خبرهای مهم روزنامهها، امروز بیشتر به مجلس شورای اسلامی مرتبط است؛ از رئیس مجلس که نطقی متفاوت داشته و به کمیسیون سیاست خارجی مجلس هم تذکر داده تا تغییر گزینه وزارت علوم که با انتقاد برخی نمایندگان مجلس روبهرو شده است.
کمیسیون امنیت ملی برای افشای جلسه محرمانه تذکر گرفتبهار خبر داده که لاریجانی، رئیس مجلس در دفاع از ظریف به کمیسیون سیاست خارجی مجلس تذکر داده است. بهار نوشته: علی لاریجانی، رییس مجلس دیروز به اعضای کمیسیون امنیت ملی درباره نشر یک خبر از قول وزیر خارجه تذکر داد. سرزنش رییس مجلس به انتشار خبری از جلسه محرمانه کمیسیون امنیت ملی مجلس و محمدجواد ظریف برمیگردد؛ جلسهای که در زمان سفر رییس مجلس به ژنو برگزار شده بود. در غیبت رییس مجلس، وزیر خارجه طبق روال مرسوم، پس از سفر هیات ایرانی به اجلاس سالانه سازمان ملل به کمیسیون امنیت ملی مجلس رفت تا اعضای این کمیسیون را در جریان مسائل مطرح شده طی سفر به نیویورک بگذارد. صبح روز بعد، تیتر روزنامه کیهان باعث شوکه شدن وزیر خارجه ایران شد تا جایی که کار محمدجواد ظریف به بیمارستان کشیده شد.
این روزنامه از قول وزیر خارجه تیتر زده بود: «ظریف: مکالمه روحانی با اوباما و دیدار طولانی من با جان کری نابجا بود» این تیتر به سرعت ازسوی وزیر خارجه و سخنگوی وزارت خارجه تکذیب شد و محمدجواد ظریف از اعضای کمیسیون امنیت خواست فیلم جلسه محرمانه را منتشر کنند تا مردم درباره سخنان او در آن جلسه قضاوت کنند. اما بعضی اعضای کمیسیون امنیت ملی دست از تایید تیتر کیهان برنداشتند تا جایی که وزیر خارجه دولت یازدهم اعلام کرد: «زین پس نمایندگان تنها باید منتظر شنیدن مواضع رسمی و دیپلماتیک از جانب من باشند». وزیر خارجه بر تصمیم خود برای عدم شرکت در جلسات کمیسیون امنیت آنچنان ثابتقدم است که حاضر نشد پس از بازگشت از مذاکرات ژنو، در جلسه روز گذشته با کمیسیون امنیت ملی شرکت کند.
حسن قشقاوی، معاون پارلمانی وزارت خارجه دیروز به «خانه ملت» گفت: «محمدجواد ظریف در نشست این هفته کمیسیون امنیتملی و سیاستخارجی مجلس بهعلت تشدید بیماری شرکت نخواهد کرد». به جای وزیر خارجه، قشقاوی بههمراه سیدعباس عراقچی معاون امور حقوقی و بینالمللی و مجید تخت روانچی معاون اروپا و آمریکا در نشست دیروز کمیسیون حاضر شدند. علی لاریجانی، در اولین جلسه مجلس پس از بازگشت به ایران در یک جلسه خصوصی با اعضای کمیسیون امنیت ملی به آنها به دلیل رعایت نکردن اصل محرمانه بودن جلسهای که با وزیر خارجه داشتند، تذکر داد.
منصور حقیقتپور، نایبرئیس کمیسیون امنیت، در این مورد به بهار گفت: «آقای لاریجانی در جلسه غیرعلنی و ویژهای که با نمایندگان داشتند به حواشی جلسات کمیسیون امنیت ملی و آقای ظریف اشاره داشتند. وی درباره حواشی پیش آمده برای آن جلسه، حق را به آقای ظریف داد و به کمیسیون امنیت ملی گوشزد کرد که نباید اینقدر به وزارت امور خارجه فشار وارد کنند».
