صداقت نیوز نوشت:
سوال اینجاست در جمهوری اسلامی ایران و در سالن اختصاصی و رسمی تئاتر پایتخت ، گرفتن مجوز برای نمایشی که شاید ترویج فرهنگ بی بند و باری زندگی غربی و همسان با فرهنگی بی ریشه است ، چه معنی می تواند داشته باشد؟ مسول صدور مجوز برای چنین نمایشی کیست؟
در زمینه برخورد با نمایش «هدا گابلر» ، هدایتخواه ، سخنگوی كمیسیون فرهنگی مجلس از احضار مسئولان فرهنگی به مجلس گفته است : با عاملان این اقدام غیراخلاقی قاطعانه برخورد خواهیم كرد.
اما نکته ای که این نماینده اصولگرا به آن اشاره ای نکرده ، این است که آیا می بایست با عوامل و بازیگران «هدا گابلر» برخورد شود ، یا می بایست این نمایش از ابتدا مجوز نمایش نمی گرفت .
با رد درخواست مجوز برای چنین نمایشنامه ای از طرف مسئولان تماشاخانه ها ، نه نیازی به برخورد با کارگردان و بازیگران این نمایش می بود و نه زحمات یکساله وحید رهبانی – کارگردان این نمایش- و گروهش بی نتیجه می ماند و خستگی تمارین طاقت فرسا بر تنشان .
همچنین با عدم اطمینان گروههای تئاتری به مجوزهای صادره برای اجرای نمایش در سالنها ، به نظر می رسد ، نسل جوان کارگردان ها ، می بایست گاهی منتظر توقیف کار ، گله مندی و انتقاد نمایندگان مجلس و بازخورد منفی اینچنین اتفاقاتی در اذهان مخاطب باشند .
هدف از این نوشتار انتقاد از گروههای تئاتری و یا مسئولان فرهنگی نیست ، بلکه به نظر می رسد مشکل اصلی در تصویب مجوز اجرای چنین نمایشهایی است که هوشیاری بیشتر مسئولان را می طلبد .
در دیدی منصفانه و به نفع تئاتر کشورمان ، «هدا گابلر»می بایست مورد ارزیابی و بازبینی مجدد مسئولان ارشاد برای قرار گیرد ، اما بالاخره «هدا گابلر» تئاتری است که پیش از این، در سال گذشته و در بیست و هشتمین جشنواره بین‌الملی تئاتر فجر، به صورت كارگاهی اجرا شده بود و آن زمان هم به این کار مجوز داده شده بود .
همچنین در این خصوص وزیر ارشاد نیز در اظهار نظری در خصوص غیر اخلاقی بودن نمایش "هدا گابلر" گفته بود : ما پیگیری کردیم آن طور که گفتند نیست بلکه در این مسئله اغراق شده است.
اما «هدا گابلر» کیست؟هدا گابلر در سال (1890) نوشته شد. نگاه ایبسن به زندگی نگاهی توهم‌آلود و سیاه است و شخصیت نمایشی او آدمی شکست‌خورده و ناموفق را به تصویر می‌کشد .
فردی که از همه ناامید شده است و اعتماد به نفس پایین او را به کام مرگ می‌کشاند . می توان گفت شخصیت داستان آدم آشفته‌حال و ناامیدی است که برای اطمینان یافتن از قدرت خویش ، موجب نابودی اطرافیان و نزدیکان می‌شود و سرانجام کارش به اینجا می‌رسد که در مقابل کشمکش‌های زندگی کوتاه بیاید و خود را به مرگ بسپارد .
«هنریك ایبسن» - نویسنده این مجموعه - برای اینكه تأملات درونی‌اش را پنهان كند در قالب یك شخصیت دیگر آن را به مخاطب نشان می‌دهد. واضح است كه نویسنده تحت تأثیر متون فلسفی نیست‌‌انگاری قرار داشته؛ فلسفه‌ای كه بنیانگذارش فردریش نیچه بوده است که البته این نوع نوشتار در غرب طرفداران بسیاری یافته است .
