مریخ اگرچه امروز خشک و خصمانه به نظر می‌رسد اما بنا بر پیش بینی ناسا به زودی گل‌ها در آن شکوفه داده و میوه از درختان آویزان می‌شود.
به گزارش مهر، ناسا در حال برنامه‌ریزی برای ارسال دانه و بذر مریخ با استفاده از کاوشگر بعدی خود است.
این کاوشگر قرار است نیمه سال 2020 به سوی سیاره سرخ حرکت کرده و در سال 2021 روی آن فرود آید.
ناسا قصد دارد در این ماموریت که «پژوهش گیاهی مریخ» (MPX) نام دارد، گلخانه مریخی کوچکی بسازد که اگر موفقیت‌آمیز باشد، راه برای زندگی انسان روی این سیاره هموار خواهد شد.
هیتر اسمیت در کنفرانس «انسان به سوی مریخ» در واشنگتن گفت: به منظور زندگی بلندمدت روی مریخ دستکم باید بتوان گیاه را روی مریخ کشت داد.
اما اگر بذری به این سیاره فرستاده و رشد کند، یک گام به هدف نزدیک‌تر شده‌ایم.
قرار است در این ماموریت از یک جعبه ماهواره‌های مکعبی موسوم به CubeSat استفاده شود که می‌توان آن را به بدنه بیرونی کاوشگر 2020 نصب کرد. این جعبه می‌تواند هوای زمین و حدود 200 دانه بذر از گیاه آرابیدوپسیس را در خود حفظ کند.
آرابیدوپسیس یک جنس از گیاهان خانواده شب‌بویان است که به عنوان یک گیاه مدل در زیست‌شناسی گیاهی استفاده می‌شود و اولین گیاهی است که تمام ژنوم آن توالی‌یابی شد.
این ماموریت به‌گونه‌ای طراحی شده که مانع از انتقال هرگونه حیات زمینی در این سیاره خواهد شد. وقتی کاوشگر روی مریخ فرود بیاید، این دانه‌ها آبیاری خواهند شد و دو هفته برای رشد فرصت خواهند داشت.
دانشمندان انتظار دارند طی حدود 15 روز شاهد گلخانه کوچکی با نشانه‌های حیات باشند.
ناسا امیدوار است این باغ بیگانه به دانشمندان کمک کند بییند چگونه حیات زمینی می‌تواند در سطوح اشعه‌ای شدید و گرانش اندک مریخ رشد کند.
شرایط محیطی روی مریخ در مقایسه با زمین، بسیار شدید است به طوری که هوای قابل تنفس وجود ندارد پرتوهای خورشیدی بسیاری به سطح آن می‌رسد.
دمای این سیاره به طور متوسط زیر 63 درجه سانتیگراد و گرانش آن نیز 38 درصد زمین است.
با توجه به برنامه‌ریزی برای ماموریت‌های سرنشین‌دار به مریخ، هرگونه احتمال از اینکه انسان بتواند غذای خود را در این سیاره کشت دهد می‌تواند به معنای کاهش هزینه‌های اعزام و شانس بیشتر برای زنده ماندن باشد.
اسمیت می‌گوید: می‌توانیم از این آزمایش ساده گلخانه‌ای به ساخت یک پایگاه دایمی روی مریخ برسیم. این می‌تواند یک هدف باشد.
به گفته وی، این گل می‌تواند نخستین اورگانیسم چند سلولی باشد که در یک سیاره دیگر رشد و زندگی می‌کند و می‌میرد.