۱۲۰ هزار مبتلا به ایدز تا سه سال آیندهاعتماد نوشته که معاون مرکز مدیریت بیماریهای واگیر وزارت بهداشت اعلام کرده که از ابتدای ورود ایدز در کشور تاکنون، ۵ هزار و ۳۴۵ تن به دلیل ابتلا به این بیماری، جان خود را از دست دادهاند.
دکتر محمود نبوی در این باره گفته است: «در حال حاضر تعداد بیماران مبتلابه ایدز طبق آمار رسمی بیش از ۲۱ هزار نفر است ولی برآوردها نشان میدهد نزدیک به ۱۰۰ هزار بیمار مبتلابه HIV در کشور وجود دارد. برآورد ما این است که طی ۳ سال آینده این تعداد در آمارها به ۱۲۰ هزار نفر برسند». نبوی افزود: «۵۶ درصد از این افراد در ایران بر اثر تزریق و اعتیاد به ایدز مبتلاشدهاند ولی هم اکنون روند شیوع ایدز در کشور از مدل تزریق به مدل مخاطرات روابط جنسی تغییر یافته است به طوری که میزان انتقال ایدز از طریق تزریق از ۹۰ درصد به ۵۶ درصد کاهش یافته است.
انتقاد از تعویض دقیقه نود گزینه وزارت علومروزنامههای اصلاحطلب از تغییر گزینه وزارت علوم در آستانه معرفی به مجلس انتقاد کردهاند. شرق در مطلبی با تیتر
«توفیقی رای میآورد، دولت اشتباه کرد» نوشته است: گلهگذاریها تمام نمیشود. از راهروهای مجلس تنها صدای انتقاد به گوش میرسد. انتقاد از تصمیم عجیب دولت در عدم معرفی «جعفر توفیقی» به عنوان وزیر پیشنهادی علوم. نمایندگان هنوز نتوانستهاند به سؤال بزرگ پیشرویشان پاسخ دهند، اینکه چطور و از چه ناحیهای دولت یازدهم در تصمیمی عجیب، یکشبه تغییر مسیر میدهد و تلاش سهماهه گروهی را نادیده میگیرد. اغلب نمایندگان منتقد، نمایندگان همسوی دولتاند که از روش عجیب تغییر نام وزیر پیشنهادی متعجب هستند. تا به حال کسی پاسخ قانعکنندهای به آنها نداده و اعتراضشان هم راه به جایی نمیبرد. «غلامرضا تاجگردون» از جمله نمایندگانی است که در مدت معرفی توفیقی به مجلس برای برطرفکردن سوءتفاهمها علیه توفیقی بسیار تلاش کرده و حالا نمیداند کدام منطق، دولت را به سمت حذف نام سرپرست وزارت علوم کشانده. او این اقدام دولت را اقدامی اشتباه میداند که حتی در رأی نمایندگان موافق به دو وزیر دیگر هم تأثیرگذار خواهد بود. تاجگردون در کنار دهها نماینده دیگر معترض به تصمیم اخیر دولت، تاکید دارد که رأیآوری توفیقی در مجلس قطعی بوده. تحلیل تاجگردون این است که شاید دولت از افراد خاصی مشورت میگیرد که البته آن افراد چندان هم خیرخواه دولت نیستند، یا اینکه گروههای قدرتی خارج از مجلس به دولت فشار میآورند که این مسأله هم امر پسندیدهای نیست.
