تعدادی از بیماری های پوستی می‌توانند در طول زندگی ادامه داشته باشند. برخی ممکن است از کودکی شروع شوند و تا بزرگسالی ادامه پیدا کنند. در برخی موارد، علائم همیشه وجود ندارند، اما در زمان‌های خاصی شعله‌ور می‌شوند.

پسوریازیس یا بیماری پوستی صدف یک اختلال خودایمنی است که معمولا لکه‌های پوستی خارش‌دار با ظاهری غیر طبیعی ایجاد می‌کند. این لکه‌ها می‌توانند از نظر اندازه و شدت متفاوت باشند. لکه‌های پوستی در بیماری صدف پوستی در افراد با پوست روشن‌تر معمولا قرمز یا صورتی با پوسته های سفید هستند، اما در افراد با پوست تیره می‌توانند به رنگ بنفش، خاکستری یا قهوه‌ای تیره دیده شوند. 

پنج نوع اصلی پسوریازیس وجود دارد: 

• پسوریازیس پلاکی که باعث ایجاد لکه‌های ضخیم پوستی می‌شود. 
• پسوریازیس پوسچولار که باعث ایجاد جوش‌هایی می‌شود که با پوست احاطه شده‌اند و ممکن است قرمز باشد. 
• پسوریازیس اریترودرمیک که باعث ایجاد لکه‌های گسترده‌ای می‌شود که شبیه به سوختگی هستند.
• پسوریازیس معکوس که باعث ایجاد بثورات براق در چین‌های پوستی مانند زیر بغل یا اطراف اندام تناسلی می‌شود. 
• پسوریازیس روده‌ای که باعث ایجاد لکه‌های کوچک روی پوست سر، صورت، تنه و اندام‌ها می‌شود. 

پسوریازیس یا بیماری صدف پوستی درمان ندارد اما می‌توان با استفاده از داروهای مختلف از جمله کرم ها و پمادها علائم را کنترل کرد. 

اگزما معمولا در اوایل کودکی ایجاد می‌شود، اما ممکن است در بزرگسالی نیز ایجاد شود. این بیماری انواع مختلفی از جمله درماتیت آتوپیک و درماتیت تماسی. اگزما اغلب در افراد مبتلا به آلرژی ایجاد می‌شود، اما نمی‌توان گفت که آلرژی باعث اگزما نمی‌شود.

اگزما باعث ایجاد بثوراتی روی پوست صورت (به خصوص در کودکان)، پوست سر، آرنج، گردن، مچ دست، مچ پا یا پاها شود. این بثورات پوستی به شدت خارش دارند و ممکن است:

• برآمده باشند.
• تغییر رنگ دهند.
• یا ضخیم شوند. 

در بزرگسالان، بثورات ممکن است قسمت بیشتری از بدن را بپوشاند و منجر به خشکی و خارش گسترده شود.

در حال حاضر هیچ درمان شناخته‌شده‌ای برای اگزما وجود ندارد. این بثورات پوستی ممکن است خود‌به‌خود برطرف شود، اما استروئیدهای موضعی اغلب برای کاهش علائم استفاده می‌شوند.

درماتیت سبورئیک مشکلی است که بیشتر در نوزادان شاهد آن هستیم، چیزی که در نوزادان به نام “کلاه گهواره” هم آن را می‌شناسیم. درماتیت سبورئیک لکه‌های چرب و پوسته‌داری است که روی پوست نوزاد و بیشتر روی پوست سر شکل می‌گیرد. در بزرگسالان، درماتیت سبورئیک ممکن است در دوره‌هایی از زندگی در هر نقطه از بدن ظاهر شود. پوست آسیب‌دیده ممکن است قرمز، متورم و چرب به نظر برسد. این ضایعات پوستی همچنین ممکن است به صورت یک پوسته‌ی سفید یا زرد ظاهر شود. این پوسته‌پوسته‌ها در افراد با پوست تیره‌تر ممکن است شکلی شبیه به گُل داشته باشند. درمان درماتیت سبورئیک ممکن است شامل استفاده از شامپوی مخصوص و استفاده از کرم روی پوست باشد.

