عادل فردوسی‌پور یکی از سخنران‌های تداکس دانشگاه شریف است. رویداد مستقلی که در آن مشالبه نمونه‌های بین‌المللی دیگر، افراد خوش‌نام و دارای ایده و البته نه الزاما سرشناس، برای سخنرانی دعوت می‌شوند. البته سخنرانی‌هایی که «متفاوت بودن» ویژگی آن است.
فردوسی‌پور یکی از سخنران‌های تداکس دانشگاه شریف است. رویداد مستقلی که در آن مشالبه نمونه‌های بین‌المللی دیگر، افراد خوش‌نام و دارای ایده برای سخنرانی دعوت می‌شوند. البته سخنرانی که «متفاوت بودن» ویژگی آن است. گفتن از ناگفته‌های مسیر زندگی و پشت صحنه‌های فکر کردن و ایده‌های بدیع برای آینده انتظار حاضران در کنفرانس‌های تد و تداکس است.
بیل گیتس، یکی از سخنران‌هایی است که چندین نوبت به تد دعوت شده است. او در ویدئوی فوریه 2009 که تا لحظه نوشتن این یادداشت 1.441.235 بازدید داشته از پشه مالاریا و ارتباطش با آموزش کودکان گفته است. توماس سوارز، پسر دوازده ساله دعوت شده به تد اکس اکتبر 2011 منهتن نیز ضمن نقد نظام آموزشی کشورش از این که چطور اپ‌نویس شده تعریف می‌کند. بازدیدهای ویدئوی او خیلی کمتر از بیل گیتس نیست! (نسخه با زیرنویس فارسی بسیاری از ویدئوهای تد را از www.ted.com می‌توانید تماشا و دانلود کرد.)
حالا آیا می‌شود فکرخوانی و پیش‌بینی کرد که مثلا عادل فردوسی‌پور در سخنرانی کوتاه خود چه می‌گوید؟ به سراغ پشت صحنه ساخت و مراقبت از نود معروفش می‌رود و رازهای عشقش به فوتبال را به زبان می‌آورد؟ یا نگاه دانشگاهی به تحصیل و مسیر زندگی و موفقیت دارد؟ چه ابداع و ابتکاری در محتوا و سخنرانی او پیش‌بینی می‌شود کرد؟ چه‌ها بگوید برای همه حاضران در تداکس پنج‌شنبه 7 شهریور دانشگاه شریف و تماشاکنندگان آینده ویدئوی آن، جذاب و ماندگار است؟