تاجگردون در بخشی از این مصاحبه میگوید: هر چه باشد، روش، روش اشتباهی است. نمیگویم آقای روحانی به فضای عمومی جامعه نگاه نکنند اما تنها فضای روبهروی دولت، مجلس بود و دانشگاه. توفیقی بدون تردید در مجلس رای داشت و از سوی دیگر، اکثریت جامعه دانشگاهی با حضور او در وزارت علوم موافق بودند. بنابراین چرا باید دولت چنین تصمیمی بگیرد؟ حتی اگر مجلس مخالف هم باشد، مذاکره برای همین مواقع است، البته این فشارهای بیرونی که میگویید را نمیدانم. به تعبیر من یک مجلس هست و یک دولت. البته اگر نیروهایی در بیرون شکل گرفته و سطحی از تأثیرگذاری بر دولت داشته باشد که اصولا کار اشتباهی است. اینکه آقایی یا مداحی جایی صحبت کند کار اشتباهی است. در دستور کار کمیسیونها نوشتهاند جلسه با دکتر توفیقی، وزیر پیشنهادی و اینها یعنی معرفی توفیقی برای مجلس قطعی بوده و این بار خود دولت مسیر را اشتباهی رفته.
خیلی از نمایندههای طرفدار دکتر توفیقی از این کار دولت دلگیرند و تردیدی نیست که رأیشان به دو وزیر دیگر هم به همین خاطر با چالش مواجه است. فرجیدانا، کاندیدای مطلوب همه ماست و اتفاقی برای مخالفان توفیقی نیفتاده. ایشان انسان برجستهای بوده و نخستین کاندیدای دولت در حوزه وزارت علوم بود، اصولا در معرفی فرجیدانا به مجلس هیچ بحثی نیست، مسأله ما روشی است که دولت در پیش گرفته، اینکه گروهی به شکل منظم برای رایآوری وزیر، وقت میگذارند و ما یکشبه نام دیگری را به مجلس میفرستیم.
بهار نیز این مسأله را در گفتوگو با زیباکلام بررسی کرده و نوشته است: وزیر پیشنهادی دولت برای اداره و مدیریت وزارت علوم در دقایق پایانی تغییر کرد. اسامی وزیران پیشنهادی دولت به مجلس اعلام شد اما نامی از دکتر جعفر توفیقی در میان آنها نبود؛ کسی که در این مدت سرپرستی وزارت علوم را بر عهده داشت و امید را به فضای سرد و بیرونق دانشگاهها برگردانده بود. او گفته بود دانشجویان ستارهدار و محروم از تحصیل را به دانشگاهها بازمیگرداند و نمیگذارد استادی به بهانههای سیاسی از تدریس در دانشگاهها محروم شود. در ماههای کوتاه سرپرستی توفیقی، در وزارت علوم دفتری برای رسیدگی به شکایت افراد محروم از تحصیل و اخراجی راهاندازی شد. حالا به جای توفیقی، رضا فرجیدانا باید از مجلس نهم رای اعتماد بگیرد اما آیا راهی که توفیقی در ماههای اخیر روبهروی دانشگاهیان گشوده بود، تغییر میکند؟ صادق زیباکلام، عضو هیات علمی دانشگاه تهران و تحلیلگر مسائل سیاسی معتقد است:
«پنجرهای که توفیقی در حال گشودن آن بود، بسته نخواهد شد». آرمان هم در این باره نوشته است: در همین باره، سعدالله نصیری قیداری، معاون پارلمانی وزارت علوم که این روزها تلاشهای بسیاری برای کسب رای مثبت از توفیقی در مجلس انجام داده بود، درباره این تصمیمگیری توسط رئیسجمهور به برخی موارد اشاره کرد. وی با بیان اینکه وقتی فردی به عنوان سرپرست منصوب میشود حتما به معنای معرفی وی به مجلس نیست، اظهار کرد: با این حال برداشت این بود که توفیقی به عنوان گزینه نهایی هم معرفی میشود و این برداشت را اسحاق جهانگیری معاون اول رئیسجمهور، حجتالاسلام مجید انصاری معاون پارلمانی نهاد ریاستجمهوری و بنده به عنوان معاون پارلمانی وزارت علوم در ذهن خود داشتیم.
نصیری قیداری با اشاره به برداشتی که اکثریت از معرفی توفیقی به مجلس داشتند، به مهر گفت: با سختکوشیهایی که توفیقی داشت، برداشت همه این بود که وی به مجلس هم معرفی میشود، ولی سرپرست، سرپرست است و به معنای گزینه نهایی نیست همانطور که وزارت علوم در گذشته هم چندین سرپرست داشت اما به مجلس معرفی نشدند، به عنوان مثال در زمان استعفای معین، میلی منفرد به عنوان سرپرست معرفی شد اما در نهایت توفیقی بر کرسی وزارت علوم نشست.
