روزی که باراک اوباما در باغ گل رز کاخ سفید، با افتخار خبر آزادی آخرین اسیر جنگی آمریکا را اعلام می‌کرد، به ذهنش هم نمی‌رسید که این نمایش قدرت دیپلماتیک، ۲ساعت هم دوام نمی‌آورد.
به گزارش همشهری، بو برگدال، سرباز 28ساله آمريكايي كه بعد از 5سال اسارت نزد طالبان، در چارچوب معامله‌اي بزرگ و در مقابل آزادي 5مقام زنداني طالبان در گوانتانامو، آزاد شد، اكنون به بزرگ‌ترين دردسر رئيس‌جمهور آمريكا تبديل شده‌است. برنامه استقبال از اين سرباز زنداني كه قاعدتا براي آمريكايي‌ها بايد همچون قهرمان ملي باشد، لغو شده و به جاي مراسم استقبال، دستگاه قضايي ارتش مشغول تهيه پرونده‌اي براي رسيدگي به خطاهاي اين سرباز است.
هر روز هم خاطره‌اي جديد از همقطاران سرباز برگدال درباره خطاهاي او منتشر مي‌شود. اكنون اوباما در مقابل پرسش‌ها و حملات تندي از سوي رسانه‌ها، افكار عمومي آمريكا و همچنين كنگره قرار گرفته‌است. جمهوريخواهان و حتي برخي دمكرات‌هاي كنگره، دولت اوباما را به‌خاطر مشورت نكردن با نمايندگان قبل از انجام اين معامله مورد پرسش قرار داده و به باد انتقاد گرفته‌اند.
دولت اوباما مي‌گويد كه به‌خاطر حفظ جان اين سرباز مجبور بوده جزئيات اين معامله را تا لحظه آخر مخفي نگه دارد. از سوي ديگر خانواده‌هاي چند سربازي كه در سال‌هاي اخير در جريان جست‌وجو براي يافتن برگدال جان خود را در چند عمليات از دست داده‌اند، اكنون خواستار محاكمه اين جوان شده‌اند. مداركي كه به‌تازگي منتشر شده نشان مي‌دهد كه برگدال، دست‌كم 2بار براي فرار از ارتش تلاش كرده‌بوده و شايد دستگيري‌اش توسط طالبان هم اساسا نوعي تسليم او به طالبان بوده‌است.
مكالمات راديويي رديابي شده نشان داده‌است كه برگدال در تماس‌هايي با كساني كه ظاهرا از فرماندهان طالبان بوده‌اند، به آنها گفته كه قصد گفت‌وگو با آنها را دارد. سرانجام يك شب او بدون سلاح از مقر خود خارج مي‌شود و ديگر اثري از او يافت نمي‌شود تا اينكه روزها بعد طالبان اعلام مي‌كند كه يك سرباز آمريكايي را در اسارت دارد. برگدال كه 2روز پيش توسط طالبان به آمريكا تحويل داده شده، شرايط جسمي و رواني نامناسبي دارد و هنوز قادر به صحبت كردن نيست. اين در حالي است كه اين معامله، نوعي نمايش قدرت براي طالبان در مقابل آمريكا به‌نظر مي‌رسد. اكنون برخي جمهوريخواهان حتي از ضرورت استيضاح اوباما به‌خاطر اين ماجرا سخن مي‌گويند و خواستار عذرخواهي او از مردم شده‌اند.
