اردوي آمادهسازي موتلفهييها برپا شده است، اردويي كه تا اسفند 94 ادامه خواهد داشت. جايي كه اصولگرايان بايد تن به رقابتي دوباره با اصلاحطلبان و هواداران دولت بر سر كرسيهاي مجلس بدهند. موتلفهييها حتي آن روزي كه انتخابات مجلس تبديل به رقابت درون جناحي اصولگرايان شده بود هم بازنده اين رقابت بودند، طبيعي است كه اينبار كاري به مراتب سختتر پيشرو داشته باشند.
به گزارش اعتماد، محمد نبي حبيبي گفته است كه آنها دو ماهي ميشود كه به دنبال شناسايي نامزدهايي براي مجلس دهم هستند. هرچند هنوز طبق گفتههاي دبيركل موتلفه بهصورت جدي درباره نامزدها بحثي صورت نگرفته است اما آنها مشغول تحليل شرايط انتخاباتي سال 94 هستند تا بلكه اينبار درهاي بهارستان را به روي خود گشوده ببينند. اين سخنان نبي حبيبي در حاشيه مراسم يادبود شهيد عباسعلي ناطق نوري بود.
اما جواب اين سوال را كه موتلفه چرا اينقدر زود دست به كار ورود به ميدان انتخابات 94 شده است را بايد در اظهارات نبي حبيبي در جمع دبيران استاني اين حزب جستوجو كرد. جايي كه حبيبي به حضور اصلاحطلبان در كابينه و موضع اين حزب نسبت به اين چينش اشاره كرده و گفته است كه «ما شش ماه پيش موضعگيري خود را به صورت صريح به رييسجمهور اعلام كرديم و گفتيم اگر قرار است در انتصابات كفه اصلاحطلبان به خصوص كارگزاران كفه سنگينتري باشد، خواهشمان اين است كه لااقل به فتنهگران اجازه ندهيد كه وارد گود شوند». حبيبي همچنين گفته كه «دولت مراقبت كند كساني كه سازگاري با فتنه داشتند در دولت حضور نداشته باشند» و ادامه داده «معتقدم اگر در سال 88 ميرحسين موسوي رييسجمهور ميشد كساني كه امروز در وزارت علوم هستند قطعا عضو كابينه ايشان ميشدند».
مشخص است كه موتلفه نميخواهد تركيب مجلس دهم نزديك به تركيب دولت يازدهم باشد. بنابراين نبي حبيبي در جلسه دبيران استاني حزب موتلفه تلاش ميكند تا مصطفي پورمحمدي را به عنوان يكي از حاضران در اين جلسه خطاب قرار داده و او را قاصد پيغام خود براي رييسجمهور كند. پيغامي كه البته اگر هم برسد امكان اينكه به زعم موتلفهييها ثمربخش باشد چندان زياد نيست. اين را به راحتي ميتوان از سخنان مصطفي پورمحمدي كه بلافاصله بعد از حبيبي تريبون را در اختيار ميگيرد نيز فهميد. جايي كه پورمحمدي ميگويد: «دولتي كه در حال حاضر بر سر كار آمده از بدنه اصولگرايي بالا نيامده يعني ما پشتيبان دولت براي راي دادن نبودهايم». پورمحمدي با اشاره به اين موضوع كه اگر «اينكه انتظار داشته باشيم دولت از جنس اصولگرايان شكل بگيرد انتظار مناسبي نيست» تاكيد كرده است كه «خود روحاني معتقد است كه به جريان خاصي منسوب نيست و تلاش زيادي دارد تا اعتدال به خوبي حفظ شود».