معاون پارلمانی وزارت علوم تأکید کرد: به هر حال رئیسجمهور به این جمعبندی رسید که فرد دیگری را معرفی کند و این اختیار را دارد؛ ما هم دلایل وی را برای این اقدام نمیدانیم. وظیفه قانونی ما این است که وقتی رئیسجمهور به یک گزینه میرسد، آن فرد را به نمایندگان معرفی و تلاش کنیم رای بیاورد.
این در حالی است که
کیهان مدعی شده، نزدیک به چهل روز است که آقای روحانی تصمیم خود را گرفته بود و قرار نبود توفیقی را معرفی کند.
نبردی دیپلماتیک در حال تکرار استاعتماد، سخنان معاون وزیر خارجه در مجلس را مورد توجه قرار داده و نوشته:
«نبردی دیپلماتیک در حال تکرار است»؛ این جملهای است که عباس عراقچی، مذاکره کننده ارشد جمهوری اسلامی ایران در تازهترین واکنشش به مذاکرات ژنو داشته است. هرچند ژنو، نشستی موفقیت آمیز بود اما عراقچی آن را یک نبرد دیپلماتیک خواند و درباره خوشبینیها چنین توضیح داد: «اگر به معنای خوشبینی به طرف مقابل باشد که ما هیچ گاه نه خوشبین و نه ذوق زده هستیم: ما این مذاکرات را یک نبرد دیپلماتیک میبینیم، همان نبردی که در جبهههای حق علیه باطل و علیه صدام و اشغالگری وجود داشت به شکل دیگری در قالب یک جبهه دیپلماتیک در حال تکرار است».
معاون وزیر امور خارجه با بیان اینکه به دشمن اعتمادی نداریم و خوشبین نیستیم، اظهار داشت: دشمن، دشمن است و حتما با ترفندهای آن مقابله خواهیم کرد ولی با شیوه مربوط به خود و دیپلماسی. عضو تیم مذاکره کننده در عین حال افزود: البته ما به مذاکرات امیدوار هستیم. دیپلمات باید امیدوار باشد و اگر دیپلمات، امیدوار نباشد مذاکرات به پیش نخواهد رفت زیرا اصطلاحی است که میگوید وقتی دیپلماسی به پایان میرسد یا وقتی دیپلماتها ناامید میشوند، جنگ آغاز میشود.
چهار روز پس از مذاکرات ژنو درباره پرونده هستهای ایران، عباس عراقچی، معاون حقوقی و بین الملل وزیرامور خارجه در برنامه دو نیم ساعت شبکه خبر سیما حاضر شد و به دور از خوشبینیها به واقعیتهای نشست حساس ژنو پرداخت. با کمی فاصله و دور شدن از فضای پر هیاهوی هفته گذشته، عضو ارشد تیم مذاکره کننده هستهای، پردهای روشنتر از آنچه در ژنو گذشت، در سیمای جمهوری اسلامی به نمایش گذاشت و به واقعیات این نشست پرداخت. اگر چه هنوز متن پیشنهادی تهران بر همگان پوشیده مانده است اما عراقچی شنبه شب به نکات صریحی پرداخت تا به دور از گمانه زنیها که گاهی با خوشبینی و بدبینی افراطی، از واقعیت فاصله میگرفت به جزییات این مذاکرات بیشتر بپردازد. از آنجا که فحوای اکثر خبرها و گزارشها حکایت از مثبت بودن دور تازه گفتوگوها در سویس دارد عراقچی اما در این باره توضیح داد که «مثبت بودن فضا بدان معنا نیست که دو طرف دیگر اختلاف ندارند: دو طرف کماکان اختلافات بسیار عمیق و زیادی دارند و ما در یکسری از اصولمان اصرار داریم و راه طولانی در پیش است». از طرفی عراقچی خوب میداند که تأثیرگذارترین مهره در این گفتوگوها هیات امریکایی است. شاید همین نکته مهم سبب شد تا عراقچی از تریبون صدا و سیما به صراحت تاکید کند که «بار اصلی اعتماد سازی برای دستیابی به نتیجه مورد نظر طرفین بر دوش دولت امریکاست» و به نوعی به رقیب اصلی خود گوشزد کرد که توپ در زمین آنهاست و حرکت بعدی را واشنگتن باید حساب شده و منطقی انجام دهد.