خال زائده‌ای است که در اثر جمع شدن سلول‌های پوستی با بافت اطراف ایجاد می‌شوند. بیشتر این خال‌ها معمولی هستند. در واقع همه‌ی ما خال داریم و این خال‌ها مشکلی ایجاد نمی‌کنند، اما مهم است که خال‌ها را به طور مرتب چک کنیم. هر گونه تغییر در ظاهر آنها، مانند افزایش اندازه یا تغییر رنگ باید توسط دکتر پوست بررسی شود، چون ممکن است یک توده‌ی سرطانی باشد. 

لوپوس یک اختلال خودایمنی پیچیده است که باعث التهاب و درد می‌شود. لوپوس می‌تواند قسمت‌های مختلف  بدن را درگیر کند. علائم پوستی لوپوس معمولاً شامل موارد زیر است: 

• لکه‌ها یا حلقه‌های قرمز رنگ
• بثورات آفتاب‌سوختگی روی بینی و گونه‌ها
• بثورات دایره‌شکلی که خارش یا درد ندارند. 

این علائم ممکن است همراه با سردرد، تب، خستگی و مفاصل متورم، سفت یا دردناک باشند. 

۹۰ درصد از مبتلایان به لوپوس زن هستند، همچنین زنان با پوست تیره سه برابر بیشتر در معرض ابتلا به لوپوس هستند. درمان های لوپوس شامل داروهای جایگزین است.

در زیر می‌توانید عکس بیماری پوستی لوپوس را ببینید.

پیسی یا ویتیلیگو نوعی بیماری پوستی است که باعث از‌بین‌رفتن رنگدانه‌های پوستی می‌شود. پیسی انواع مختلفی دارد، اما به‌طور‌کلی باعث ایجاد لکه‌های سفید روی پوست می‌شود. افراد مبتلا به ویتیلیگو اغلب زودتر دچار سفیدی مو می‌شوند. در حال حاضر هیچ درمانی برای پیسی وجود ندارد، اما طیف وسیعی از روش‌های درمانی از جمله نوردرمانی و داروهای موضعی در دسترس هستند. جراحی یا درمان جایگزین هم در برخی افراد استفاده می‌شود. 

پسوریازیس، پیسی، لوپوس، درماتیت سبورئیک، اگزما، آکنه روزاسه و برخی خال‌ها بیماری‌های پوستی هستند که می‌توانند در کل زندگی همراه فرد باشند.

روزاسه بیشتر باعث قرمزی صورت می‌شود. در افراد با پوست تیره روزاسه ممکن است تیره‌تر و گرم‌تر از پوست اطراف به نظر برسد. آکنه روزاسه چهار نوع دارد که می‌توانند علائم مختلفی ایجاد کنند: 

روزاسه اریتماتو تلانژکتاتیک ممکن است باعث موارد زیر شود: 

• قرمزی پوست 
• رگ‌های خونی قابل مشاهده 
• گرگرفتگی. 

روزاسه چشمی ممکن است باعث علائم زیر شود: 

• قرمزی و سوزش چشم 
• تورم پلک‌ها
• چیزی شبیه گل مژه 
• احساس وجود چیزی در چشم. 

روزاسه پاپولوپوستولر ممکن است باعث ایجاد این علائم شود: 

• ورم 
• ظاهر غیرطبیعی 
• جوش‌هایی شبیه به آکنه.

روزاسه فیماتوز که باعث ایجاد علائم زیر می‌شود: 

• ضخیم شدن پوست 
• ایجاد یک بافت ناهموار روی پوست.

هیچ درمان شناخته‌شده‌ای برای روزاسه وجود ندارد. پزشکان از داروهای ضدالتهابی موضعی یا خوراکی برای تسکین علائم استفاده می‌کنند.