کلیات
ناو جماران نخستین نمونه از کشتی‌های جنگی کلاس موج ساخت ایران است که به موشک‌های ضدکشتی و سطح‌به‌هوا، اژدرانداز، توپ پدافندی، ابزار ناوبری الکترونیکی نوین و امکانات جنگ الکترونیک مجهز است.
این کشتی با طول ۹۴ متر، ظرفیت ۱۴۲۰ تُن (ناو محافظ سبک، فریگیت) و سرعت ۳۰ گره دریایی (۵۶ کیلومتر بر ساعت)، توانایی حمل ۱۴۰ ملوان و حمل بالگرد و سوخت‌گیری آن‌ها را نیز دارد. به‌گفته رسانه‌های داخلی، این کشتی در ایران با بکارگیری قطعات داخلی و خارجی و همکاری ۱۲۰ دانشگاه ایرانی طراحی و ساخته شده‌است. موتور این کشتی ساخت فرانسه است، اما به دلیل تحویل داده‌نشدن کامل گیربکس، شفت و پروانه طبق قرارداد، این قطعات از جمله شفت ۱۲ متری آن با وجود دشواری توسط متخصصین "ایرانی" ساخته شده‌است.
طبقه‌بندی
رسانه‌های و مقامات ایرانی از جماران و دیگر شناور‌های کلاس موج تحت عنوان ناوشکن و گاهی رزم‌ناو یاد می‌کنند، اما در منابع نظامی این کشتی با عنوان «ناو جماران» نامیده می‌شود چراکه بر اساس سیستم طبقه‌بندی تمامی ارتش‌های دیگر دنیا چنین شناور‌هایی فریگیت (ناومحافظ سبک) محسوب می‌شوند.
هرچند قاعده دقیقی در این زمینه وجود ندارد، اما به‌طور معمول یک ناوچه کوروِت زیر ۲ هزار تن و ناومحافظ وزنی در حدود ۵ هزار تن و یک ناوشکن وزنی بیش از ۷۵۰۰ تا ۱۰۰۰۰ تن دارد. (برای مثال جدیدترین ناوشکن‌های آمریکایی با عنوان دی‌دی‌جی-۱۰۰۰ حدود ۱۴ هزار تن را جابجا می‌کنند) در حالی‌که ناو‌های کلاس موج با بارگیری ۱٬۴۲۰ تن در پایین‌ترین سطح تناژ ناومحافظ‌ها شاید کوروت قرار می‌گیرند و ناخدا امیر رستگاری از فرماندهان نیروی دریایی ایران با وجود توصیف این کشتی با عنوان ناو به این نکته اشاره کرده که جماران بایستی به عنوان یک ناومحافظ طبقه‌بندی شود.
ویژگی‌ها و توانایی‌ها
برخی از ویژگی‌های جماران را می توان به شرح زیر مورد اشاره قرار داد؛
سامانه‌های ناوبری
سامانه برق و ناوبری و مخابرات اضطراری
سامانه هوای فشرده و کنترل
سامانه خنک کاری موتور
سامانه ساعت مرکزی
سامانه‌های چف و فلیر
سونار‌های زیر سطحی و اکوساندر
سامانه‌های الکترواپتیکال
سامانه کامل هواشناسی
سامانه کنترل آتش
سامانه هماهنگ‌کننده (سینکرونایزر)
سامانه قطب‌نمای مغناطیسی٫جایروی مغناطیسی٫عمق‌سنج وسرعت سنج
سامانه آب شیرین کن
سامانه هدایت خودکار (اتوپایلوت)
سامانه ضد حریق
سامانه امداد و نجات
سامانه جامع ردانگارد (کو اوردینیتور)
سامانه متعادل‌کننده (استبلایزر)
سامانه مخابرات و شبکه رایانه داخلی
سامانه‌های مخابراتی هوایی
سامانه‌های هشدار و خطر سراسری
سامانه چف
سطحی و زیرسطحی و سامانه ردنگار (coordinator)
سامانه‌های راداری تاکتیکی
سامانه‌های جنگ الکترونیک و ضدالکترونیک
نیروگاه ۵۵۰ کیلوواتی
سامانه دفاع در برابر حمله‌های ش‌م‌ه (شیمیایی-میکروبی-هسته‌ای)
درب‌های نفوذناپذیر
دوش‌های ضد آلودگی ش‌م‌ه برای رفع آلودگی احتمالی نفرات و تیم‌های سنجش آلودگی عوامل شیمیایی مجهز به لاکر‌های کنترل صدمه‌های احتمالی به ناوشکن
توانایی پذیرش یک فروند بالگرد از نوع بل ۲۱۲ ویا اس‌اچ-۳ سی‌کینگ
رادار آرایه فازی سه‌بعدی عصر با برد حداقل ۲۰۰ کیلومتر و توان رهگیری ۱۰۰ هدف به‌طور هم‌زمان به عنوان رادار اصلی
از دیدگاه رزمی این ناوچه دارای:
۴ لانچر برای موشک سطح به سطح نور با برد حدود ۱۷۰ کیلومتر و سرجنگی ۱۶۵ کیلوگرمی
۴ لانچر برای موشک سطح به هوا فجر با برد ۳۲ کیلومتر
دو پک سه تیوپه اژدر‌های کوتاه برد ۵۳۳م. م. با برد ۳۰ کیلومتر
۴ قبضه موشک انداز دوش پرتاب میثاق ۲ با برد حدود ۶ کیلومتر و سرجنگی ۱ کیلوگرمی
۱ قبضه توپ تمام اتوماتیک ۷۶م. م. فجر ۲۷ در سینه ناو با توانایی شلیک ۸۵ گلوله در دقیقه (نواخت ۱۲۰ گلوله در دقیقه نیز برای این توپ ذکر شده) با حداکثر برد ۱۷ کیلومتر و برد مؤثر ۱۲ کیلومتر برای اهداف سطحی و ۷ کیلومتر برای اهداف هوایی (ارتفاع ۲۳۰۰۰ پایی)
۱ قبضه توپ ۴۰م. م. هدایت راداری فاتح ۴۰ در پاشنه با نواخت ۳۰۰ گلوله در دقیقه و بیشینه برد ۱۲ کیلومتر برای پدافند هوایی
۲ قبضه توپ ۲۰م. م. در دو طرف پل فرماندهی
دو قبضه مسلسل ۱۲٫۷م. م. دوشکا در دو طرف
حادثه
در اردیبهشت ماه سال ۹۹ این ناو ناوچه کنارک را به اشتباه مورد اصابت قرار داد و موجب جان باختن تعدادی از پرسنل نیروی دریایی ارتش شد.