درسالی که گذشت با افزایش آمار کودک آزاری مواجه بودیم. این در حالی است که پدران با 5/48 درصد، بالاترین و پس از آن مادران با 8/23 درصد در ردیف بعدی عوامل کودک آزاری جسمانی در خانواده های کودک آزار قرار دارند.
به گزارش مهر، یکی از موضوعاتی که در سال 90 ، بیش از آسیبهای دیگر در جامعه شاهدش بودیم کودک آزاریهایی بود که تعداد کمی از آنها در رسانه ها منعکس شد و اغلب آنها فقط به اورژانس اعلام شده است.
از ابتدای سال گذشته هر ماه به طور میانگین یک کودک آزاری شدید رخ داد که منجر به بستری و در برخی موارد فوت کودک شده بود باربد 3 ساله، هانیه ، پارسا 4 ساله ، علی 9 ساله و... از جمله کودک آزاریهای اتفاق افتاده در کشور بود.
کارشناسان و آسیب شناسان اجتماعی افزایش کودک آزاری را دلیل تاخیر در تصویب لایحه حمایت از کودکان عنوان کرده و معتقدند سازمان بهزیستی و وزارت تعاون ، کار و رفاه اجتماعی باید روند تصویب این لایحه را تسریع کنند.
اغلب کودک آزاریهای رخ داده توسط والدین معتاد کودک صورت گرفته بود که در بسیاری موارد پدر یا مادر معتاد بوده اند و کودک در این حادثه دچار سوختگی ، شکستگی و .. شده بود.
متاسفانه مشکلی که سازمان بهزیستی در برخورد با کودک آزاریها دارد این است که براساس قانون امکان ورود به خانه را ندارد مگر به حکم قضایی، که در بسیاری موارد هم اجازه ورود پس از اعلام کودک آزاری و تماس با 123 اورژانس اجتماعی از سوی والدین کودک داده نمی شود.
کارشناسان اعلام می کنند که نقص قانونی مانعی برای جلوگیری از آزارهای شدید کودکان است و چنانچه کارشناسان بهزیستی امکان ورود به خانه را داشته باشند در این صورت شاید جلوی بسیاری از کودک آزاریهای شدید را گرفت اما در غیر این صورت هر روز شاهد افزایش آمار کودک آزاریها در جامعه خواهیم بود.
بررسیها نشان می دهد، در مقابل یک مورد کودک آزاری که فاش می شود حداقل 20 مورد دیگر پنهان می ماند. تحقیقات نشان می دهد بیش از 90 درصد کودک آزاری ها در محیط خانه اتفاق می افتد و این در حالی است که پدران با 5/48 درصد، بالاترین و پس از آن مادران با 8/23 درصد در ردیف بعدی عوامل کودک آزاری جسمانی در خانواده های کودک آزار قرار دارند.
یک آسیب شناس و متخصص علوم رفتاری با بیان اینکه دلیل حوادثی نظیر کودک آزاری به دلیل کم توجهی به حقوق کودکان است،عنوان کرد که 85 درصد از کودک آزاریها توسط والدین معتاد انجام می شود.
دکتر مجید ابهری می گوید بسیاری از کودک آزاریها از جمله آزارهای مادی و عاطفی غالبا مخفی مانده و موجب ورود افراد بیمار از نظر رفتاری به جامعه می شود. چنین فرزندانی با نگاه پر از کینه به جامعه نگریسته و همواره درصدد انتقام هستند.
وی با اشاره به اینکه آزارهای جسمانی معمولا توسط پدر یا مادر و یا هردو و یا ناپدری و نامادری انجام می شود، گفت: در صورتهای مختلف فرد آزاد دهنده گرفتار اعتیاد بوده که این آسیب نیز مجموعه ای از ناهنجاریهای روحی و رفتاری است. حال سوال این است چه فرد و یا سازمانی مسئول رسیدگی به وضعیت این کودکان است.
