سرکار خانم سولماز صدقی، در عرصه هنر و سینما و تلویزیون ایران حرف‌های بسیاری برای گفتن دارد وی که تحصیلات آکادمیک خود را در زمینه معماری به اتمام رسانده است، در حال حاضر مشغول به فعالیت در حوزه مستندسازی و ساخت فیلم های کوتاه است. یکی از فیلم های مستند سه گانه معروف وی "یغمای کودکی" نام دارد که توانسته در جشنواره عکس خبری و مطبوعاتی جوایز مختلفی را ازآن خود کرده و سر و صدای زیادی ایجاد کند.
یغمای کودکی به کارگردانی سولماز صدقی، مستندساز، پژوهشگر و کارگردان فیلم های کوتاه، اثر هنری است که دیدن آن خالی از لطف نیست، چراکه وصف حال این روزهای کودکان و نوجوانان کشور است بجای تحصیل و رسیدن به رویاهای شان، کار را انتخاب کردند! یغمای کودکی، مستند اجتماعی است که به کودکان کار و مشکلات پیرامون آن ها پرداخته و زباله گردی کودکان در تهران و مهاجرت افغان ها را به تصویر می کشد و با همراهی انجمن حمایت از حقوق کودکان ساخته شده است.
این مستند ۱۰ دقیقه ای دومین قسمت مستند سه گانه سولماز صدقی درباره کودکان است." فرشته ای در خانه من" اولین فیلم مستند سه گانه بوده که سه سال پیش با موضوع وضعیت کودکان مبتلا به اوتیسم و محوریت ماجرای فرزند لادن طباطبایی بازیگر مطرح سینمای ایران ساخته شده است. " فرشته ای در خانه من" مستند بسیار موفقی بوده که مورد توجه منتقدان و علاقمندان به مستند سازی قرار گرفته است.
بانو سولماز صدقی بلا فاصله پس از تولید "فرشته ای در خانه من"، تولید و تحقیق یغمای کودکی را آغاز کرده است که بعد از آن به اکران در آمد و نظرهای زیادی را به خود جلب کرد. همچنین ایشان کار مستند سه گانه اش را با فیلم کوتاه "هم پیمان شویم" به پایان رسانده است. این مستند که به تازگی به صورت آنلاین منتشر شده و به پیمان نامه حقوق کودک می پردازد.
سرکار خانم سولماز صدقی را هم می توان چهره ای شناخته شده در عرصه کارگردانی و مستند سازی دانست و هم چهره ای که در معماری نیزحرف های زیادی برای گفتن دارد. البته این روزها بخش عمده ی فعالیت های شان به حوزه مستندسازی و ساخت فیلم های کوتاه اختصاص می یابد.
با سولماز صدقی بیشتر آشنا شوید
سولماز صدقی متولد شهر زیبای تبریز است که سنین کودکی و نوجوانی خود را در این شهر زیبا و پر آوازه گذرانده است. وی تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در تبریز به پایان رسانده و برای ادامه تحصیل در سن بیست سالگی به تهران آمده است، سرکار خانم سولماز صدقی از همان سال های اولیه تحصیل در رشته معماری، فعالیت در این حوزه را آغاز کرده و در آن سال ها موفق به ترجمه و انتشار کتاب "دکوراسیون داخلی" شده است. وی با تشویق دوستان سینمایش وارد دنیای هنر و تصویر شده و رشته کارگردانی را برای ادامه تحصیل انتخاب نموده است در همین زمان هم موفق به انتشار دو کتاب در زمینه ی معماری شده و به عضویت سرای اهل قلم درآمد.
ایشان پس از اتمام دوره کارگردانی و شناخت سینما، به پیشنهاد بانو نیکی کریمی که از دوستان شان هستند، مسئولیت طراحی صحنه فیلم شیفت شب را برعهده گرفتند که البته به گفته ی خودشان تجربه ی بسیار جالبی در دنیای هنری ایشان محسوب می شود.
از دیگر افتخارت سولماز صدقی می توان به دریافت جایزه ی جشنواره بین المللی فیلم پرواز، کاندیدای جشنواره سلامت، جشنواره اوکراین و جشنواره پروین اعتصامی برای ساخت مستند "فرشته ای در خانه من" اشاره کرد. وی در پی حضور در جشنواره های مختلف و به واسطه ی درخشش کار هنری اش موفق به دریافت لوح تقدیر از سفیر هند شد.
مستند " فرشته ای در خانه ی من" به چه موضوعی می پردازد؟
این فیلم مستند کوتاه که به کارگردانی سولماز صدقی ساخته شده است، به زندگی کودکانی اشاره دارد که با اوتیسم و مشکلات آن دست و پنجه نرم می کنند؛ که نه تنها خود آن ها بلکه خانواده و اطرافیان شان را نیز به نوعی درگیر و آشفته می کند. این مستند اشاره به نوع و شرایط زندگی کودکان اوتیسمی دارد؛ کودکانی که در فضای بی سرو ته دنیا اغلب نادیده گرفته می شوند و جایی برای لذت بردن و زندگی بی دغدغه پیدا نمی کنند.
شاید افرادی نظیر سولماز صدقی و همکاران شان در عرصه سینما و تلوزیون بتوانند با ساختن فیلم های این چنینی و فعالیت در این زمینه معضل اجتماعی این کودکان را کم کرده بار سختی و پیچیدگی را از شانه هایشان کم کنند. خوشبختانه بانو سولماز صدقی یکی از این افراد است که تا به این جا به خوبی توانسته رسالت خود را در این زمینه بجا بیاورد و تاحدی به کم کردن دغدغه های خانواده کودکان اوتیسمی کمک کند چرا که معضلات این کودکان در جامعه امروزی کم نبوده و گاهی جایی برای فعالیت های روزمره زندگی شان یافت نمی شود.
مستند به کدامین گناه به چه موضوعی می پردازد؟
از دیگر مستندهای ساخته شده توسط سولماز صدقی، مستند "به کدامین گناه" می باشد؛ مستندی اجتماعی با فضایی تلخ که به معضل اعتیاد می پردازد، بلای خانمان سوزی که این روزها بسیاری از جوانان این مرز و بوم را درگیر کرده است. این مستند اجتماعی حال و روز و شرایط معتادان جوانی را نشان می‌دهد که که به نوعی از جامعه طرد شده و در واقع جایی برای زیستن پیدا نمی کنند. معتادانی که اگر نام بیمار بر آن ها نهاده می شد شاید جامعه با آنان مهربان تر می بود و راحت تر مسیری برای رهایی آنان از این معضل پیدا می کرد.
انتهای رپرتاژ آگهی/
