طلاق توافقی همان طور که از نامش مشخص است با توافق زن و شوهر امکان پذیر است. در این نوع از طلاق زن و شوهر قبل از تقاضای جدایی باید در مورد امور مالی و غیرمالیشان به تفاهم برسند. در این حالت هر توافقی در مورد مسائلی مانند نفقه، جهیزیه، مهریه، حضانت بچهها و ... برای دادگاه قابل قبول خواهد بود و قابلیت اجرا خواهد داشت. به عنوان مثال زن و شوهر توافق ميکنند زن قسمتی از مهریهاش را یا کل مهریه را در قبال طلاق ببخشد یا با شرایطی که از قبل توافق شده است مهریه پرداخت شود. هرچند از اصطلاح «طلاق توافقی» ممکن است برداشت شود که طرفین می توانند با توافق طلاق بگیرند اما باید توجه داشت که طلاق از حقوق شوهر می باشد و صرفاً طرفین در خصوص مقدمات مربوط به طلاق با هم توافق می نمایند تا تشریفات ثبت طلاق را به حداقل برسانند.
برای رسیدگی به دادخواست طلاق توافقی و ثبت آن در دفاتر طلاق نیاز به مدارکی است که زن و شوهر ملزم به داشتن آنها هستند. ازجمله مدارک مورد نیاز جهت اقدام برای طلاق توافقی عبارتند از:
نکتهای که مهم است این است که بهتر است زوجین قبل از مراجعه به دادگاه مدارک خود را آماده کنند و یا با مشورت وکیل طلاق توافقی شان مدارک را جمعآوری کنند زیرا حتی اگر یکی از مدارکی که در بالا ذکر شد ناقص باشد باعث میشود کل روند طلاق توافقی با مشکل روبرو شود.به همین دلیل. حضور یک وکیل طلاق توافقی میتواند هم به کارها سرعت بخشد و هم تا حد زیادی امکان بروز خطا و اشتباه در روند دادرسی طلاق را کم کند.
گواهی عدم امکان سازش به معنای تایید عدم توافق و سازش میان زن و شوهر است . این گواهی زمانی صادر میشود که دادگاه توافق و آشتی را بین زن و شوهر ناممکن تشخیص دهد و برای آنها این گواهی را صادر میکند تا در صورتی که بخواهند، با مراجعه به دفاتر ثبت طلاق ، اقدام به ثبت طلاق نمایند. بنابراین دادگاه حکم طلاق را صادر نمی نماید بلکه گواهی عدم امکان سازش را صادر می نماید که مقدمه مراجعه به دفتر ثبت ازدواج و طلاق بوده و در آنجا صیغه طلاق جاری می گردد.
بهطور کلی گواهی عدم امکان سازش در این موارد صادر میشود:
۱-در خواست طلاق از طرف مرد که مستلزم رعایت تشریفاتی از جمله دریافت گواهی عدم سازش از دادگاه است
۲- در طلاق توافقی هم چون هر دو طرف برای جدایی توافق کردهاند میتوانند با دریافت گواهی عدم امکان سازش اقدام به ثبت طلاق خود کنند .
دریافت گواهی عدم امکان سازش به این صورت است که ابتدا باید دادخواست طلاق به یکی از دفاتر خدمات قضایی ارائه شود تا دادگاه به آن رسیدگی کند. سپس موضوع طلاق به یکی از مراکز مشاوره خانواده ارجاع داده میشود تا مشاوران منتخب زوجین به اختلافات میان زن و شوهر رسیدگی کنند .مشاوران نتیجه داوری را به دادگاه گزارش میدهند و در صورت عدم حصول آشتی ، دادگاه در یک جلسه به تصمیم زن و شوهر برای طلاق توافقی رسیدگی میکند و در آخر گواهی عدم امکان سازش را صادر میکند. مرحله بعدی ارائه گواهی به دفتر ثبت طلاق است زیرا ارائه گواهی عدم امکان سازش به دفترخانه به معنای اجازه برای صدور حکم طلاق توافقی است.
