دکتر سعید جلیلی، نماينده رهبر انقلاب و دبير شوراي عالي امنيت ملي در آستانه نشست استانبول، درباره محور مذاکرات این نشست و مسائلی که دو طرف درباره آن به بحث و گفت وگو خواهند پرداخت، با هفته نامه اشپیگل آلمان گفت وگو کرد.
به گزارش «تابناک»، جلیلی در این گفت وگو، با تأکید بر حقانیت راهی که ایران می پیماید و با توجه به نزديک شدن زمان گفت وگوهاي جمهوری اسلامی ايران با گروه 1+5، اعلام کرد:
ـــ بحث درباره مسائل بنيادين سياست جهاني، اصلي ترين دستور کار مذاکرات استانبول خواهد بود.
ـــ جمهوری اسلامی ايران اکنون در بهترين موقعيت سياسي، اقتصادي و امنيتي قرار دارد.
ـــ ترور دانشمندان نشانه ضعف، استیصال و بن بست سياست هاي دشمن است.
ـــ امروز جامعه جهاني يک پرسش مهم دارد که چرا نام دانشمندان در ليست قطعنامههاي شوراي امنيت نوشته مي شود و چرا تروريست ها، احساس وظيفه ميکنند که قطعنامههاي شوراي امنيت را اجرا كنند؟
ـــ اشتباه محاسباتي هميشه غربي ها را گرفتار جادههاي بنبست کرده است.
جليلي در گفت وگو با خبرنگاران هفته نامه اشپيگل، با اشاره به مذاکرات آتي با کشورهاي 1+5 در استانبول تأکيد کرد: ما مي خواهيم در استانبول به مشكلات بنيادين سياست جهاني بپردازيم، چنانکه در گفت وگوهاي ژنو 3، تنها يك توافق مهم داشتيم: «مذاكره در استانبول در ماه ژانويه براي همكاري پیرامون نقاط مشترک» و اگر رويكرد آنها مثبت باشد ظرفيتها و فرصتهاي زيادي براي همکاري وجود دارد.
دبير شوراي عالي امنيت ملي غني سازي اورانيوم و برخورداري از چرخه سوخت هسته اي را بنا بر معاهده NPT حق مصرح ملت ايران دانست که قابل گفت وگو نیست و اظهار داشت: با وجود اقدامات مذبوحانه تروريستي و خرابکاري سايبري دشمن، ما امروز يک پيشرفت بسيار خوب فني داريم و فعاليت هاي صلحآميز هستهاي ما زير نظر آژانس بين المللي انرژي هسته اي است.
وی تأکيد کرد، ما نگراني هاي متعددي درباره غرب داريم. دنيا امروز منتظر بحثهاي ديگري است؛ مثلا درباره موضوع هستهاي اينکه چرا خلع سلاح محقق نشد؟ چرا امروز بايد در خاك اروپا بيش از دویست کلاهک هستهاي باشد؟
من ميدانم مردم اروپا و آلمان از این مسأله خيلي نگران هستند. اينها پرسش های اساسي است.
جليلي اظهار داشت: امروز تصور عمومي اين است که ظاهراً دشمن در همه زمينه ها به بنبست رسيده است؛ بنابراین، به ضعيف ترين حربه یعنی تروریسم روي آورده است. تروريسم را همگان يک اقدام کور و ضعيف مي دانند، نه نوعي جنگ و در همه دنيا تروريسم نشانه ضعف است؛ افزون بر اينکه شما ديديد، ايران قدرتمندانه اين شبکه را که از درون رژيم صهيونيستي اين کارها را برنامهريزي و مديريت ميکرد، کشف نمود و مردم قدرت اطلاعاتي کشور را ميبينند.
همين طور سال گذشته، سرکرده گروهک تروريستي را که در شرق کشور اقدامات تروريستي انجام ميداد و از سوي برخي قدرتها، همچون آمريکا نيز حمايت ميشد، با قدرت دستگير كرديم. اين را مقايسه کنيد با وضعيت برخي قدرت هايي که ده سال است در افغانستان ادعاي مبارزه با تروريسم دارند و خودشان امروز ميگويند هيچ دستاوردي نداشتيم.
