امروز، افتتاح کنفرانس نجات دریاچه ارومیه است که به عنوان بخشی از سی‌ودومین گردهمایی و نخستین کنگره سراسری علوم زمین، برگزار خواهد شد.
به نوشته شرق، این کنگره در چند استان به شکل تخصصی‌تر دنبال می‌شود که «بحران دریاچه ارومیه» منحصرا در این شهر به بحث و بررسی گذاشته خواهد شد. کارشناسانی از ایالات‌متحده، آلمان، بلژیک، روسیه و هند، میهمان این کنفرانس هستند که روز گذشته در تهران در چندین جلسه به بیان دیدگاه‌ها و راهکارهای پیشنهادی پرداختند و در آخر هم با حضور وزیر نیرو، مباحث دنبال شد.
امروز نیز پس از پیگیری این مباحث، بازدید صحرایی از دریاچه و اطراف آن در دستور کار قرار دارد. در مورد وضعیت پیش‌آمده باید گفت که براساس کم‌آبی و نوع استفاده از آب‌های منطقه، محیط رسوبی دریاچه به محیط قلیایی تبدیل شده و خطر ازبین‌رفتن اکولوژی و حیات آن از یک‌سو و خطرات ازمیان‌رفتن «رطوبت» حاصل از دریاچه و «ریزگردهای نمکی»، منطقه را تهدید می‌کند.
هدف اصلی ما این است که با در نظر داشتن واقعیت‌های موجود، گامی مثبت برای دریاچه ارومیه برداریم. با توجه به مساحت پنج‌هزار و 600کیلومتری دریاچه، احیاکردن آن با این میزان منابع، یک موضوع نشدنی است اما می‌توان با «فازبندی»، در مرحله اول، بخشی از دریاچه که امکان آبگیری مناسب‌تری دارد را به شرایط قبل بازگردانیم.
این تجربه‌ای است که کارشناسان خارجی حاضر در این همایش در زمان احیای «دریاچه آرال»- که تقریبا از نظر شوربودن آب و محیط آسیای مرکزی (قزاقستان و ازبکستان)، موقعیتی شبیه دریاچه ارومیه دارد- آن را به بوته آزمایش گذاشته و نتیجه گرفته‌اند. با این روش می‌توان با حفظ منابع آب منطقه، به احیای تدریجی دریاچه امیدوار بود.
