این روزها انسان یک دشمن مشترک دارد؛ کرونا. دشمنی که شهر به شهر، کشور به کشور و قاره به قاره سلامت و حیات بشر را تهدید میکند. دشمنی که همپیمان دارد و آن چیزی نیست جز مسئولیت ناپذیری هر کدام از ما در قبال خود و البته اجتماع.
اگر قرار است شعار "کرونا را شکست میدهیم" پشت حصار خودخواهی و سهلانگاری اسیر نشود، باید بپذیریم که هر کدام از ما چه مسئولیتی داریم که باید آن را به نحو احسن انجام دهیم. در این میان چهرهها، ستارهها و سلبریتیها مسئولیت دوچندانی دارند. اگر پرستاران، پزشکان و کادر درمان را در خط مقدم مبارزه با کرونا قلمداد کنیم، میتوان برای ستارهها نقش پشتیبان را متصور شد. آنها چه به لحاظ مادی و چه معنوی، میتوانند یاریگر خط مقدم باشند. در واقع ستارهها پتانسیل آن را دارند که به افکار دوستداران و طرفداران خود (که بخش قابل توجهی از هر جامعهای هستند) سمت و سوی مناسبی بدهند و آنها را نسبت به بیتفاوتی و عواقب نپذیرفتن مسئولیت در این برهه خاص آگاه کنند.
در این بین با توجه به علاقه زیاد مردم و فراگیری ورزش، ورزشکاران و خاصه فوتبالیستها میتوانند نقش و سهم بسزایی در این مهم داشته باشند. از سویی فعالیت ورزشکاران در حیطه مسئولیتهای اجتماعی یکی از عواملی است که میتواند آنها را نزد هواداران به یک برند قابل اعتنا تبدیل کند و بر میزان محبوبیتشان بیفزاید. جامعهشناسان معتقدند مسئولیتپذیری اینگونه افراد باعث میشود که مسئولیتپذیری اجتماعی در میان گروههای مختلف یک جامعه هم به وجود بیاید. حال آنکه بر اساس انبوه خبرهای منتشر شده در رسانهها، شاهد این مهم در کشورهای مختلف به خصوص کشورهایی که درگیری بیشتر و گستردهتری با کرونا دارند، هستیم. به واقع از دل اپیدمی ویروس خطرناک و کُشنده کووید۱۹، یک اپیدمی امیدبخش و زندگیبخش به نام "عمل به وظیفه اجتماعی" میان ورزشکاران و در صدر آنها فوتبالیستها متولد شد. گرچه پیش از این هم در مواردی چه در داخل ایران و چه کشورهای دیگر، شاهد مشارکت ورزشکاران در التیام زخمها و جبران خسارتهای بلایایی، چون سیل و زلزله بودهایم، اما این بار ماجرا متفاوت است؛ متناسب با فراگیر بودن کرونا در سطح جهان، ورزشکاران هم حضور پررنگتر و موثرتری داشته و دارند.
کمک یک میلیون یورویی رونالدو و مدیر برنامههایش (مندس)، کمک یک میلیون یورویی گواردیولا به مرکز پزشکی کاتالونیا، کمک یک میلیون یورویی مسی به ۲ بیمارستان، کمک یک میلیون فرانکی فدرر و همسرش به نیازمندان سوییس، کمک ۱۵۰ میلیون تومانی علیرضا جهانبخش به قزوین و رشت، کمک یک میلیارد تومانی سیدجلال حسینی به انزلی؛ اینها تنها چند نمونه از کمکهای مالی دهها ورزشکار برای مقابله با ویروس کرونا است. تعدادی از ورزشکاران اقلامی، چون ماسک و مایع ضدعفونی کننده تهیه کرده و در اختیار بیمارستانها و مراکز درمانی قرار دادند. برخی از آنها در شرایط سخت فعلی که معیشت افراد با خطر و تنگنا مواجه شده، به کمک نیازمندان شتافتند و بستههای غذایی برای آنها تدارک دیدند. تعدادی از ورزشکاران در ضدعفونی معابر و غربالگری افراد، به مسئولان و نهادهای مربوطه کمک کردند. گروهی از ورزشکاران هم سعی کردند با انتشار پیامهای تصویری در صفحات شخصی یا پیوستن به کمپینها، به وظیفه اجتماعی خود عمل کنند و سهمی در این مهم داشته باشند. باید هورا کشید برای ورزشکاران و ستارههایی که در میدان رقابت میدرخشند و جبهه مقابله با ویروس کووید۱۹ را هم تبدیل به عرصهای برای ارسال پیام شکستناپذیری میکنند.
زنده باد حس نوعدوستی. زنده باد ستارههای مسئولیتپذیر. داخلی و خارجی هم ندارد. در این عرصه، ستارهها همچون حلقههای یک زنجیر به هم پیوند خوردند و ردپایشان در تمام قارهها قابل مشاهده است؛ از آسیا تا اروپا و از آمریکای جنوبی تا آفریقا.
باور کنید تمام این خبرهای خوب از کمکهای مادی و معنوی فوتبالیستها (و البته ورزشکاران دیگر رشتهها) در سراسر جهان واقعیت دارد. باور کنید تعدادشان انگشتشمار نیست و اتفاقا زیاد است. اینها بیتفاوت به تصاویر اصطلاحا آخرالزمانی از کشورها و شهرهای مختلف، بیاعتنا به ملموس بودن شرایط سخت و بعضا خوفناک، آنچنان نوعدوستی و انسانیت را تمام و کمال به معرض نمایش گذاشتهاند که گویی روز اول تولد این دنیای فانی است. انگار قرار است برای آیندگان الگویی مثالزدنی باشند. بدون تردید دنیا با حضور انسانهای مسئولیت شناس در تمام حوزهها و بخشها، جای بهتر و زیباتری است. دنیا پابرجاست و زندگی ادامه دارد، بنابراین زندهباد حس خوب نوعدوستی و کمک به دیگران.
*دبیر گروه ورزشی روزنامه ایران