وی افزود: اينکه به يک کشوري بگويند که شما نبايد يک دانشی را داشته باشید و نام دانشمندان را در ليست قطعنامه شوراي امنيت بياورند، اين يادآور قرون وسطي در اروپاست و سپس اين که اين دانشمندان از سوی تروريست ها هدف قرار گیرند، يادآور حرکت هاي فاشيستي است.
جليلي در پاسخ به اين پرسش خبرنگار اشپيگل که آيا فهرست این نام ها در قطعنامه هاي سازمان ملل، يک فهرست مرگ است، گفت: این را باید از شورای امنیت پرسید که چرا تروريست ها احساس وظيفه ميکنند که قطعنامههاي شوراي امنيت را اجرا كنند؟ شوراي امنيت باید پاسخ دهد، چه رابطهاي بين تروريست ها و شوراي امنيت است؟ اين پرسش شما، یک مسأله مشترک در جامعه علمي جهاني است و همه بايد اين موضوع را پيگيري کنند.
سعيد جليلي در واکنش به ابراز نگراني ها درباره تلاشهايي که در اسرائيل و آمريکا وجود دارد که به ايران حمله نظامي کنند، گفت: نخست این که همين که کساني به خود اجازه مي دهند، چنين مواضعي اتخاذ کنند، به لحاظ قوانين بينالملل چه وضعی دارد؟ از نظر شما آيا کسي ميتواند به خودش اجازه چنين كاري را بدهد؟ آيا اين اقدام مشروع است؟ حتماً جامعه جهاني با آن مخالف است.
جليلي در تأييد اين جمع بندي خبرنگار اشپيگل که گفت: نزد ما بعضاً اين برداشت هست که ايران تهديدهای نظامی را جدي نميگيرد، پاسخ داد: همين طور است. اصولا با مردمي که خودشان نظام خودشان را برگزیده اند، با حمله نظامي نميشود مقابله کرد. اين اشتباه محاسباتي است که برخي كشورها دارند.
دبير شوراي عالي امنيت ملي در پاسخ به اظهارات خبرنگار اشپيگل که انتشار اسناد ويکي ليکس را موجب نگراني کشورهاي منطقه دانست، اظهار داشت: شما امروز ميبينيد ما امروز در منطقه، بهترين شرايط و مناسبات بسيار خوبي هم با همسايگانمان داريم. انتشار اسناد ویکی لیکس نشان ميدهد که آمريکا چقدر ضعيف است و امروز به شرايطي دچار شده است که خانم کلينتون ميگويد، بايد شهر به شهر برود و به خاطر اين اسناد عذرخواهي کند. شما که استاکسنت را يک تهديد براي ايران ميدانيد، نظرتان در اين باره چيست كه در آمريكا ده ها هزار سند محرمانه از دست دولت بیرون مي رود و بعد وزير خارجه آنها بايد شهر به شهر راه بيفتد و رسماً بابت آنها عذرخواهي کند.
به نظر شما، كدام كشور گرفتاري امنيتي بيشتري دارد؟ آمريکا بايد ضعيف بودن سيستم و آسيب پذيري خودش را بسيار جدي تر بگيرد. البته در اسناد ويکي ليکس راجع به خانم مرکل هم چيزهايي گفته شده، نمي دانم در آلمان در اين باره چه قضاوتي شده است؟ آيا چون در سند ويکيليکس راجع به خانم مرکل آن حرف ها آمده، يعني اينکه مردم آلمان چنين نظري راجع به خانم مرکل دارند؟!
نماينده مقام معظم رهبري و دبير شوراي عالي امنيت ملي در پاسخ به اين که يک جنگ نظامي معمولي و يک جنگ کامپيوتري نرمافزاري کدام خطرناکتر است، گفت: به هر روی، دشمن در هر میدانی، ممکن است تهديدات خودش را وارد کند و ما بايد در هر زمينهاي آماده باشيم، ولي من فکر ميکنم آن چيزي که امروز مهمتر است، جنگنرمافزاري، نه به معناي کامپيوتري، بلکه جنگنرمافزاري به معناي تقابل دو انديشه است؛ يک انديشه ميخواهد با زور، قدرت و سلاح هستهاي ديدگاهش را به کشورهاي ديگر بقبولاند و در مقابل، انديشهاي که ما مدعي آن هستيم و ميگویيم ميشود با عدالت، منطق و استدلال بحثها را مطرح کرد و ميتوان با اصول انساني و با عدالت و با احترام به انسان ها از خود دفاع کرد.
