بررسی تصمیم استراتژیک مصریها
آنچه باعث شد تا مرسي به تهران بيايد
پیش از این، مرسی تصمیم قطعی گرفته بود که به تهران نیاید و در این باره با همه مشاورانش هم به توافق رسیده بود؛ اما بناگاه در روزهای گذشته، خبرهایی از آمدن وی به ایران منتشر شد و شب گذشته هم خبر قطعی آمدن مرسی به ایران انتشار یافت، ولی آنچه باعث تغییر نظر رئیس جمهور مصر برای سفر به ایران بود، در اجلاس عربستان رقم خورد.
مرسي به تهران ميآيد، مرسي به تهران نميآيد؛ اين چند کلمه بيش از يک ماه است که بسياري از رسانهها را به خود مشغول داشته است که آيا سرانجام رئيس جمهور جديد مصر به تهران خواهد آمد يا نه!
به گزارش «تابناک»، شب گذشته، مرسی به صورت رسمی اعلام کرده است که در سفری دو روزه و برای شرکت در اجلاس سران غیر متعهدها به تهران سفر خواهد کرد. این در حالی است که وی تصمیم قطعی گرفته بود که به تهران نیاید و در این مورد با همه مشاورانش هم به توافق رسیده بود.
بنا بر این گزارش، در مشورتهای داده شده به مرسی، این جمعبندی صورت گرفت که در صورتی که ما به تهران برویم، کمکهای مالی کشورهای عربی مانند قطر، عربستان و امارات را که بیش از پنج میلیارد دلار ارزش دارد، از دست خواهیم داد و رئیس جمهور بهتر است در موقعیتی دیگر و نه برای شرکت در نشست سران جنبش عدم تعهد به تهران برود.
این تصمیم قطعی اما روزی رنگ باخت که محمد مرسی برای شرکت در نشست سران سازمان همکاری اسلامی، راهی مکه مکرمه شد؛ هر آنچه باعث شد تا مرسی در تصمیم خود تجدیدنظر کند، به حوادث روی داده در این نشست بازمیگردد!
این گزارش همچنین آورده است، مرسی که پس از برگزیده شدن به عنوان رئیس جمهور مصر، نخستین سفر خارجیاش به عربستان بود، در دو مرحله دیگر، میزبان یک فرستاده و یک حاکم کشور عربی حوزه خلیج فارس شد؛ نخست مشاور حاکم دبی به قاهره رفت تا از مرسی بخواهد در قبال دریافت کمکهای هنگفت مالی از سفر به تهران خودداری کرده و روابط دیپماتیک با ایران برقرار نکند و چند هفته بعد هم امیر قطر، راهی مصر شد و کمکی دو میلیارد دلاری در اختیار مرسی گذارد و از او همین درخواستها را کرد.
اما نوع برخوردی که با مرسی در نشست سران سازمان همکاری اسلامی شد، رئیس جمهور مصر را به شدت آشفته کرد. عبدالله شاه سعودی، احمدینژاد را بیش از مرسی تحویل گرفت و او را در کنار خود نشاند و امیر قطر را هم در سمت راست خود نگه داشت و عبدالله گل و مرسی و دیگر سران عرب را هم روانه جایگاههای تعیین شده خودشان کرد.
مرسی به خوبی دید که شاه سعودی و امیر قطر که از وی خواستهاند تا سفارت مصر را در تهران بازگشایی نکند، چگونه احمدینژاد را تحویل میگیرند، ولی با او که کشورش در حقیقت بزرگترین و قدرتمند کشور عربی است، رفتاری جداگانه دارند. وقتی شاه عربستان رئیس جمهور ایران را آن گونه احترام کرد، رئیس جمهور مصر بیش از پیش به قدرت و نفوذ منطقهای ایران پی برد و برای همین، کوشید در دامی که چند کشور عربی برای وی پهن کردهاند، گرفتار نشود و خود مستقیم درباره ایران و روابطش با این کشور تصمیمگیری کند.
این در حالی است که پیشتر هم سایت ایرانی، ایران آباد، در این باره نوشته بود که «مرسی به خوبی دریافته که راه رسیدن به تهران از ریاض و دوحه و ابوظبی نمیگذرد، بلکه او باید با در پیش گرفتن سیاستی مستقل و متکی به خود، به ایران نزدیک شده و روابط دو کشور را بیش از پیش گسترش دهد.
حضور مرسی در تهران فرصت مغتنمی است برای دو ملت متمدن خاورمیانه؛ کشورهایی که اگر بیشتر بر نقاط مشترک تمدنی خود متمرکز شوند، زمینهای برای دوری و جدایی آنان باقی نخواهد ماند.