از زمان آغاز مباحث مربوط به برنامه هستهای ایران، یکی از بهانههای آمریکا برای ایجاد مانع در برابر ایران، طرح ادعای تلاش ایران برای دستیابی به سلاح هستهای بود و اینکه این امر، به شکلگیری مسابقهای تسلیحاتی در خاورمیانه میانجامد. اخبار روزهای اخیر، حقایق جدیدی از ابعاد و ماهیت مسابقه تسلیحاتی خاورمیانه را فاش میکند.
به گزارش «تابناک»، در حالی که غرب و به ویژه آمریکا، با طرح این ادعا که هدف ایران از برنامه غنیسازیاش، دستیابی به سلاح هستهای است، تهدید شکلگیری مسابقه تسلیحاتی در منطقه را موجه نشان داده، خود در عمل به شیوههای گوناگون در حال دامن زدن به این مسابقه است.
در آخرین نمونه از این دست، خبرگزاری فرانسه از قصد آمریکا برای فروش شصت موشک پیشرفته «پاتریوت» به کویت خبر داده است. به نوشته این خبرگزاری، فروش تسلیحاتی مذکور با ارزشی بالغ بر ۴.۲ میلیارد دلار، به بهانه تقویت سامانه دفاعی کویت در مقابل تهدید ایران انجام میگیرد.
بنا بر این گزارش، قراردادی که قرار است در این زمینه میان آمریکا و کویت به امضا برسد، شامل فروش شصت موشک پاتریوت، بیست پایگاه پرتاب موشک، چهار سامانه راداری و پایگاههای کنترل، آموزش پرسنل و تجهیزات آموزشی و همچنین قطعات یدکی است.
این قرارداد عظیم تسلیحاتی، در حالی بسته میشود که کمتر از یک هفته پیش، طرح کمک تسلیحاتی چند میلیارد دلاری آمریکا به یمن نیز مورد تصویب دولت ایالات متحده قرار گرفت. در آن قرارداد نیز آمده بود که کمک آمریکا به یمن، در راستای خرید تسلیحات از خود آمریکا مورد بهرهبرداری قرار خواهد گرفت.
اگر به عقبتر برگردیم، میتوان به قراردادهای تسلیحاتی آمریکا با عربستان سعودی و امارات، کمکهای بیشمار تسلیحاتی این کشور به رژیم صهیونیستی، حضور ناوگان آمریکا در بحرین، تلاش برای استقرار سامانه ضدموشکی در ترکیه و امضای قرارداد همکاری راهبردی با افغانستان نیز اشاره کرد.
تقریباً در همه این موارد، بهانه آمریکا برای فروشهای تسلیحاتی خود، جلوگیری از تهدید ایران بوده است؛ در حالی که در تاریخ جمهوری اسلامی، ایران تاکنون هیچ کار متجاوزانهای علیه هیچ یک از همسایگان خود انجام داده و بالاتر از آن، خود به مدت هشت سال، قربانی تجاوز یکی از همسایگانش بوده است.
به این ترتیب، به نظر میرسد تنها هدف آمریکا از زنده نگه داشتن تهدید «ایران هستهای»، تضمین درآمدهای عظیم تسلیحاتی خود از راه فروش سلاح به کشورهای منطقه و همچنین توجیه ادامه حضور خود در این کشورها به شیوههای گوناگون باشد؛ بنابراین، عامل و مسبب اصلی وقوع مسابقه تسلیحاتی در منطقه، نه ایران، بلکه دقیقاً خود آمریکاست.