طبق بند ۹ ماده ۴ قانون حمایت خانواده سال ۹۱، رسیدگی به طلاق توافقی هم مانند انواع طلاق دیگر در صلاحیت دادگاه خانواده است و این دادگاه در خصوص صدور حکم طلاق توافقی، صلاحیت ذاتی دارد.
مطابق قانون حمایت از خانواده مصوب 1391 اقدام برای طلاق توافقی مراحل و شیوه به خصوصی دارد که تا حدود زیادی با انواع دیگر طلاق متفاوت است و آن بحث داوری میباشد. به این صورت که در طلاقهای دیگر (مانند طلاق از طرف مرد یا طلاق از طرف زن) زوجین باید توسط دادگاه به داوری ارجاع شوند که پس از بررسی نظر داورها دادگاه رأی را صادر میکند ولی در طلاق توافقی اینگونه نیست چرا که در این نوع از طلاق طرفین از قبل با هم توافق کردهاند.
به این ترتیب زن و شوهر باید به واحد مشاوره خانواده مراجعه کنند و بعد از آن مشاور نظر خود را برای تعیین تکلیف، به دادگاه ارائه میدهد. سپس قاضی با بررسی نظر کارشناس مشاوره ، اقدام به صدور گواهی عدم امکان سازش میکند. نکتهای که مهم است این است که زوجین باید گواهی عدم امکان سازش را تا سه ماه از تاریخ صدور، به دفاتر ثبت ازدواج و طلاق برده و تقاضای اجرای صیغه طلاق و ثبت آن را درخواست کنند.
از مهمترین مسائلی که توافق بر سر آن به هنگام جدایی بسیار مشکل است بحث مهریه میباشد. میدانیم که مهریه در سند ازدواج به دو صورت نوشته میشود:
۱- عندالمطالبه (به این معنا که زوجه هر زمان که تمایل داشته باشد میتواند مهریه خود را مطالبه نماید و زوج موظف به پرداخت آن خواهد بود).
۲- عندالاستطاعه (به این معناست که زوج در صورتی باید مهریه را پرداخت نماید که توانایی لازم جهت پرداخت مهریه را داشته باشد و در صورت عدم استطاعت مالی زوج موظف به پرداخت مهریه نمیباشد.) بهتر است بدانید که زمانی که قصد زوجین طلاق توافقی باشد، تفاوتی بین أنواع مهریهها نخواهد بود و بخشیدن یا گرفتن مهریه بستگی به توافق زن و شوهر دارد.
به همین دلیل پیشنهاد میشود اگر زنی قصد دارد تمام مهریهاش را دریافت کند از طریق طلاق توافقی اقدام نکند زیرا با اینکه مهریه حق زن است اما در صورتی که زن پیشنهاد جدایی را بدهد، شوهر با بهانه قرار دادن مهریه درخواست بخشش آن را میکند.
پس طلاق توافقی به معنی بخشیدن مهریه نیست و اگر زن و شوهربا طلاق توافقی از هم جدا شوند به این معنی نیست که زن همه مهریه را بخشیده است. اما هر تصمیمی که زوجین در خصوص مهریه بگیرند منجر به طلاق توافقی خواهد شد، چه آنکه زن تمام مهریه یا قسمتی از آن را ببخشد چه آنکه مهریه نقدا پرداخت شود و یا به اقساط توافق شده، در حقیقت معمولاً زوج یا شوهر زمانی به طلاق توافقی رضایت می دهند که زن از مهریه خود در قبال طلاق و جدایی گذشت نماید و از گرفتن آن خودداری نماید. اما زن می تواند در قبال طلاق صرفاً قسمتی از مهریه خود را ببخشد نه تمام آن را. برای اطلاعات بیشتر درباره طلاق توافقی، وکیل طلاق توافقی و مراحل کامل آن میتوانید به وب سایت ره جویان عدالت: http://rahjooyan.org/ مراجعه نمایید.
این خبر تبلیغاتی است و محتوای آن توسط سفارش دهنده تهیه شده است.