جلال دهقانی فیروزآبادی نیز دیپلماسی هستهای ایران در ژنو را در مطلبی برای همین روزنامه تحلیل کرده که به طور خلاصه در آن آمده است:
۱ ـ دیپلماسی هنر مدیریت مسالمتآمیز منافع متعارض است. دیپلماسی هستهای جمهوری اسلامی ایران، بر این اساس، عبارت است از تلاش برای مدیریت مسالمت آمیز اختلافات هستهای با کشورهای ۱+۵ به منظور تامین منافع ملی کشور.
۲ ـ قطار دیپلماسی هستهای ایران در روزهای ۲۳ و ۲۴ مهر ماه جاری در ایستگاه ژنو چند ماه پس از توقف مجددا به راه افتاد. تحرک دیپلماسی هستهای به خودی خود یک دستاورد مثبت است. همچنان که هدایت آن روی ریل منافع ملی یک ضرورت دیگر است.
۳ ـ صرفنظر از تحرک دیپلماسی هستهای ایران در ژنو، مذاکرات هستهای ایران با ۱+۵ چند دستاورد مقدماتی دیگر نیز داشته است که در نخستین گام باید مثبت ارزیابی کرد. اول، جمهوری اسلامی ایران، به رغم تبلیغات مسموم و منفی مخالفان راهحل دیپلماتیک در امریکا و اسراییل اراده خود مبنی بر حل و فصل مسالمت آمیز پرونده هستهای خود را به اثبات رساند.
دوم، مذاکرات هستهای در ژنو نشان داد که دیپلماسی هستهای جمهوری اسلامی ایران به بلوغ رسیده است، به گونهای که دیپلماسی ایران به سطحی از اقتدار رسیده که میتواند با منطق و استدلال حقوق هستهای خود را در چارچوب قواعد و هنجارهای بین المللی تبیین، تعقیب و تامین کند. این به آن معناست که جمهوری اسلامی ایران قادر است از یکی از مهمترین عناصر قدرت ملی خود به صورت مقتضی استفاده کند.
سوم، جمهوری اسلامی ایران در ژنو حسن نیت هستهای خود را نشان داد: به طوری که با ارائه طرح مدون آشکار ساخت که قصد مذاکره برای مذاکره ندارد، بلکه یک مذاکره هدفمند و زمانمند را پیگیری میکند. اکنون نوبت طرف مقابل است تا حسن نیت خود را نشان دهد.
چهارم، جمهوری اسلامی ایران در ژنو، نقشه راه دیپلماسی هستهای خود را ترسیم کرد. بیگمان این نخستین گام ضروری برای پیشبرد مذاکرات آینده است. در شرایطی که مذاکرات پیشین به بن بست رسیده بود، ترسیم این نقشه راه خود دستاورد ارزندهای است که البته باید برای عملیاتی و اجرایی کردن آن برنامه ریزی راهبردی و تاکتیکی کرد.
