نامگذاری سال های آغازین توسط رهبر انقلاب، سنت حسنه و پسندیده‌ای است که هر بار با نام و پیامی نو و الهام‌بخش انجام می‌شود تا با تأسی به دعای معروف تحویل سال نو ـ که می‌خوانیم: «یا محول الحول و الاحوال حول حالنا الی احسن الحال» ـ تغییری در حالمان پدید آید و حرکتی نو و جهشی بزرگ در رفتار و زندگیمان آغاز شود.
بنابراین، سال 90 نیز سال «جهاد اقتصادی» نامیده شده است؛ اما این بار به دنبال این نامگذاری، رخداد مهم دیگری هم روی داد؛ رهبر انقلاب در سخنرانی اخیر خویش در میان زایران امام علی ابن موسی الرضا(ع) به صراحت فرمودند: «گاه این شعاری که ما برای سال اعلام می‌کنیم، بعد ناگهان می‌بینیم همه در و دیوارهای تهران و شهرهای دیگر پر شده از تابلو، که این شعار رویش نوشته شده، این فایده‌ای ندارد. گاهی کارهای پرهزینه‌ای انجام می‌گیرد؛ چه لزومی دارد؟ آنچه من از مسئولین و مردم عزیزمان توقع دارم، این است که این شعار را بشنوند، باور کنند و دنبال کنند. تابلو کردن و در و دیوار را پر کردن و عکس زدن و اینها هیچ لزومی ندارد؛ اگر هزینه‌ای داشته باشد، لزومی ندارد؛ اگر هزینه داشته باشد، اشکال هم دارد. هیچ لزومی ندارد کارهای پرهزینه را انجام بدهند.»
این نهیب و هشدار رهبری، نشان از دو واقعیت مهم دارد؛ نخست اینکه گاه برخی مسئولان و مدیران و دست‌اندرکاران، یا از پیام‌ها و نامگذاری‌ها چیزی متوجه نمی‌شوند و به زعم خود آنها را تعبیر می‌کنند و یا به اندازه توان خود به معنای نامگذاری‌ها پی می‌برند و برای اینکه از قافله عقب نمانند و وانمود کنند، همه چیز را فهمیده‌اند، همه کوچه‌ها و شهرها و دنیا را از تابلوها و بنرها و پارچه نوشته‌های رنگارنگ و گرانبها با مضمون نامگذاری‌ها پر می‌کنند و کنفرانس‌ها و سمینارها و میزگردها و سخنرانی‌ها و برنامه‌های نمایشی و تلویزیونی ترتیب می‌دهند تا به گمان خود، به وظیفه شان عمل کرده باشند.
دوم آنکه احتمالا برخی نیز به معنای واقعی پیام‌ها و نامگذاری‌ها پی برده‌اند، ولی چون توان اجرایی و امکان ایجاد تغییر و تحول و نوآوری در عرصه و حیطه مدیریتی خود ندارند، برای آنکه به اصطلاح کم نیاورند و مورد سرزنش قرار نگیرند، همچون گروه نخست، دست به کارهای نمایشی و تبلیغاتی گسترده و بی‌فایده می‌زنند.
و اما پرسش مهمی که در این راستا مطرح می‌شود، این که آیا قرار است مسئولین و مردم همیشه در آغاز هر سال، منتظر پیام و نامگذاری هر سال توسط رهبر انقلاب باشند تا دریابند وظیفه شان چیست و چه باید بکنند؟ آیا اگر در یک سال نامگذاری انجام نشود، هیچ کس تکلیفی ندارد؟ آیا تنها پس از این نامگذاری‌ها باید مردم و مسئولین به تکاپو و جنب و جوش بیفتند؟ آیا امسال که سال جهاد اقتصادی نامیده شده، شعار سال‌های گذشته مانند همت مضاعف، کار مضاعف یا اصلاح الگوی مصرف و یا دیگر شعارها را بایستی به بوته فراموشی بسپاریم؟ آیا این نامگذاری‌ها، صرفا یک شعار با تاریخ مصرف یک ساله هستند؟
روشن و مسلم این است که نامگذاری‌های هر سال، تلنگر و یادآوری و تذکاری است از سوی رهبر انقلاب به مسئولان و مردم تا دچار روزمرگی و آشفتگی و خواب آلودگی نشوند و به تعبیر آیه شریفه: «وذکر فان الذکری تنفع المومنین» به خود آییم و با نقشه راه و دورنمایی که در اختیارمان می‌گذارند، برای توسعه و تعالی جامعه و کشور گام‌های موثر و سازنده‌ای برداشته شود و بی گمان، همه شعارهای هر سال همچون حلقه‌های زنجیری محکم و ناگسستنی ارتباطی تنگاتنگ و معنادار با یکدیگر دارند و به فراموشی سپردن هر کدام به مانند درک نادرست و غیرهوشمندانه از نیازها و مشکلات سیاسی و اقتصادی و اجتماعی کشور خواهد بود.
