sokhany1383@yahoo.com بهشتي فقط يك نام نيست كه هر سال در هفتم تير از او تجليل كنيم و او را بستاييم، بلكه يك فرهنگ و قاموس است. فرهنگي كه در لحظه، لحظه سرافرازي اين ملت نقش دارد و در صحنه، صحنه اين انقلاب حضوري برجسته دارد.
و مكتب بهشتي چون خوني تازه و جوشان در شريانهاي پيكره حيات معنوي اين نهضت حسيني، جاري است ......امّا در زمان حیات نورانی‌اش او را با گوجه می‌زدند و بدترین تهمت‌ها را علیه او روانه می‌کردند !
اصلاً چرا بايد هميشه همه، مثل همه بنويسند؟چه كسي اين كليشه بي‌تأثير را ساخت كه سه دهه است در هر مناسبتي فقط از سجايا و اخلاقيات هر از دست رفته اي بايد گفت؟ و كجاست تأثير اين قدرداني ها؟و كو عبرت اندوزي از اين رويدادها؟
می‌گفتم، از او با تخم مرغ و گوجه گنديده استقبال مي كردند خودم ديدم، در کشور خودمان، نه در خارج!
خرده نگيريد، بگذاريد آنها كه نبوده‌اند و الان مي‌بينند كه در هفتم تير چپ و راست از بهشتي مي‌گويند و از زمين و آسمان بهشتي مي‌بارد، بدانند كه نام بهشتي چرا در تاريخ اين ملت رنج كشيده باقي است؟ و چرا باید 7 تیر را بزرگ بشماریم؟ و چرا انقلاب خمینی مدیون شهدای هفتم تیر است؟
بقاي بهشتي مديون مظلوميت اوست. همان مظلوميت كه خميني كبير درباره‌اش قريب به مضمون فرمود: «چيزي كه شهادت شهيد بهشتي در برابر آن ناچيز است مظلوميت اوست»
آري مظلوميت.
همان راز حرارت سرد ناشدني شهادت حضرت حسين ابن علي(ع) كه محمد (ص) در باره آن فرمود: «ان لقتل الحسين(ع) حرارة في قلوب المؤمنين لاتبرد ابداً.»
همان رمز جاودانگي علي(ع) ،آنگاه كه در محراب مسجد كوفه به ضربت شقي ترين منافق تاريخ محاسنش به خون سرش خضاب شد و فرياد برآورد كه «فزت و رب الكعبه» حتماً شنيده ايد كه وقتي خبرش در شهر پيچيد كه علي را در محراب مسجد به شهادت رسانده اند كساني گفتند مگر علي(ع) نماز مي خواند؟!
و با خود مي انديشم كه علي از كدام غصه رها شد كه رستگار شد؟... بگذريم
بهشتي از همان طايفه بود از همان قافله كه بسوي حرم دوست مي تاختند و از دشواري راه و خار مغيلان و ملامت ناكسان باكي نداشتند. گرچه دلشان از تيغ تيز طعنه شرحه شرحه بود.
آن روزها، آن رئيس‌جمهور روسياه با جذابترين ابزار تبليغاتي غنيمت آورده از فرنگ، بهشتي و ياران صادقش را چنان در چشم عده کثیری مغضوب كرده بود و به نام دموكراسي و مقابله با انحصارطلبی و دفاع از حقوق مردم، چنان چهره مردمي‌ترين روحاني خدمتگزار مردم را كه همه وجودش وقف خدمت مفيد، بصيرت آميز و مدبّرانه به مردم بود مخدوش كرده بود كه جز به بهاي شهادت عظيم او و يارانش محال بود پرده سياه تزوير از چهره نفاق دريده شود. در این موضوع فراوان می توان نوشت ولی می دانم که مقالات طولانی خواننده ندارد.
اين همه نوشتم تا تلنگری باشد که «بهشتي‌ها» را امروز هم بايد دريافت.
خواصّ قوم، چراغ هدايت در دست، بی‌باک از «لومة لائم» نبايد بگذارند در ظلمات جهالت و تعصّبات كور منافقين قديم و جديد، چهره منّور ياران صادق و رفيقان موافق قافله سالار عشق حضرت خميني كبير ، مخدوش شود.
و نيايد آن روز كه براي روشن شدن راه، ياري ديگر از ياران امام ،چون شمع بسوزد تا چهره واقعي دشمنان انقلاب آسماني مان بر همگان نمايان شود. خداي را سپاس مي گوئيم كه كاروان انقلاب حسيني با رهبري الهي برادر و شاگرد خميني، كه او نيز زخم كينه نفاق بر دل و دست دارد بالنده تر از گذشته بسوي نور و رستگاري در حركت است.
ياد سيد و سالار شهيدان انقلاب شهيد مظلوم دكتر بهشتي و ياران با وفا و همراهان با صفاي او كه جانشان را بر سر عهد و پيمانشان با خداي بزرگ نهادند و جاودانه شدند هميشه گرامي باد.
می‌خواستم از تو گویم این بار سرود
دیدم که فراتری از این شعر فرود
خاموش شدم از آنکه جاری می‌شد
از دیده دو رود و بر لبم نیز درود