پنجم، مهمترین دستاورد مذاکرات ژنو به زعم من، نمایش قدرتمند عقلانیت ارتباطی و استدلالی در دیپلماسی هستهای جمهوری اسلامی ایران است، چون یکی از مهمترین الزامات دیپلماسی هستهای آن است که جمهوری اسلامی بتواند بر پایه عقلانیت ارتباطی با دیگران و مدعیان خود ارتباط برقرار و به آنان منافع و حقوق خود را تفهیم کند. افزون بر این، جمهوری اسلامی ایران در دیپلماسی هستهای خود باید بتواند بر مبنای عقلانیت استدلالی و هنجاری جامعه بین المللی را اقناع کند که فعالیتهای هستهای کشور در چارچوب نهادها، هنجارها و قواعد بین المللی موجه و مشروع بوده است. در نخستین گام در ژنو دیپلماسی هستهای ایران توانست به این دو هدف نایل شود. به گونهای که به نظر میرسد دو طرف تا اندازهای به زبان مشترک رسیدهاند.
خروش خانه ملت علیه خط سازش و تحریف خط امام (ره) در روزی که سخنان رئیس مجلس در بیشتر روزنامهها به تیتر نخست تبدیل شده،
جوان نوشته است: صدای اعتراض مجلس نیز نسبت به تحریف چهره امام خمینی (ره) از پس تعریف خاطرات مجعول و بیسند و بعضاً توهینآمیز بلند شد.
این روزنامه نوشته: صدای اعتراض مجلس نیز نسبت به تحریف چهره امام خمینی (ره) از پس تعریف خاطرات مجعول و بیسند و بعضاً توهینآمیز بلند شد و صحن علنی مجلس شورای اسلامی روز گذشته با طنین شعار «مرگ بر امریکا» پس از سخنرانی رئیس مجلس، محلی شد برای محکومیت خاطرهنگاریهای هاشمیرفسنجانی. این موضوع البته همه نطق لاریجانی را تشکیل نمیداد، او روز گذشته به برخی موارد مطرح شده در مصاحبه زهرا اشراقی نیز پاسخ گفت و اعلام کرد ممکن است در جامعه عدهای شلدین باشند اما شلدینی هنر نیست که به آن افتخار شود و آن را ترویج کنند، آن هم کسانی که از بیوت صالحه انقلاب هستند. لاریجانی در باب مذاکرات ژنو نیز صریحاً اعلام کرد مجلس شورای اسلامی چنانچه احساس کند طرفهای قدرتمند رفتار دوگانه و غیرموجهی دارند، در زمینه حجم و تنوع فعالیتهای هستهای مقررات لازم را مصوب خواهد کرد.
شرق هم در مطلبی با تیتر
«هاشمی روی سیبل انتقاد» به انتقاد فرمانده سپاه و رئیس مجلس از نقل خاطره از امام (ره) پرداخت و نوشته: «مرگ بر آمریکا»؛ شعاری که این روزها گفتن و نگفتنش داستانی شده است. چند روز پیش که بخشی از خاطرات آیتالله هاشمی مبنی بر دستور بنیانگذار جمهوری اسلامی برای حذف شعار «مرگ بر آمریکا و شوروی» از رسانههای دولتی در سایت شخصی وی منتشر شد، حملهها از گوشه و کنار به او آغاز شد. از آرزوی مرگ برای هاشمی از سوی «منصور ارضی» گرفته تا تلاش ناکام برخی افراد خودسر برای بر هم زدن سخنرانی او در کرمانشاه. حمید روحانی رییس بنیاد تاریخپژوهی و دانشنامه انقلاب اسلامی هم گفته بود: نه تنها هاشمی انقلابی نیست که لیبرال است و برای این که پایگاهی در جامعه ندارد بحث رابطه با آمریکا را مطرح میکند. پس از پیروزی حسن روحانی در انتخابات ریاستجمهوری یازدهم رویکرد دستگاه دیپلماسی تغییرات جدی کرد. دیدار وزیران امور خارجه ایران و آمریکا و تماس تلفنی اوباما و روحانی و حمایت اکثر گروههای سیاسی و افراد با نفوذ و مسئولان از سیاستهای دولت تدبیر و امید نشانههایی از تغییرات جدی روابط ایران با دنیا و به خصوص آمریکاست. حسن روحانی در برنامههای انتخاباتی خود گفته بود: «برای حل مشکلات باید مستقیما با کدخدا وارد مذاکره شد».