و اما انتخاب شعار جهاد اقتصادی برای سال 90، دارای ابعاد گسترده و با اهمیتی است که باید همه صاحبنظران و اندیشمندان، نسبت به تبیین و تفسیر درست و اصولی آن و ارایه راهکارهای اساسی و بنیادین در به بار نشستن و تحقق یافتن اهداف شعار جهاد اقتصادی، از هیچ تلاشی فروگذار نکنند.
شعار سال 90 از آن جهت بسیار حیاتی و با اهمیت است که با کلمه مقدس جهاد همراه است و آن هم جهادی که در عرصه و میدان اقتصادی و زندگی باشد. اگر بخواهیم از تعارف و شعار و کلی‌گویی و فلسفه‌بافی بگذریم، می‌توان جهاد اقتصادی به معنای واقعی کلمه را در همان چهارچوب و مفهوم مبارزه معنوی اقتصادی و در سایه سوابق درخشان و افتخارآفرین مردمی که در دوران هشت سال دفاع مقدس و در راستای غلبه بر دشمن به ویژه در عرصه اقتصادی به جا گذاشتند، ترجمه و تفسیر کرد.
به عبارت روشنتر، می‌توان عرصه اقتصادی امروز را همانند عرصه دفاع مقدس دیروز دانست و تمام عیار در راه پیروزی و اعتلای اقتصادی کشور با دشمن تا دندان مسلح سنگربندی و مبارزه کرد.
و اما جهاد اقتصادی یعنی چه؟
ــ جهاد اقتصادی یعنی قانع بودن
ــ جهاد اقتصادی یعنی به داشته‌های خود افتخار کردن
ــ جهاد اقتصادی یعنی چشم به بیگانه نداشتن
ــ جهاد اقتصادی یعنی صرفه جو بودن
ــ جهاد اقتصادی یعنی بهینه مصرف کردن
ــ جهاد اقتصادی یعنی از تجملات و اشرافیگری دوری جستن
ــ جهاد اقتصادی یعنی کار واقعی و مولد انجام دادن
ــ جهاد اقتصادی یعنی از کارهای موازی پرهیز کردن
ــ جهاد اقتصادی یعنی ساعت کار را کاهش ندادن
ــ جهاد اقتصادی یعنی به کار عشق ورزیدن
ــ جهاد اقتصادی یعنی جهادی کار کردن
ــ جهاد اقتصادی یعنی دست دلالان و واسطه‌های دست چندم را بریدن
ــ جهاد اقتصادی یعنی منابع ملی و انفال عمومی را هدر ندادن
ــ جهاد اقتصادی یعنی انرژی را هدر ندادن
ــ جهاد اقتصادی یعنی تلفات آب و برق را کاهش دادن
ــ جهاد اقتصادی یعنی توسعه پایدار به معنای واقعی داشتن
ــ جهاد اقتصادی یعنی میوه خارجی نخوردن
ــ جهاد اقتصادی یعنی ماهی خارجی نخوردن
ــ جهاد اقتصادی یعنی تخم مرغ خارجی نخوردن
ــ جهاد اقتصادی یعنی چای خارجی نخوردن
ــ جهاد اقتصادی یعنی سوسیس و کالباس و نوشابه خارجی نخوردن
ــ جهاد اقتصادی یعنی سنگ قبر خارجی استفاده نکردن
ــ جهاد اقتصادی یعنی به بهانه کنترل بازار، کوچه و بازار را از اجناس خارجی پر نکردن
ــ جهاد اقتصادی یعنی از ورشکستگی تولیدکنندگان و کشاورزان جلوگیری کردن
ــ جهاد اقتصادی یعنی دست رانت خواران را بریدن
ــ جهاد اقتصادی یعنی دست واردکنندگان نامرئی اجناس خارجی را بریدن
ــ جهاد اقتصادی یعنی تولید و صادرات صنایع دستی را توسعه دادن
ــ جهاد اقتصادی یعنی به چشم بادامی‌ها اعتماد نکردن
ــ جهاد اقتصادی یعنی سراسر کشور را از اجناس بنجل و بی کیفیت چینی پر نکردن
ــ جهاد اقتصادی یعنی نفت را برای آیندگان هم باقی گذاشتن
ــ جهاد اقتصادی یعنی نفت را درآمد ندانستن، بلکه سرمایه و ثروت ملی دانستن
ــ جهاد اقتصادی یعنی وابستگی اقتصاد به نفت را قطع کردن
ــ جهاد اقتصادی یعنی پول نفت را بی مهابا خرج نکردن
ــ جهاد اقتصادی یعنی یک شب بدون نفت خوابیدن
ــ جهاد اقتصادی یعنی به امید نفت نماندن
ــ جهاد اقتصادی یعنی ایران را به نیروی کار بی‌وقفه و ایمان و توکل هر ایرانی باغیرت ساختن
آری
جهاد اقتصادی در یک جمله یعنی این که در عرصه اقتصادی جهادی بیندیشیم،
جهادی تصمیم بگیریم، جهادی برنامه ریزی کرده، جهادی کار و جهادی تولید
کنیم.
mohyazdi@gmail.comhttp://www.mohammadyazdi.blogfa.com/ 
جهاد اقتصادی در یک کلام یعنی کارآفرینی، کارآفرینی، کارآفرینی و دیگر هیچ!!! 