متخصص زنان و زایمان گفت: ایست قلبی جنین و مرگ او در رحم مادر ممکن است به دلیل اختلال در خونرسانی جفت، تأخیر در رشد و کنده شدن جفت رخ دهد.
به گزارش فارس، شیرین قاضیزاده اظهار داشت: اگر جنین تأخیر رشد داشته باشد و جریان خونرسانی جفت کافی نباشد دچار ایست قلبی در رحم مادر میشود.
وی با اشاره به اینکه بیماریهای زمینهای مادر میتواند در این مسئله دخیل باشد افزود: دیابت، فشار خون پیشرفته، اختلالات انعقادی مانند ترومبوفیلی سبب میشود تا لختههای کوچکی داخل عروق جفتی ایجاد شود و با کند شدن جریان خونرسانی به جنین تأخیر رشد به وجود آیدیا جریان خونرسانی به جای آنکه از رحم به جنین منتقل شود برعکس میشود.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران در پاسخ به اینکه چگونه میتوان از ایجاد چنین مشکلی پیشگیری کرد گفت: معمولاً از 2 تا 3 هفته قبلتر از ایجاد چنین مشکلی حرکات جنین کاهش مییابد و اگر مادر به پزشک زنان مراجعه کند معاینات حاکی از کاهش رشد رحم و حرکات بسیار کم جنین خواهد بود که معمولاً سونوگرافی داپلر از زمانی که جنین قابلیت حیات پیدا میکند برای تشخیص وضعیت جریان خون در جفت توصیه میشود حتی در مواردی که مادر سابقه بیماری قلبی را در شرح حال خود برای پزشک عنوان میکند اکوکاردیوگرافی قلب جنین را درخواست میدهیم.
وی ادامه داد: البته یکسری علایم جنین هم در ایست قلبی داخل رحمی جنین مؤثر است که بیماریهای قلبی خود جنین، عفونتهای پیشرفته و بیماریهای عفونی که ممکن است از مادر به جنین منتقل شده باشد نیز در ایست قلبی جنین دخیل هستند که علایم هشدار دهنده قبلی ندارند و حتی این اختلالات در سونوگرافی هم مشخص نمیشود.
قاضیزاده گره خوردن بند ناف را یکی دیگر از دلایل ایست قلبی در جنین دانست و افزود: این مسئله معمولاً در جنینهای دوقلو که در یک ساک حاملگی مشترک قرار دارند ممکن است بیشتر اتفاق بیفتد چرا که با حرکت یک جنین، جنین دیگر تحت فشار قرار میگیرد و جریان خون از یک جفت به جفت دیگر منتقل میشود تا حدی که یک جنین به عنوان دهنده خون و جنین دیگر به عنوان گیرنده خون قرار میگیرد تا حدی که رشد یکی از جنینها کند شده و در نهایت منجر به مرگ او میشود.
این متخصص زنان و زایمان کنده شدن جفت را هم یکی دیگر از دلایل ایست قلبی جنین برشمرد و گفت: اگر جفت بیش از 50 درصد کنده شود این مسئله به وجود میآید که مادر با علایمی مانند انقباضات رحمی، خونریزی و درد شدید مواجه میشود.
وی در پاسخ به اینکه آلودگیهای محیطی به ویژه آلودگی هوا چقدر میتواند در این مسئله دخیل باشد خاطرنشان کرد: آلودگیهای محیطی به ویژه آلودگی هوا معمولاً در دورانی که در جنین در رحم مادر قرار دارد سبب مرگ جنین نمیشود.
استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران به مادران باردار توصیه کرد تا در ماههای آخر بارداری نسبت به حرکات جنین در شکم حساس باشند چرا که روزانه حداقل باید یکبار جنین تکان خورده و هر مرتبه سه ضربه را احساس کنند.
به گفته این متخصص زنان و زایمان در صورت مراجعات به موقع مادر به پزشک و انجام معاینات ضروری جنینهایی که با اختلالات خونرسانی در جفت و رشد مواجه میشوند را میتوان با ختم زودهنگام بارداری از رحم خارج کرده و از هفته 26 جنینهایی که حداقل یک کیلوگرم داشته باشند را در دستگاههای ویژه NICU با شرایط خاص نگهداری کرد تا از مرگ جنین در رحم مادر پیشگیری شود.