محمدرضا باهنر از چهرههای سرشناس اصولگرایان هم از تشکیل گروه دوستی پارلمانی ایران و آمریکا خبر داده و آن را خط قرمز ندانسته و تاکید کرده برای برقراری ارتباط با آمریکا ما و اوباما زمان چندانی نداریم.
باهنر همچنین عنوان کرده: «مقام معظم رهبری با ایجاد رابطه با آمریکا موافقند اما به آمریکا بیاعتماد هستند». اما سوالی که ایجاد میشود این است که اگر روزگاری نهچندان دور بنا به برقراری رابطه با آمریکا باشد تکلیف «شعار مرگ بر آمریکا» چه میشود، شاید نظرسنجیای که دولت قرار است به دستور رییسجمهوری در این باره انجام دهد در نتیجهگیری در اینباره بتواند تأثیرگذار باشد؛ هر چند که برخی مخالف این نظرسنجی هم هستند و اساسا موضوع ایجاد یا عدم رابطه با آمریکا را خارج از اختیار نظر عمومی میدانند. و اما انتقادها به هاشمی؛ با اینکه وی عنوان کرده بود انتشار خاطراتش مربوط به دستور امام (ره) برای حذف شعار «مرگ بر آمریکا» بدون هماهنگی با او بوده است اما همچنان موج مخالفخوانیها و بازخوردهایش در جامعه به او باز میگردد. شاید با وجود تأیید چنین دستوری از سوی امام (ره) توسط قائممقام موسسه تنظیم و نشر آثار امام (ره) لازم است خود آیتالله موضعگیری کند و اسناد مربوط به آن را منتشر کند. چنانکه در ادامه انتقادها و حملهها به هاشمی دیروز پس از صحبتهای علی لاریجانی شعار «مرگ بر آمریکا» در صحن علنی مجلس سرداده شد.
به گزارش فارس رئیس مجلس گفت: «نقل شد که طی نامهای به امام چندین مطلب منجمله مطالبی راجع به آمریکا ذکر شده بود و امام هم در این موضوع اقدامی نکردند. سؤال این است طرح این مسأله در رسانهها که مربوط به سالها قبل است و رهبری زمان نیز درباره آن تصمیم خود را گرفته بود چه خاصیتی دارد. آیا در شرایطی که ما با صحنه بینالملل داریم طرح این مسایل که طبعا موجب کشمکش درونی در کشور میشود و سایش نیروها را در پی دارد، چیزی جز ضرر برای آن قابل تصور است؟ آیا این معنای غلط را به دیگران القا نمیکند که نوعی دلدادگی و شیفتگی و ذوقزدگی برای کار با آمریکا و غرب در نهان سیاستورزان و جریان رسانهای کشور مطرح است و این تلقی غلط مایه گرانفروشی در مذاکرات و بیعزتی در صحنه جهانی برای ما نیست؟».
همچنین به گزارش ایسنا، سرلشکر پاسدار محمدعلی جعفری، فرمانده کل سپاه پاسداران دیروز عنوان کرد: «جای تأسف است که بعضیها قدر نعمت اقتدار ملی را نمیدانند، شاید فراموش کردهاند که پاسخگوی همه جنایات از جمله همه فتنهها، جنگها، ناامنیها، تحریمها و تورمها باید آمریکا باشد. یک عده که خودشان را انقلابی میدانند و خود را نزدیک به مسئولان نظام میشمارند، نقل قولهایی بیاساس از امام خمینی (ره) عنوان میکنند از امامی که آمریکا را «شیطان بزرگ» میدانست. اگر امام خمینی (ره) زنده بود، قطعا بیشتر از دوران حیاتش روحیه ضداستکباری علیه آمریکا داشت». محمود علیزاده طباطبایی در گفتوگویی با روزنامه آرمان در واکنش به توهینها به هاشمی گفته بود: «آقای هاشمی قطعا شکایتی نخواهند کرد. شاید بهترین جواب هم همین بیتوجهی ایشان باشد».