفی عاطفی پیدا کردند.
با این حال، آن‌ها همچنین دریافتند افرادی که دارای ویژگی‌های مقابله‌ای بالا اما سطح هوشیاری کم روزانه هستند، نسبت به استرس‌زاهای روزمره واکنش‌های عاطفی شدیدی دارند.
متخصصان حدس می‌زنند ممکن است این موضوع به این دلیل باشد که زمانی که فردی از طریق مقابله فعال به طور دائم رو به جلو برنامه‌ریزی می‌کند، نسبت به وضعیت متمایل به آینده مهارت بیشتری می‌یابد اما این موضوع در وضعیت متمرکز بر حال نیز باید وجود داشته باشد.
بنا بر گزارش سایت تخصصی مدیکال نیوز تودی، متخصصان می‌گویند نتایج مطالعه نشان می‌دهد که ترکیبی از مقابله و برنامه‌ریزی فعال و ذهن آگاهی بالا در شرکت‌کنندگان در تمام سنین منجر به مقاومت بیشتر به استرس‌زاها می‌شود.
