«دریاچه ارومیه در شرف از بین رفتن است»؛ این جملهای است که بارها از سوی کارشناسان محیط زیست و دوستداران منابع طبیعی گفته شده. تا کنون بیش از 150 هکتار از زمینهای حاشیهای این دریاچه به شوره زار تبدیل شده و دیگر اثری از فلامینگوها و دیگر پرندگان در این دریاچه نیست.
به گزارش «تابناک»، دریاچه ارومیه یکی از بزرگترین منابع آبی کشور است که آبادانی بخش عمدهای از این سرزمین در گرو زنده بودن و پر آبی این دریاچه است و بیگمان، ساخت سدهای متعدد و جاده شهید کلانتری را میتوان از عوامل خشکسالی این دریاچه دانست؛ هرچند نابودی دریاچه ارومیه، دلایل دیگری نظیر تبخیر و خشکسالی و دیگر عوامل طبیعی هم از جمله تغییرات آب و هوایی نیز دارد.
دریاچه ارومیه در شرف نابودی است و بیراه نیست بگوییم اگر در تصمیم گیریهای مسئولان در دولت و مجلس از نظر کارشناسان و دوستداران محیط زیست استفاده میشد، میتوانستیم برای نجات این دریاچه زودتر به نتیجه منطقی برسیم.
وضعیت دریاچه ارومیه از حرف و حدیث گذشته و وضع اسفبار آن به اندازهای فزونی یافته که دیگر به نظر میرسد، هیچ راهکاری برای احیای این دریاچه زیبا باشد.
البته کارشناسان و کسانی که در زمینه محیط زیست فعالند، همواره طرحهایی را برای نجات یا نابودی کامل این دریاچه پیشنهاد میکنند. از میان همه این طرحها، گویا طرح احیای دریاچه از راه عوض کردن مسیر برخی از رودخانهها به سوی دریاچه از نظر دولت و مجلسیها اجراییتر است، به گونهای که چند وقت پیش، رئیسجمهور دستور ویژهای برای احیای دریاچه ارومیه صادر کرد.
اما با وجود این تدابیر، هنوز هیچ کار درخوری انجام نشده و وضعیت دریاچه، همچنان بحرانی است.
در این باره، نادر قاضی پور، نماینده مردم ارومیه گفت: با وجود بارندگیهای اخیر، اوضاع دریاچه هنوز نیاز به توجه دارد و اولویت آذربایجان شرقی و غربی، احیای آن است. دریاچه ارومیه مایه حیات ماست؛ بنابراین، با خشک شدن آن، هزاران هکتار از زمینهای منطقه خشک و میلیونها نفر آواره خواهند شد.
ناگفته نماند که در بودجه 92 اگر دولت قانونی کار کند، دست وزارت نیرو برای آب رسانی به دریاچه ارومیه باز است.
وی افزود: دولت برای احیای این دریاچه، چهل میلیارد تومان پیشنهاد داده بود که در کمیسیون تلفیق به صد میلیارد تومان افزایش یافت؛ البته این بودجهای است برای آغاز کار. البته ناگفته نماند که کارهایی انجام شده، ولی به دلیل کمبود بودجه، کارگاهها تعطیل شدهاند؛ بنابراین، اگر اعتبارات لازم تخصیص داده شود، میتوان تا پایان خرداد سیصد میلیون متر مکعب از طریق سد چلوه به سد چپرآباد اشنویه ببریم تا از آنجا به دریاچه ارومیه سرازیر شود.
خلاصه آن که دریاچه در حال مرگ است و این آبها تنفسی به آن میدهد تا با اقدامات بیشتر جان تازهای بگیرد. ناگفته نماند که وعدههای توخالی استانداران آذربایجان شرقی و غربی و معاونان رئیس جمهور و وزرا، باعث شد کارها دیرکرد داشته باشد، ولی ما اجازه نخواهیم داد دریاچه ارومیه خشک شود. با آب چشمانمان، آن را زنده نگه خواهیم داشت.