ما ميگوييم دوران قدرت جنگافزار و سلاح هستهاي تمام شده است. اينها افزون بر اينکه نامشروع هستند، کارآمد هم نيستند.
دکتر جليلي درباره اظهار نگراني خبرنگار اشپيگل از تحريمها و احتمال تشديد آنها در قبال ايران، گفت: ما تحريم ها را تبديل به فرصت ميکنيم. ما امروز بزرگترين جراحي اقتصادي تاريخ کشورمان را داريم، انجام ميدهيم و در بهترين شرايط اجتماعي و سياسي هستیم. امروز در سراسر ايران، مردم دارند با اين طرح بزرگ همکاري و از آن استقبال ميکنند و يک فرصت بزرگ اقتصادي براي پيشرفت ما ايجاد شده است. غربي ها مثلاً صادرات بنزين به ايران را تحريم كردند و می پنداشتند، خيلي چيز مهمي است، نتيجهاش چه شد؟ پیش از تحريمها ما مجبور بوديم، بنزين وارد کنيم، امروز پس از تحريمها خودکفا شدهايم و حتي مي توانيم بنزين صادر کنيم.
شما اين وضع را مقايسه کنيد با کشورهاي اروپايي که مثلا وقتي يک قانون بازنشستگي در فرانسه تغيير ميکند، مي بينيد چه بحراني اجتماعي راه ميافتد. يک شهريه دانشگاه زياد ميشود مي بينيد چه بحران اجتماعي در انگليس راه ميافتد.
بنابراين، نکته مهم اين است که غربي ها نبايد دچار اشتباه محاسباتي شوند. اين اشتباه محاسباتي هميشه آنها را گرفتار جادههاي بنبست کرده است. من اين را در ژنو هم گفتم. اينها خيال ميکردند با يک قطعنامه مثلا ايران دچار بحران ميشود. ايران امروز مهد دمکراسي در منطقه است. شما شور انتخاباتي و مشارکت سياسي و اجتماعي را در ايران مي توانيد ببينيد؛ كشوري كه در آن امور مبتني بر رأي مردم و پشتيباني مردم است، ثبات و پايداري هميشگي خواهد داشت.
مذاکره کننده ارشد جمهوري اسلامي ايران در توضيح پرسش خبرنگار اشپيگل درباره برخي اغتشاشگري ها پس از انتخابات خرداد 1388 اظهار داشت: در هر انتخاباتي، مردم به کانديداهاي گوناگون رأي ميدهند. شما ديديد که 85 درصد در انتخابات شرکت کردند و اين يک رکورد بود و دولتي که بر سر كار آمد، داراي رأي بيش از 63 درصد واجدين حق رأي بود، اين هم ركورد بسيار بالايي است؛ در حالی که در آلمان می بینيم، دولتي که سر كار مي آيد، با زحمت فراوان و آخر هم با ائتلاف تشكيل مي شود. البته اگر کسي بخواهد سازوکارهاي دمکراسي و انتخابات را ناديده بگيرد، اين يک نوع ناديده گرفتن قانون است؛ اگر کسي رأي نياورد و در انتخابات موفق نشد، بخواهد اصل انتخابات را زير سوال ببرد، اين يک نوع استبداد است. انقلاب اسلامی ايران پيروز شد تا جمهوري اسلامي شکل بگيرد؛ البته آمريکا و انگليس هميشه طرفدار استبداد بودهاند.
سال 1332 هم آمدند با کودتاي نظامي دولت را سرنگون کردند و 25 سال از يک استبداد حمايت کردند. در همين حوادث سال گذشته، آمریکا و انگلیس نشان دادند مثل سال 1332 همچنان همان نگاه طرفداري از استبداد را دارند؛ يعني رأي مردم را نميخواهند و ميخواهند جمهوريت نظام انکار شود. بهتر است، اين کشورها بيش از اين دچار اشتباه محاسباتي نباشند.