اين سخن ميتواند به آن معنا باشد كه روحاني و در كل دولت يازدهم برخي انتقادات اصولگرايان مبني بر حضور «فتنهگران» در دولت را قبول ندارد، يعني همان چيزي كه مورد تاكيد نبي حبيبي قرار گرفته بود. اما پورمحمدي در ادامه سعي ميكند با كلامي صريحتر وضعيت را براي موتلفهييها و دبيركل آنها شرح دهد: «دولت در گزينشهاي خود از طيفهاي مختلف بهره ميگيرد اما با اين وجود نبايد انتظار داشت دولت گروههايي را كه از لحاظ فكري به خود نزديك ميداند روي كار نياورد.» موتلفهييها مانند طيفهاي ديگر اصولگرايان سنتي بسيار پيش از اين سخنان ميدانستند كه جاي چنداني در دولت يازدهم نداشته و نخواهند داشت. حتي سپردن پستهايي چون وزارت كشور هم به اصولگرايان خلأ موردنظر گروههايي چون موتلفه را پر نميكند چرا كه باز هم معادلات و رقابتهاي دروني جريان اصولگرا به مجموعههايي چون موتلفه اجازه ايفاي نقش جدي در اين حوزهها را نخواهد داد. به همين دليل به نظر ميرسد كه موتلفهييها دريافتهاند كه فعلا راهي ندارند جز اينكه يك بازي مستقل را براي انتخابات مجلس دهم آغاز كنند. عليالخصوص آنكه هم موتلفه و هم جريان اصولگراي سنتي با خلأ حضور چهرههايي چون حبيبالله عسگراولادي و آيتالله مهدوي كني راه سختي براي ائتلاف درون جناحي پيش رو دارد. چه آنكه حتي در حضور اين چهرهها نيز توافق سياسي داخلي در جريان انتخابات مجلس نهم و رياستجمهوري يازدهم براي اصولگرايان ممكن نشد.
اواخر مهرماه سال گذشته و در حالي كه چيزي حدود 27 ماه تا انتخابات مجلس دهم زمان باقي بود، محمدرضا باهنر گفته بود: «31مورد نقاط ضعف در رفتار اصولگرايان بهويژه در جبهه پيروان خط امام و رهبري شناسايي شده و 14برنامه جديد نيز براي رفع آن درنظر گرفته شده است كه تا انتخابات آينده بايد اجرايي شود چراكه رقيب برنامه خود را شروع كرده است و ما فكر ميكنيم اگر كار جديدي انجام ندهيم جريان فكري مجلس آينده تغيير خواهد كرد». چيزي كه به روشني نشان ميدهد اين مجموعهها كه موتلفه هم در قالب آنها تعريف ميشود در وضعيت ترديد و نگراني نسبت به انتخابات مجلس دهم هستند، نگراني از حضور دوباره اصلاحطلبان كه چهرههايي چون حدادعادل بارها آن را به صراحت مورد اشاره قرار دادهاند. موتلفه در حالي از دو ماه پيش كار خود براي بسترسازي ورود به انتخابات مجلس را آغاز كرده است كه در سالهاي گذشته تلخكامترين گروهها در انتخابات بوده است.
حضور تمامقد موتلفه در حمايت از محمود احمدينژاد به نفي آنها و كل جريان اصولگرايي توسط رييس دولت دهم منجر شد و در انتخابات مجلس نهم هم باسابقهترين اعضاي موتلفه يعني نبي حبيبي و اسدالله بادامچيان نتوانستند مجوز ورود به ساختمان بهارستان را از رايدهندگان دريافت كنند و در حوزههاي انتخابيه ديگر هم موتلفه هيچ موفقيتي به دست نياورد تا با وجود تركيب يكدست اصولگراي مجلس نهم، سهم قديميترين حزب اصولگراي كشور در اين مجلس عدد صفر باشد. از انتخابات رياستجمهوري يازدهم نيز تنها يك پروژه شكست خورده يعني معرفي نامزد مستقل و پس از آن رسيدن به يك نامزد واحد در ائتلاف پنج نفره روي دست آنها باقي ماند و نهايتا مجبور به حمايت از نامزدي فردي شدند كه بدون دخالت و تاثيرگذاري آنها وارد عرصه رقابت شده بود. به اينترتيب موتلفه با برنامهيي كه گفته ميشود از دو ماه قبل آغاز شده هم بايد بتواند موقعيت خود در جريان اصولگرايي را تقويت كند و هم در يك برنامه كليتر كمك كند تا تعداد بيشتري از كرسيهاي بهارستان به نام اصولگرايان سند بخورد. كاري كه با توجه به نزديكي اخير علي لاريجاني با حسن روحاني و البته موقعيت عمومي اصلاحطلبان چندان ساده به نظر نميرسد.