کلیات

امامعلی رحمان متولد ۵ اکتبر ۱۹۵۲ در کولاب، تاجیکستان و سومین رئیس‌جمهور تاجیکستان از ۱۶ نوامبر ۱۹۹۴ است.

او که قبلاً «امامعلی شریفوویچ رحمانف» نام داشت، با حذف پسوند روسی از نام خود آن را به امام‌علی رحمان تغییر داده‌است. او پیش از آغاز دورهٔ ریاست جمهوری، به‌عنوان رئیس مجلس عالی تاجیکستان، به صورت دفاکتو از ۲۰ نوامبر ۱۹۹۲ تا ۱۶ نوامبر ۱۹۹۴ رئیس کشور تاجیکستان بوده‌است.

رحمان همچنین از مارس ۱۹۹۸، رهبر جناح چپ میانه حزب خلق دموکرات تاجیکستان، جناح اکثریت، در مجلس عالی تاجیکستان است. در نوامبر ۱۹۹۹، او برای یک دورهٔ یک‌ساله به‌عنوان رئیس مجمع عمومی سازمان ملل متحد انتخاب شد. رحمان به شیوهٔ اقتدارگرایی بر تاجیکستان حکومت می‌کند و مخالفان سیاسی حکومت خود را سرکوب کرده و با روش‌های غیرانسانی و مخالف حقوق بشر رفتار می‌کند.

انتخابات تاجیکستان همواره به‌صورت غیرآزاد و غیر دموکراتیک برگزار می‌شود و رحمان در ۵ دورهٔ اخیر انتخابات ریاست جمهوری تاجیکستان در سال‌های ۱۹۹۴، ۱۹۹۹، ۲۰۰۶، ۲۰۱۳ و ۲۰۲۰، خود را پیروز انتخابات و به‌عبارتی رئیس رئیس‌جمهور مادام‌العمر این کشور معرفی کرد.^[۴] او همواره قانون اساسی تاجیکستان را به نفع خود، تغییر داده و اختیارات خود را افزایش داده‌است.

فساد و خویشاوندسالاری در حکومت رحمان رایج است و او چندین جایگاه و مسئولیت کلیدی را به اعضای خانوادهٔ خود اختصاص داده‌است. پسر بزرگ و ۳۳ سالهٔ او به نام رستم امامعلی، در آوریل ۲۰۲۰ به عنوان رئیس مجلس ملی تاجیکستان انتخاب شد. طبق قانون تاجیکستان، رئیس مجلس ملی در سلسله مراتب قدرت شخص دوم تاجیکستان محسوب می‌شود و در صورت درگذشت رئیس‌جمهور یا کنار رفتنش از قدرت، تا انتخابات جدید، زمام امور را در دست می‌گیرد. رستم امام‌علی همچنین با حفظ سمت، شهردار دوشنبه، پایتخت تاجیکستان است.

زندگی‌نامه

در بین سال‌های ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۷ جنگ‌های شهروندی (جنگ داخلی) روی داد که رحمان در مقابل نیروهای مخالف متحد قرار داشت. در میان این جنگ‌ها بیش از ۱۰۰ هزار نفر کشته شدند. رحمان در آوریل ۱۹۹۷ از حمله تروریستی جان سالم به در برد.

خانواده

امام‌علی رحمان ۷ دختر با نام‌های «فیروزه»، «آزاده»، «رخشانه»، «تهمینه»، «پروینه»، «زرینه» و «فرزانه» و ۲ پسر به نام‌های «رستم» و «سامان» دارد و از این حیث، عیال‌وارترین رئیس‌جمهور در آسیای مرکزی است.